Bron: Privecollectie | Sterrehuis 1969 - 1978

Het Sterrehuis

Al in de Romeinse tijd was de Heerlerbaan, de straat, een belangrijke verbindingsweg, tussen Heerlen, Kerkrade en de Duitse grens. Tot in de jaren zestig, toen het meeste verkeer gebruik ging maken van de dan nieuw aangelegde autoweg richting Duitsland, was de Heerlerbaan een drukke straat. Een rijksweg vol fietsers en voetgangers, auto’s en bussen reden af en aan, en militaire colonnes verhinderden vaak minutenlang het oversteken.

Bron: Rijckheyt.nl | Heerlerbaan (14-3-1960). Op de achtergrond links een van de twee schoorstenen van de Oranje-Nassaumijn I.
Bron: Rijckheyt.nl | Heerlerbaan (14-3-1960). Op de achtergrond links een van de twee schoorstenen van de Oranje-Nassaumijn I.

Langs de ‘grote weg’ zoals de Heerlerbaan als straat bij ons thuis werd genoemd, lagen de meest belangrijke en vaak markante gebouwen van het dorp. De kerk, de pastorie, de school (nieuwere locaties in de directe nabijheid van de straat) en zelfs een politiebureau. Maar een in veel opzichten bijzondere plek werd ingenomen door het Sterrehuis, een monumentale villa waarin een kindertehuis gevestigd was.

Komende vanuit Heerlen lag het Sterrehuis, vrijwel direct na de kruising van de Heerlerbaan met de Caumerweg, aan de rechterkant. Er ging onmiskenbaar iets uit van de oorspronkelijke chique, statige villa. Daar was ik als kind al gevoelig voor. Maar het indrukwekkende gebouw had ook iets afstandelijks.
Of is dat langzaamaan ingekleurd door de (vermeende) uitstraling van het Sterrehuis? Met andere woorden, zou ik het gebouw anders omschreven hebben als er een vriendelijk, oud omaatje had gewoond, waarvan ik zo nu en dan een snoepje had gekregen? Ik weet het niet.

Bron: Rijckheyt.nl | Heerlerbaan. Sterrenhuis, in of voor 1927
Bron: Rijckheyt.nl | Heerlerbaan. Sterrenhuis, in of voor 1927

Maar we hebben het nu over hét Sterrehuis! De geschiedenis leert dat deze monumentale villa oorspronkelijk als woonhuis voor twee families diende. Maar na het uitbreken van de oorlog toonden de Duitsers interesse in het kapitale pand, met de bedoeling hier een kindertehuis te vestigen. Dat is er toen niet van gekomen. In de illustere lijst van oud-bewoners komt ook de naam Wolf voor. Wolf, een joodse ondernemer die samen met zijn compagnon Hertzdahl de welbekende kledingzaak ‘Wolf & Hertzdahl’ in het centrum van Heerlen exploiteerde, sloeg uiteindelijk op de vlucht voor de Duitse bezetter, de villa achterlatend.

Na de oorlog
Na de oorlog werden de plannen om een kindertehuis in de villa te vestigen concreet. Eind 1945 werd het ‘Sterrehuis’ geopend, als Rooms-katholieke instelling onder bescherming van Maria, Sterre der Zee. Vandaar de naam Sterrehuis. Hier kwamen veel kinderen terecht van ongehuwde moeders die bevallen waren in de, nabijgelegen, vroedvrouwenschool. Maar ook kinderen van, zoals men het nu noemt ‘incomplete gezinnen’. Kinderen waarvan de vader of moeder de opvoeding niet ter hand kon of wou nemen. Of weeskinderen.

In 1969 werd de nieuwbouw van het Sterrehuis in gebruik genomen en vrijwel tegelijk werd de oude villa, die onherstelbaar beschadigd was ten gevolge van mijnschade, afgebroken.

Maar juist het beeld van het óude Sterrehuis sluit naadloos aan bij de waas van geheimzinnigheid die voor mij altijd hing rond ‘het Sterrehuis’. Dat werd ook gevoed door een aantal vooroordelen die vervolgens een eigen leven gingen leiden. Op de lagere school zat er altijd wel iemand uit het Sterrehuis bij mij in de klas. Naast het spreekwoordelijke etiketje dat al vanaf het begin ‘opgeplakt’ werd, meen ik me te kunnen herinneren dat je de kinderen uit het Sterrehuis er anders toch wel uithaalde. Nu zag ik als jongetje niet direct het verschil wat kleding en/of uitstraling betreft, maar als de kapper op het Sterrehuis was geweest, dan viel dat direct op. En verder was er het hardnekkige gerucht dat ze er iedere ochtend pap móesten eten. Of het visioen van zalen met stapelbedden. Dat maakte dan weer wel indruk.

De herfstdoos
Ik ben er echter nooit binnen geweest. Wel voor mijn doen gevaarlijk dichtbij. Links voor de hoofdingang stond een grote kastanjeboom. Ieder najaar trok ik er met een schoenendoos op uit, om allerlei herfstmateriaal te verzamelen. Gekleurde bladeren, eikels, kastanjes, paddenstoelen …ik etaleerde het telkens weer als een bonte ‘herfstkijkdoos’. En tja, natúúrlijk moesten daar juíst de kastanjes in van de boom van het Sterrehuis. Alsof die een meerwaarde hadden omdat ze ontfutseld waren vanaf een ‘verboden gebied’, en daarom een bijzondere lading hadden. Alsof er in de wijde omtrek geen andere kastanjebomen waren.

Vanaf een verre uithoek op het kerkhof aan de Dr. Clemens Meulemanstraat had je ook zicht op het Sterrehuis, maar nu op de achterkant . Niet dat je ook maar iets van het hoofdgebouw zag, want dat lag daarvoor net iets te ver weg.
De achter de oorspronkelijke villa aangebouwde paviljoens waren omgeven door hoge dennenbomen en hier en daar meen ik mij een verdwaald speeltoestel te herinneren. Maar ook de achterkant gaf dus niets prijs, in mijn beleving bleef de sfeer afstandelijk en geheimzinnig.

Vreemd ook, dat mijn herinneringen aan het Sterrehuis in veel opzichten een laat ik het noemen ‘herfstig’ karakter hebben. Natuurlijk, dat verzamelen van gekleurde bladeren, maar toch .. alsof uit al die jaren van indrukken uiteindelijk één allesbepalend moment boven komt drijven.

Bron: Privecollectie | Sterrehuis 1969 - 1978
Bron: Privecollectie | Sterrehuis 1969 – 1978

“Als jullie niet luisteren, dan breng ik jullie naar het Sterrehuis!”
Maar wérkelijk allesbepalend was de gevleugelde uitspraak van mijn moeder, wanneer mijn broer en ik weer eens niet luisterden en door niets en niemand tot bedaren waren te brengen. Dan riep ze: “Als jullie niet luisteren, dan breng ik jullie naar het Sterrehuis!”

Om ook maar eens aan te geven hoe verschillend broers kunnen zijn en hoe verschillend je een dergelijk ‘dreigement’ kunt interpreteren: mijn broer hield zich daarna hooguit vijf minuten stil. En ik draag het al meer dan veertig jaar met mij mee. Eerst en lange tijd als serieus schrikbeeld, maar gaandeweg als een bijzondere en zeer persoonlijke herinnering. Want als iets verdwijnt, ga je ernaar verlangen.

Peter

Mijn naam is Peter Crombach, ik ben werkzaam in de gezondheidszorg én als ‘trouwambtenaar’ bij de gemeente Voerendaal, maar daarnaast, al zo’n 25 jaar, actief als dichter/tekstschrijver. Het ‘schrijven’, in de meest brede zin van het woord, loopt als een rode draad door mijn leven. Aanvankelijk lag de nadruk vooral op het schrijven van poëzie, maar de laatste tijd meer en meer op het vlak van ‘verhalen’ en ‘artikelen’, en waar mogelijk een combinatie.

Met betrekking tot Heerlen: ik ben ‘op de Heerlerbaan’ geboren (in 1960) en heb daar 38 jaar gewoond. Natuurlijk heb ik heel wat herinneringen aan Heerlen in het algemeen en ‘de Heerlerbaan’ in het bijzonder. In mijn dichtbundel ‘Is dit nu later’ heb ik diverse jeugdherinneringen al op poëtische manier verwoord, maar langzaamaan heb ik meer en meer de behoefte én zin om een en ander ‘om te zetten’ in verhalen.

130 gedachten over “Het Sterrehuis”

  1. Ik ben er wel eens binnen geweest om telegrammen te brengen bij de toenmalige directrice, mej. C. de Jager.

    Overigens de Amerikanen hebben in 1944 het Sterrehuis o.a. gebruikt als rustplaats en als plek waar gekookt werd voor de manschappen. Volgens mijn broers hadden ze lekker eten……..

      1. Hoi Antoinette,

        alleen in nieuwbouw. Ik ben er in augustus ’69 (volgens mij was het toen net afgeleverd, en had ik er nog enkele weken geslapen) weggegaan (pleeggezin), en woonde in het oude gebouw vanaf ongeveer dec. 1963.
        Wat zou het prachtig zijn als je ook nog mij op foto zou hebben staan. Ik heb vanuit daar nl. geen enkele foto.

        vgr.leo

  2. Tot eind jaren veertig moest je bij het oversteken van de Heerlerbaan ook uitkijken niet onder de LTM-trams van Heerlen naar Kerkrade en De Locht v.v. te komen. Talloze onvoorzichtige voetgangers en fietsers hebben een been of voet (en zelfs het leven) verloren bij een confrontatie met het logge gevaarte.

  3. Dat verhaal over je moeder die dreigde met het sterrenhuis komt me heel bekend voor.
    Mijn moeder dreigde vroeger ook steeds met het sterrenhuis en ik was dan als de dood dat we erheen moesten,we hielden ons dan ook gauw rustig.
    Je hebt het weer prachtig geschreven Peter,mijn complimenten.

  4. Ik liep er altijd langs als ik naar de oude school op de Heerlerbaan ging.Ik heb er eigentlijk nooit zo over nagedacht
    zoals jij maar ik moet wel zeggen dat mijn moeder gebruikte
    hetzelfde als jouw moeder. Bij mij duurde het wel een paar uurtjes en dan was ik weer terug in mijn oud zelf.
    Woonde julie mischien op de Caumerweg?
    Ik woonde op de Corisbergweg direct om de hoek van de Caumerweg.

    Henk

  5. Prachtig Peter! Vooral jouw omschrijving van de gevoelens die je had bij het zien van het Sterrenhuis.
    Op de broederschool op Molenberg zat ook een jongetje uit het Sterrenhuis.
    Ik was toen zeven of acht jaar. In de wetenschap dat kinderen op die leeftijd zeer hard kunnen zijn in hun gevoelens naar leeftijdgenoten moet ik het volgende kwijt .
    Dat jochie uit het Sterrenhuis werd door mijn vriendjes en mij als ” anders ” beschouwd. Je kon zo’n kind niet helemaal voor vol aanzien: hij miste immers iets wat wij lekker wel hadden: OUDERS. ( Gemeen hè ).
    Ook de dreigementen : ” als je niet braaf bent dan brengen we je naar het Sterrenhuis ” werden bij ons thuis vaker geuit.
    Als ik op mijn fiets langs het Sterrenhuis reed bekroop me altijd zo’n gevoel van: wat ben ik blij dat ik daar niet ” zit “.

    1. In 1953 ben ik daar samen met mijn 1 jaar oudere zus ondergebracht.
      Ik was nog net geen jaar. Wij zijn daar 10 maanden gebleven, voordat we naar een pleeggezin gingen.
      Uit rapporten weet ik dat er slechts 1 zuster was, waarvan ik eten wilde krijgen. In het boek over mijn jeugd wat ik aan het schrijven ben, noem ik haar “de lieve zuster” Helaas heb ik haar niet kunnen vinden.
      later ben ik geadopteerd. Mijn geboortenaam is van de Goorbergh.

  6. Nog géén maand geleden zat ik met paar mensen aan tafel en kwam er een discussie van een oudere oom van mij op gang over doop namen. Nu hij vroeg aan mijn moeder of zij mijn doopnaam wist, maar die kende zij niet. Volgens mijn oude oom kon zij dat toch niet menen, waar is zij dan gedoopt, was zijn volgende vraag, dat wist zij ook niet. Dat vond die vreemd en sprak dat ook uit. Voor mijn moeder was daar een zwart gat om er plotseling aan toe te voegen , dat zij zich alleen kan herinneren , dat mijn vader naast haar zou hebben gestaan met een vel papier waarop stond dat zij afstand van mij deed.
    Zo dat lag er dan, ik had zoiets in een beetje genuanceerdere verhaal van mijn oma verteld gekregen, toen ik klein was.
    Meer kwam er niet en in meer had ik ook even geen zin met al deze mensen aan tafel.
    Maar het zette mij aan denken , wat verborg die vrouw al jaren, waarom duurde het ongeveer 44 jaar voordat die vrouw ook wat affiniteit met mij als jongste dochter had.
    Ik ben zonder dat ik het haar verteld heb op onderzoek uit gegaan, omdat ik weet dat zij met man en macht zou proberen de waarheid/verhaal tegen te gaan, want zij is een zeer aangeziene persoon en haar etalage is haar belangrijker dan de bevrijding van haar ziel.
    Op mijn onderzoek kwam ik verbijsterend veel tegen wat ik wel altijd gevoeld heb, maar nooit een vinger op kreeg en trouwens ook nog niet volledig heb.
    Er bestaan geen geboorte foto’s ,er zijn geen peuter foto’s , er zijn geen baby verhalen /anekdotes, geen peuter, kleuter, niets en gevraagd heb ik ook nooit omdat ik wist dat ik achteraan in het uitdelen van aandacht en liefde stond en had dat , nu begrijp ik langzamerhand waarom, ook gewoon geaccepteerd.
    Het begon al bij de aanvraag naar mijn geboorte register, een zuster had mij aangemeld en er staat geboren als onwettig kind, bastaard in de volksmond.
    Ik was ook niet daar geboren, waar men al die jaren zei dat ik geboren was, neen, namelijk op de speciale afdeling voor ongehuwde moeders. Moet géén pretje geweest zijn voor die moeders, wat ik erop na kon lezen!
    En dan beland ik van daaruit na een maand of twee in het Sterrenhuis, waar ik uiteindelijk ook weer als peuter van oma weg gehaald wordt.
    Nu en dan gaat mijn leven vanaf daar verder soms bij mam, soms bij oma, soms op een internaat, soms bij het Emma kindertehuis .
    Waar ik de eerste jaren ben geweest weet ik door een historisch adressen onderzoek aan te vragen en ik dacht dan weet ik genoeg en stap dan na mam en vraag haar gewoon, bij mijn pa kan ik niet meer vragen want die is gestorven.
    Nu ik de lijst heb en zie dat ik de eerste jaren zonder mijn ma of pa van doen heb gehad , wil ik meer weten, niet van haar, dat zou sowieso op alle fronten uitwijken en zou niet eerlijk zijn t.o.v. van mijn pa, die kan zijn kant van het verhaal niet meer vertellen.
    Ik wil feiten, men heeft toch wel een kaart of zoiets van mij aangelegd in dat Sterrenhuis in 1965, men heeft toch beslist toen al overdrachten geschreven enz.
    Kan mij iemand vertellen waar ik dat materiaal zou kunnen vinden ? Er is mij veel aangelegen om de waarheid te vinden, alvorens ik mijn ma ermee confronteer.
    En niet om haar schuldig te maken , maar om haar te bevrijden van een last, waar zij zich klaarblijkelijk voor schaamt en waar ieder mens op de dag van vandaag absoluut begrip voor zou tonen, zo ik.
    En ik moet heel eerlijk zeggen, ik heb niet het gevoel dat ik in dat Sterrenhuis niet liefelijk behandeld ben integendeel ik ben op een of andere manier altijd goede begeleiders ( sters) tegen gekomen en die mij stuk voor stuk veel mee gegeven hebben op mijn pad.

    1. Hallo Yvonne,

      Ruim een jaar later een antwoord waar je nu misschien nog iets mee kan doen.
      Ik vermoed dat de raad van Kinderbescherming Maastricht een dossier van je heeft aangelegd. Inzage hier in krijgen kan problemen opleveren zolang je moeder nog leeft. Ik vermoed dat zij niet zomaar toestemming geeft om inzage te krijgen over stukken waarin zij vermeld staat.

      Ik wens je heel veel sterkte.

      1. Hallo Yvonne.
        Beetje heel erg laat om te reageren, maat ik doe het toch, ik kreeg deze website van een vriendin. ook ik heb een hele lange zoektocht achter de rug, om te achterhalen wat er nu gebeurd is, wie ik ben, en waarom er zoveel geheimen zijn rondom mijn geboorte. Mij is altijd verteld geworden dat ik als baby heel erg ziek geweest ben, en dat ik het niet zou overleven, en ik zou in een sanatorium gelegen hebben. Ook waren er verhalen dat ik een buitenechtelijk kind was. Ik ben er pas een jaar of 3 a 4 geleden achter gekomen dat het Sterrhuis GEEN sanatorium was, maar een weeshuis. Ik ben toen een zoektocht gestart, heb zelfs contact gehad met het Bisdom in Roermond, alleen om erachter te komen dat ALLES werkelijk ALLES, vernietigd is, er is helemaal niks meer terug te vinden, alsof het allemaal nooit heeft plaatsgevonden, wat dus nog veel meer vragen opleverde, vragen die ik dus ook ging stellen. Maar als dank, heeft mijn “familie” me doodverlaard, online zodat iedereen het kon zien, ze hebben zelfs condeolances gekregen (ze zijn allemaal naar Amerika verhuisd) Ik zal dus nooit antwoorden krijgen. xx

        1. Sorry, ik was nog iets vergeten toe te voegen. Ik ben geboren op 16-4-1966, en allen moet dus tussen 1966 en ongeveer 1968 hebben plaatsgevonden.
          Groetjes Manuela

    2. volgens mij ben ik geboren ik het sterrenhuis 23-06-1965.
      mijn moeder mocht mij niet houden i.v.m. de schande van toendertijd.
      ik weet alleen dat ik bij mijn adoptiefouders ben gekomen na 6 maanden, nooit gezegd welk kindertehuis dit was, maar zelf denk ik dat het dit MOET zijn, zou dit kunnen kloppen ?

  7. ——. Op de lagere school zat er altijd wel iemand uit het Sterrehuis bij mij in de klas. Naast het spreekwoordelijke etiketje dat al vanaf het begin ‘opgeplakt’ werd, meen ik me te kunnen herinneren dat je de kinderen uit het Sterrehuis er anders toch wel uithaalde. Nu zag ik als jongetje niet direct het verschil wat kleding en/of uitstraling betreft, maar als de kapper op het Sterrehuis was geweest, dan viel dat direct op. En verder was er het hardnekkige gerucht dat ze er iedere ochtend pap móesten eten. Of het visioen van zalen met stapelbedden. Dat maakte dan weer wel indruk.——-

    Nu ongeveer 39/40 jaar later tik ik sterrenhuis op google in en kom op deze site terecht. Nadat mijn ouders gescheiden waren was Het Sterrenhuis 2 jaar lang het ” thuis” geweest van mij, mijn 3 zussen en 1 broer. Op deze site pakte me bovenstaand stuk mij het meest. We aten inderdaad elke dag pap mét een levertraan pilletje en een kalk tabletje. Het levertraanpilletje lag ook al vaak in de pap te smelten waardoor de smaak van de pap meer levertraan was dan pap. Het kalktabletje was daardoor heerlijk met pepermuntsmaak. Op zondag was het een andere pap een beetje kookpudding achtig En als je op zaterdag iets later opstond was deze koud. Zo’n levertraanpilletje belande ook wel eens op de grond. Van wie? Daar kwam de leiding wel achter nadat we wederom weer eens één voor één de keuken in werden geroepen. Het was er erg streng. De kamers waren grote zalen met gewone bedden zoals in een ziekenhuis. Op het terein waren allemaal verschillende huisjes, wij woonden in het roodborstje. We gingen inderdaad ook naar een nabij gelegen school. Ik weet niet meer welke. Dat kinderen van buiten zo over ons dachten is me niet bijgebleven. Voor mij waren het 2 verschrikkelijke jaren.Voor mijn zussen en broertje? Vreemd genoeg werd/wordt er over die tijd nooit meer gesproken. We zijn na 2 jaar weer thuis gekomen nadat onze moeder is hertrouwd. Nu denk ik dat ik door de tijd in Het Sterrenhuis de persoon geworden ben die ik nu ben. Ik heb nu een mooi leven waar ik hard voor heb moeten werken. En nog steeds hard voor moet werken met veel plezier. Maar de herinnering aan Het Sterrenhuis zal mijn hele leven bij me blijven.

    1. Kan zijn dat we elkaar kennen. ook bij mij Pia, heeft het sterrehuis veel schade veroorzaakt . Maar 1 persoon had oog voor mijn persoontje toen ik op kamer training ging Ik was 16 jaar jong. Fons hete ze. een lieve leiding gevende met 3 grote dochters, iemand met een warm hart. Zij heeft me bij de hand genomen samen met een leeftijds genootje Alice….weet haar achter naam maar zal dit niet hier neer zetten. Fons heeft me veel geleerd en daar ben ik haar enorm dankbaar voor. In een jaar tijd, tot mijn 17 de jaar heeft ze me geholpen en dingen verduidelijkt. Daarna werd ik door het kindertehuis op een kamer gedumpt en dat was het dan. Nu zoek je het maar uit. De pilletjes in de pap ja ik weet het nog bij de gedachte ga ik er nog van….;-]

      1. Hallo Pia, jou naam kan ik mij nog goed herinneren. Ik heb zelf in het sterrehuis gezeten in 1978/79 Volgens mij was het de blokhut of t roodborstje. Fons ken ik ook nog, was inderdaad erg aardig. Er zat een jongen Jurgen in de groep en een Boris meen ik. Ik zat er met mijn tweelingzus Angela, mijn naam is Pascal.

    2. Hoi.ik kwam vroeger toen ik een jaar of 7 was in het sterrenhuis.het was rond 1969 1970.wij kwamen daar voor een jongen die Arnold heette.hij had ook een zusje van ongeveer 4jaar.Arnold kwam ook bij ons thuis in hapert op vakantie. Later hebben wij ook een hondje daar gebracht.volgens mij heette die Bas.alle kinderen waren er gek op.het was ook makelijk met het eten.Bas lusten alles.maar op een gegeven moment moesten we Bas weer ophalen.de leiding zei dat hij te beschermend werd naar de kinderen toe.herkend iemand dit verhaal? Trouwens het zusje van Arnold heette Tineke. Ik zou graag horen hoe het met Arnold is vergaan.m.vg

      1. Hallo Els, Ik ken Arnold ook. Ik heb in het Sterre huis gewoond 1963 tot 1972. De hond ken ik ook nog en heb daar nog een foto van. het was een bruine hond. Wij waren allemaal gek op de hond en plotseling moest de hond weg. De kinderen hadden daar allemaal verdriet van. Dacht dat Arnold ook nog een boertje had, dat invalide was, hij was niet geplaatst in het Sterrehuis, maar zijn moeder kwam wel eens met het broertje op bezoek. hij zou ooit uit een boom zijn gevallen. Later toen ik over werd geplaatst in een pleeggezin is Arnold tijdens de grote vakantie bij ons op vakantie geweest. Ik Linda en mijn broer Henk Prevos hebben jarenlang in het Sterrehuis gewoond. Dacht dat wij in de Paddenstoel woonde, het laatste gebouw. Ik weet dat er ook een meisje zat dat Marion heet, ben nog altijd op zoek naar haar. Dan had je ook een Maurices en Nicolle (Zus en Broer) . Heb gehoord dat Nicolle is overleden, rond de 50 jaar. Ik zou het heel leuk vinden als er een keertje een Reünie zou wonden georganiseerd. Groetjes Linda Prevos

        1. Hoi Linda, mijn naam is Pascal Italiaander, toen der tijd heette ik nog Pascal Robroek.
          Ik heb in 1969 t/m 1972 in het sterrehuis gezeten.
          Maar ik heb daar wel nog foto’s van, wel van mijzelf , en ook met andere lotgenoten op de achtergrond.
          Mocht je daar interesse in hebben, stuur dan een e-mail naar nudirect@hotmail.com, dan kan ik je ingescande foto’s toesturen.

          Mvg, Pascal

          1. Ik heb met mijn twee jongere zusjes van 1971 tot 1974 in het sterrehuis gewoond,. Mijn vader bleef achter na een scheiding met ons en werkte in de mijn. Mijn naam is Inge pluymen, zussen heten Helen en Sandra. Misschien heb jij info.

          2. Beste Pascal,je bent pas omstreeks 1972/73 in het sterrehuis gekomen,daarvoor was je in de vroedvrouwenschool,daarna in een klooster in maastricht en na het huwelijk met je vader kwam je bij ons.door omstandigheden met je vader kwam je in het sterrehuis.
            Groetjes je moeder.

          1. Hallo Karin,

            Ik kwam ook in het Sterrenhuis terecht als 10 maanden oude baby in1971 tot 1973. Ik ben ook erg benieuwd want kan niets vinden omdat mij verteld is dat alles vernietigd/ verbrand is. Mijn naam is Monique van Silfhout.

        2. Hoi Linda, ik kwam toevallig op deze site terecht toen ik voor info het sterrentijd intypte, ik ben er ook ondergebracht toen ik 4 jaar was en ben er ongeveer 2en een half jaar achtergelaten dus dat is ongeveer van 1969 tot en met 1970 1971 geweest… de paddestoe zegt mij ook wel iets, ik weet dat mevr Uiting de directrice was en haar heb ik nog een keer gesproken bij toeval toen ik zelf al kinderen had, ik heb een foto van het tehuis dat ik aan de eettafel zat, ik vraag me af of er ergens nog beelden zijn terug te vinden
          Groetjes Yvonne

  8. Ten tijde dat ik op de lagere school zat, St.Jozef school Heerler baan, kwam ik regelmatig in het Sterrehuis. Ik had daar drie vriendjes; Jackie Bonnee, Ad en Toontje Sars. At ook wel eens mee in het Sterrehuis, onder het regime zoals ik dat destijds voelde. Vond het nogal streng vergeleken hoe het in een normaal gezin was. De tuin , park, achter het Sterrehuis was een walhalla voor ons als kind. Ben al jaren op zoek naar deze drie vriendjes via internet, maar kan niets vinden waar zij nu wonen. Ik weet wel dat de broers Adje en Toon gescheiden werden en elders geplaatst zijn. Vond dat destijds erg wreed en niet terecht. Wie kan mij helpen met het vinden van deze jongens. De kindertijd speelde zich af in de jaren 60.
    gr. Martin

  9. Ik heb van 2 april 1963 (geboren) tot 10 augustus 1969 (pleeggezin) in het Sterrenhuis gewoont. Ik weet er erg weinig meer van, heb er geen foto’s – buiten foto’s die een weekend/vakantiegezin van me maakte, en die ik nu nog verheilig- of wat dan ook nog van. Deze periode is daarom voor mij voor 95% een zwarte plek. Het verhaal van die pap kan ik wel plaatsen. Op mijn eerste foto die ik van me heb ben ik een rond tonneke, terwijl mijn lichaamsbouw tenger is.
    Heb nooit iets van mijn moeder vernomen. Enkel toen zij moest worden ingelicht over het feit dat mijn pleegouders mij wilden adopteren. Toen heeft ze me weer afgewezen, door te stellen niet op de zitting te willen komen daar ze veronderstelde dat het goed met me ging. Heb nu nog steeds dit een plaats kunnen geven. Niet dat het mijn leven bepaald, maar toch.
    Deze site geeft me weer iets meer zich op het toen van mij. Hoop nog veel meer te kunnen lezen. Iemand nog tips???
    vgr. leo

  10. Hallo ik ben Toon Sars heb heel wat jaren ( 1952 tot 1965 ) in het sterrenhuis door gebracht ik voelde me remy alleen op de wereld heb dan ook menig uurtje als straf in de kelder doorgebracht
    Het ging er best streng aan toe daar maar ondanks alles was de zorg niet slecht
    Ik heb gelezen dat Martin Vervoort als kind met mij en mijn jongere broertje Ad heeft gespeelt en naar mij op zoek is
    Het lijkt me leuk om oude herinneringen uit die tijd op te halen
    Ik probeer contact met hem te zoeken via face book of via deze weg
    Groetjes Toon Sars

    1. h\

      Hallo Toon, toen ik mijn echtgenote vertelde over mijn jeugd, kwam jouw naam diverse malen naar boven.
      Na zoeken vond ik deze posting via internet. graag wil ik weten hoe het jou verder is vergaan nadat ons contact in de beginjaren is verdwenen. Laat maar weten of contact mogelijk is. Je kan mij vinden via Facebook en/of LinkedIn. Groeten, Ben Freij.

    2. Beste Toon,

      Je kent mij niet maar ik heb vanaf 1954 daar gezeten, 5 a 8 jaar ben daar als baby gekomen.
      Toen ben ik naar pleegouders gegaan, ik kan mij nog weinig herrinder van die periode .
      Heb jij misschien nog foto,s van het huis kan niks vinden.

      Gr. Helmuth Nielaba

        1. Zie je reactie bij toeval, het zou geweldig zijn om foto’s er van te hebben.
          Ik ben de partner van Helmuth, en al jaren opzoek naar zijn afkomst.
          Vandaar mijn mail.

          Met vriendelijke groeten van,
          Helmuth Nielaba (Hans Weevers)
          Gerard Schrijvers

        2. Beste Anna,
          Ik ben de partner van Helmuth Nielaba (Hans) geweldig zou het zijn
          om foto’s uit deze periode te krijgen van je.
          Adres: Praagsingel 191
          3404vs IJsselstein (utr)
          Mail: gerardschrij@gmail.com
          Alvast hartelijk dank hiervoor,
          Gr. Helmuth Nielaba.
          Gerard Schrijvers.

    3. Hoi Toon.
      Ik weet niks meer van het sterrenhuis. Ben er in 1954 gekomen, ben er een jaar of 6 a 7 geweest. Je loopt iedere keer vast.kan alleen herrinderen dat we hand in hand zelfde kleding een rondje Heerlerbaan liepen. Misschien weet jij hoe die periode was.

  11. Ik ben er van mijn derde tot zesde levensjaar geweest en vond het een prima plaats om te zijn.(1965-1968)
    Voor mij waren het drie rustige jaren van mijn jeugd.
    Vandaar uit vertrok ik naar de jongensschool tegenover de kerk en heb nooit ervaren, dat ik ” anders” bekeken ben.
    De pap smorgens was gewoon lekker, maar misschien is dat een kwestie van smaak…
    Ik heb het nooit als streng ervaren, niet door de zusters en ook niet door de “lekenleiding”.
    Wat is er met de archieven gebeurd?
    Ben wel benieuwd, wat er van al die kinderen geworden is. (Jacob, Angela bijvoorbeeld)….

    1. Hallo Henry, zoek je Angela van Aubel ? Zij heeft ook in het Sterrehuis gewoond. Ik ken haar ook. Ik heb daar gezeten vanaf 1963 tot 1973samen met mijn broer Henk Prevos . Ik ben op zoek naar een Anton en Marion. Gt. Linda Prevos

      1. Angela is een van de weinige namen, die ik onthouden heb.
        Er waren er meer, zoals Jacob, die een echte wees was.
        Het zou leuk zijn, om hen allemaal eens te ontmoeten….
        Zelf was ik daar met met broertje, Marinus en met met halfzus Andrea en halfbroer Raymund.
        Aangezien we in het Sterrehuis ingedeeld werden op grond van leeftijd?, heb ik hen in die drie jaar van mijn verblijf bijna nooit gezien.

      2. Hallo Linda,

        Ik heb daar als maanden oude baby, 1971 tot 1973 gezeten en ben heel benieuwd hoe de baby’s verzorgd werden omdat ik geadopteerd moest worden omdat ik toen al ” contact gestoord” zou zijn. Ze hadden liever een jongen gehad maar ik had het nodig zeg maar.
        Dus ik ben erg benieuwd naar informatie en foto’s van die tijd.
        Mijn naam was Monique van Silfhout en ik ben vanuit huize in de Bocht in Goirle daar gebracht.

        1. Hallo Monique,

          Helaas kan ik jou niet verder helpen.

          Mijn geboorte datum is 2 augustus 1963.
          Toen jij in het Sterrehuis bent geplaatst was je een baby.
          Ik was toen al ouder.

          Groetjes Linda Prevos

    2. Hallo Linda, ik werkte van medio 1968 – medio 1971 in het sterrenhuis.
      Ik kan me jouw en je broertje Henkie, zoals wij hem noemde, nog herinneren. Jullie zaten niet bij mij in de groep. Anita en jij waren schatjes. Henkie ging vaak met me Lemmens mee.Ik werkte nog in de oudbouw en daarna in het roodborstje.
      Ik denken nog vaak aan die tijd en vraag me af : hoe gaat het met de kinderen en wat wisten wij, de groepsleiders, toch weinig van jullie achtergrond.
      Groetjes, Jeannette

      1. Hallo Jeannette, zie nu jouw bericht. Leuk dat jij ons nog kent. Heb jij een facebook. Dan kunnen wij vrienden worden. Laat iets van je horen, Groetjes linda

      2. Hallo juffrouw Jeanette,
        Ik ben Anja Kamphuis, heb met mijn broer Rob en zusje Petra en broertje Jim in het ziekenhuis gezeten ik ben op zoek naar juffrouw merilouise, zou u mij meer info kunnen verstrekken?

        1. Hallo Anja,

          Ik lees nu pas je bericht, sorry!
          Ik herinner me jullie nog heel goed, ook jullie verdriet, vooral dat van Robbie en van jou.
          Jij uite je wat moeilijker, maar als ik avond/ nachtdienst had vertelde Robbie over de thuissituatie.
          Robbie ging wel eens met me mee naar huis als ik vrij was.
          Ook Petra en Jimmy, de twee jongste, echte schatten.

          Jammer genoeg ben ik Marie Louise Frijns uit het oog verloren.
          Ik weet dat ze na haar huwelijk Haenen heet.

          Ik heb wel nog contact met Mariet, uit de ander groep, in die groep zat ook Linda Prevo.

          Ik wens je heel veel succes met je zoektocht.

          Groetjes, Jeannette

          1. Geachte mevrouw Boumans, beste Jeannette, ik ben historicus en bezig met een kalender/jaarboek over bijzondere en interessante Parkstadvrouwen. Elke dag van het jaar een kort levensverhaal van zo’n vrouw. Ik wil de directrice van het Sterrenhuis, zuster Jager daar ook in opnemen. Zij had van 1946 t/m 1973 de leiding. Kun jij je haar nog herinneren en zou je mij over haar kunnen vertellen? Hoe was ze, hoe was het in het Sterrenhuis etc. ? Weet jij of er nog familie van haar is bij wie ik zaken kan navragen over haar jeugd, de tijd voordat ze bij het Sterrenhuis werkte? Alvast hartelijk bedankt. Marcel J.M. Put, 06 29 08 51 77 ; info@ouweleem.nl

      3. Hoi Jeanette, ik zat in die periode ook in het sterrehuis… mijn naam is Yvonne Overmars en ik was 4 jaar toen ik er werd ondergebracht tot ongeveer 6 1/2 jaar dus dat is ronde 1970 1971 geweest, ik ben zelf van maart 1966

  12. In mijn reactie van 28 juli 2012 gaf ik mijn gevoel weer dat ik als kind van ongeveer 10 jaar had over het verblijf van kinderen in het Sterrenhuis. Toen wist ik natuurlijk niet hoe het daar werkelijk was, maar ik weet wel nog dat negatieve gevoelens overheersten.
    Nu, (na ruim 50 jaar! ) besef ik na het lezen van bovenstaande reacties dat het in het Sterrenhuis niet alleen maar kommer en kwel was, integendeel: het was mogelijk om er zelfs gelukkig te zijn. Het doet me veel genoegen om dat te lezen
    Hieruit blijkt volgens mij maar weer eens dat het na een moeilijke start van je jonge leven toch mogelijk is om een geslaagde en gelukkige volwassene te worden!
    Petje af voor jullie.
    Hartelijke groeten . Ton.

  13. Van het Sterrehuis kan ik mij vaag nog wel wat herinneren. Ik verbleef er met mijn 2 jaar ouder zusje (’59 t/m ’66). De verhalen van de pap die elke ochtend werd klaargemaakt kan ik bevestigen. Natuurlijk voorafgegaan door de dagelijkse lepel levertraan. Jongens en meisjes werden van elkaar gescheiden in verschillende zalen. Zo herinner ik me dat de slaapzaal voor jongen op de eerste verdieping lag en dan kon je ’s nachts via het statige raam uitkijken over de voortuin en aan het einde daarvan de Heerlerbaan. Regel was alvorens naar we naar de St.Jozef school wandelden dat we eerst nog even naar de kerk gingen. De zogenaamde ochtendmis.

    De leiding van het Sterrehuis was in handen van zusters/nonnen en die waren bepaald niet zachthandig. Ik herinner me de keer dat ze me letterlijk de zure zult door de strot wilde duwen, (ik jongen van nauwelijks vijf jaar). Maar ik weigerde, en dan lieten ze je gewoon zoalng aan tafel zitten totdat het dat goedje opat. Ik bleef echter weigeren en als straf werd je dan de kelder in gestopt. En als je zoals ik, ’s avonds of ’s nachts zo nu en dan eens uit bed kwam dan werd je op enig moment gewoon aan het bed vastgebonden.
    Ik herinner me ook nog de grote achtertuin inderdaad een waar paradijs voor kinderen. Achter de tuin was nog een boerderij. Ik weet dit omdat ik nu nog het gekerm van varkens kan horen als die voor de slacht weg werden gevoerd. Uiteindelijk ben ik en mijn zus ergens in ’66 vertrokken. De manier waarop dat ging is nog een verhaal apart. Tijdens het vieren van Drie Koningen werden koekjes gebakken met in drie van die koekjes een speciale boon. Zowel mijn zusje als ik hadden een boon in ons koekje. Dus werden we gevraagd om ons daarvoor om te kleden, en juist op dat moment was mijn moeder er ook en werden we in een volkswagenbusje herenigd met de man waar ze vlak van tevoren mee getrouwd was en verhuisden we zonder aankondiging van een op de andere dag naar Maastricht. Ik ben sindsdien nooit meer in de buurt van het Sterrehuis geweest. Leuk om nu terug te lezen dat er bij anderen mensen ook nog een speciale herinnering aan dit huis bestaat. Inmiddels woon ik ruim 35 jaar in Amsterdam en ben zo goed als helemaal al mijn banden met dat specifieke verleden uit het oog verloren.

    1. hallo ik heb je advertentie goed gelezen. ik heb daar ook gezeten eind 50 begin 60 geloof ik samen met mijn zus die ouder was. en wat betreft die nonnen die waren heel gemeen. ik kan me nog herinneren dat ik een beetje te laat was van school en dat ik toen achter een scherm moest komen bij een van die nonnen mijn broekje naar beneden over de knie en met een stoffer van stoffer en blik een geweldige aframmeling kreeg. ik heb dagen niet kunnen zitten vreselijk ik zie het nog voor mij. krijg er soms nog rare dromen van. ik heb dat nooit kunnen verwerken.

    2. In een boek dat ik schrijf over de jeugd van mijn vader, beschrijf ik dat zijn broer en zus na de dood van hun moeder i n 1948 tijdelijk in het Sterrenhuis hebben gezeten. Er is een verhaal dat mijn opa een keer buiten bezoektijd in het Sterrenhuis kwam om zijn jas op te halen en dat zijn kinderen toen vastgebonden lagen aan hun bed met leren riemen. Hij heeft ze toen losgesneden met zijn zakmes en mee naar huis genomen. Is er iemand hier die me kan vertellen of kinderen inderdaad werden vastgebonden en zo ja waarom? In een van de berichten vind ik hiervan wel iets terug. Vragen die ik heb zijn: lagen kleine kinderen, vier en twee ook op een slaapzaal? Jongens bij jongens en meisjes bij meisjes? En op welke verdieping? Hoe laat werd er ’s avonds gegeten? En dat vastbinden zou dat dan overdag geweest kunnen zijn? Of juist na het eten ’s avonds? En in een van de berichten werd er erwtensoep gegeten. Stonden er nog mee soepen op het menu en zo ja welke? En hoeveel kinderen woonden daar? Ik hoop dat iemand zin heeft om mijn vragen te beantwoorden. Ik ben dus benieuwd naar hoe het rond 1948 was, geen idee of er de jaren erna veel veranderd is. Hartelijke groet,
      Monique

      1. Dag Monique.
        Als baby heb ik 10 maanden in het Sterrenhuis gewoond (van april 1953 tot februari 1954)
        Kan mij dus niets en niemand herinneren. Wel weet ik dat er slechts 1 zuster was waarvan ik eten wilde krijgen, die zou ik graag vinden,maar waarschijnlijk is het te laat.
        Of weet jij nog namen van de nonnen uit die tijd ?

      2. Hallo Monique,

        Het vastbinden in bed klopt. dat werd gedaan met de kinderen die niet in bed wilde liggen of wilde gaan slapen. de polsen werden dan vastgebonden aan de speilen van het bed. zover ik weet werd het vastbinden in de avond gedaan.

        Groetjes Linda Prevos

      3. dat gebeurde inderdaad, Niet alleen in 1948 , maar dus ook toen ik er verbleef ’59/’65 . Ik ben geregeld op die manier aan mijn bed vastgebonden. Tja de leiding (hoofdzakelijk nonnen) ontbrak het aan empathie. En de nonnen hadden losse handjes. Maar ach het is geen trauma geworden, en nu bijna zestig jaar later kijk ik vooral terug op de mooie momenten.

  14. Hoi, ik ben Petra.
    Zat ook in het sterrehuis van 1970 t/m1973.
    Samen met mijn oudere broer en zus. Zelf was ik 6.5 jaar oud.
    Zat op de jozef school en ik denk de angela school ietsje verder op de clemens meulemans straat. Er was een ECHTE vriendin, die ik uit het oog ben verloren. Ze heet Anita benedyczak. Ik zou haar zo graag willen ontmoeten. Hoe het met haar is, of ook zij alles een plek heeft kunnen geven, ook al was het niet altijd kommer en kwel.
    Eenzaamheid is het gevoel wat ik gedurende deze tijd gevoeld heb. Niet geliefd worden door je ouders, wisten wij waarom we er zaten!
    Dus als er iemand is die Anita kent of de periode erna dus na 1973 plaats een tekstje zodat ik haar kan vinden.
    Met mij gaat het uitstekend, heb zelf een fijn gezin en woon vlakbij het ” sterrehuis”
    Groetjes Petra

    1. Hoi Petra,

      Ik zie dat je op zoek bent naar Anita Benedyczak.
      Laat je email achter, naar mijn adres, dan kan ik je verder helpen.

      Groetjes,
      Peter Wijnen

  15. Heb in het Sterrehuis gezeten van 1970 t/m 1977. Veel verdriet en pijn en eenzaamheid gekent. Petra is mijn zusje. Het personeel als de tuinman en de mevr. in de wasruimte en keuken waren erg lief voor ons. De leiding was zelf nog een kind. Waardoor er slecht met de kinderen werd omgegaan. Mishandeling geestelijk kwam erg veel voor……Ik weet nog veel namen. Wat is er met die mensen achter die namen van gekomen. Hebben zij een liefdevol nestje kunnen maken waar ze zich geborgen en geliefd voelen…? Na die nachtmerrie van het kindertehuis. Ik ben uiteindelijk gelukkig getrouwd en woon met mijn gezin in Midden Limburg. Het gaat mij heel goed. en daar dank ik mezelf en God op mijn knieen voor.
    Even enkele dingen die dagelijks of zo gebeurde in het kindertehuis. Sochtens kregen we een bord griesmeel of rijstepap, zo smerig, eet het dus nooit meer. Dan naar school, Bij thuis komt kreeg je ranja in ijzeren bekertjes en soms een koekje erbij. Je mocht niet die dingen doen die je graag deed er werd ook geen gelegenheid geboden om je talenten of interesse te ontplooien. Dan avond eten, afwassen even tv kijken maar meestal je huiswerk maken pyamma aan en naar bed. Je werd er dus lichamelijk wel verzorgt, maar geestelijk was het een grote armoede en ellende. Nee nooit geen arm om je heen of begrip liefde bestond niet. Net waar een kind hart aan toe is was er niet. Een ellendige tijd dat was het zeker weten. Directeur was eerst een Non, zuster de Jager en erna een man zonder kerkelijk instancie. Hij heeft een ietsje kunnen bewerkstelligen dat we bv zomers 2 weken naar Zeeland op vakantie konden camperen. geweldig was dit. Er werd niet gewerkt aan een beter contact tussen ouders en kind. Er was geen oog voor de schade die kinderen hadden opgelopen en er werd ook niet op geanticipeerd. Ofschoon er wel een pedagoge rond liep….De groepen waren in verschillende leeftijd kinderen opgebouwd dus van 4 tot 16 jaar. gemengd dus. Ik kan er nog heel veel over vertellen.

    1. Hoi,
      Het verhaal van Pia komt me erg bekend voor. Heb er ook gezeten van 1970 tot 1977. Ik kan me er niet meer zo veel van herrineren maar ik heb er niet echt slechte herrineren aan. Ze waren natuurlijk wel erg streng. Ik kan me Martin nog goed herrineren en natuurlijk juf Uiting.
      Ben haar jaren later nog een keer tegen gekomen en op bezoek geweest heb er zelfs nog foto’s van gekregen. Heb er trouwens nog verschillende foto’s van o.a. van De zeskamp en van vakanties in zeeland met de tent. Kan me ook nog goed een meisje herrineren met een half arm en dat één van de leiding een gebroken been had, die reden we dan rond in een bolderkar. Ben er later achter gekomen dat ik in de voedvrouwschool ben geboren ook in Heerlen. Als het goed staat die er nog steeds. Ben in 1977 weer bij mijn moeder gaan wonen toen ze hertrouwde, en uiteindelijk goed terecht gekomen. Blijkbaar zijn er dus meer mensen op zoek naar informatie.

      1. Hallo,
        Ik heb in het sterrehuis gewoont met mijn broertje en zus.
        Ik was toen 2 jaar 1974.
        Ik zat in de blokhut of de paddestoel.
        Ik kan me nog de boer herinneren met zijn groene of oranje bus.
        Wij gingen zwemmen in het sportfonsebad in heerlen.
        Martin en Tiny herinner ik me nog.
        Martin had een moter.
        En tiny had krulletjes.
        Zondags werden de varkens geslacht aan het klimrek achterom.
        De bruine gordijnen gingen dan dicht.
        En effe later speelde wij weer bij het klimrek.
        Zeeland vakantie kan ik me ook herrineren.
        En van.uit de blokhut of de padddestoel kon je via de ballustrade naar de baby afdeling.
        Groetjes Natascha

        1. Hallo Natasha, ik heb ook van 1973 tot en met 1977 in het sterrenhuis gezeten, idd in de paddestoel.
          Die oranje volkswagen bus kan ik me nog herinneren. Daar werden we mee naar de lagere school gebracht.

          Het zwemmen kan ik mee ook herinneren.
          Ik weet nog een paar namen van de leiders/leidsters

          Bert, Maria, Andrea.
          En namen van andere kinderen. Esther, Manolito, Henry, Marcel.

          Ik geloof dat henry en marcel broers waren
          Groetjes
          Danny

          1. Ik heb samen met mijn jongere broer in het sterrenhuis gezeten, van eind 1972 tot halverwege 1974. Inderdaad die gruwelijke pap staat me nog het meest bij, en dan op zondag lammetjespap. De slaapzalen. De begeleiding… Ik heb er geen goeie herrinneringen aan.

          2. Ik zie nu je bericht pas en mijn zusje heeft er gezeten.Ik weet dat ik er vaker met mijn moeder ben geweest.De naam Manolito zegt mij iets en als ik mij niet vergis waren ze met z’n 3en (een broer een zus die niet allemaal daar “woonden”)

      2. Hoi, ik ben ook in het sterrehuis geweest an 1973 tot 1977.
        Ik heb nog fotos van dat we naar Zeeland zijn geweest. Dat was in Arnemuiden. Ik dacht dat ik ook in het roodborstje heb gezeten, maar weet dat niet meer zeker.

      3. Hey Rudy,

        Ik denk dat je bij mij in de klas hebt gezeten op de kleuterschool. Juffrouw Els daar hebben we nog een klassenfoto van. Je bent ooit een keer bij mij thuis geweest ook weet ik en ik in het Sterrenhuis bij jou. Maakte indruk het weeshuis; voor mij een hele andere wereld net als mijn thuis voor jou (weet ik van m’n moeder)

        Heb me vaker afgevraagd hoe het met je ging want je was ineens weg. M’n vriendin Marjo heeft dezelfde herinneringen.

        Groetjes, Monique Hartmans

    2. Hallo,

      Ik heb maar kort in het sterrehuis gezeten, ik schat zo rond 1974. Was ongeveer 6 en kwam met mijn broertje van 3. Onze ouders konden een tijdje niet voor ons zorgen. opeens was ik weer thuis. mijn ouders hebben er nooit over willen praten. maar ’s Ochtends pap met een pilletje…..ik gruwel er 38 jaar later nog van!! Verder kan ik me de slaapzaal en wasruimte herinneren. En de tuin. Ik weet wel nog dat het een winterse periode was.

    3. Ik wil de redactie dank met dit item. Want….ik heb de mevr. waar ik zoveel goede herinneringen aan heb, gesproken. Ja Fons is er nog en ik heb haar kunnen bedanken voor wat ze me gegeven heeft. Daarom dank aan jullie. Top. Voor mij een wens die in vervulling ging dank zeggen aan Fons.

      1. Hallo Pia,

        Ik las je naam en je vraag naar Anita Benedyckzak, en ineens vlogen de herinneringen weer binnen..ik ben niet erg lang in het Sterrenhuis geweest…ik denk 2-2,5 jaar, ik was 14/ 15. Martin en Tiny kan ik me zo voor de geest halen.. Er was ook een jongetje van een jaar of 4 … Joey… Alice ken ik ook, heel de social media al gehad , niet kunnen vinden,heb nog wel wat foto´s van haar en mij…Het zou heel leuk zijn jullie nog eens te zien/ spreken…en trouwens ik woon nu in Zeeland 🙂 , ik weet niet of je me mij nog herinnerd. Als je nog contact hebt met Alice..wat zou het leuk zijn om elkaar te kunnen zien..wat er van ons terecht is gekomen..zouden we contact kunnen leggen

        1. Hi Rita, nee ben iedereen uit het oog verloren. Joey was toch een donker jongetje? En dan had je Jurgen. Ik had het altijd met hem te doen. De leiding was streng voor hem maar had geen warm contact met hem. Net dat had hij nodig beetje aandacht. Liefde. Ik kon vaak hem tot normaal gedrag ombuigen gewoon om met hem wat te praten wat hem bezig hield. Kon hem goed aanvoelen. Zijn opstandig gedrag ect. We mochten toen ik 15 was ook op paardrijles ….weet jij dat nog. Nou dat was echt helemaal te gek. Ik ben trots op mezelf. Om ondanks alle ellende en verdriet, tegen werking en pech…en daarna mijn eigen domme fouten van iedereen vertrouwen te zijn geworden wie ik nu ben. Helemaal alleen gedaan. Je moet immers zelf de slingers ophangen.

  16. Ik heb het artikel van het Sterrenhuis gelezen. De tekst bij de 1e foto klopt niet. Want de foto is gemaakt vanuit het centrum naar de Locht. Mijn tandarts heeft daar gezeten en daarnaast heeft een bouwbedrijf Schroeders gezeten. T.o. lag bouwbedrijf Praxis en Wickens (nu Plus en Aldi). Dus de O.N 1 kun je niet links zien, want dat lag in het centrum van Heerlen.

  17. ja ik heb ook in het sterrehuis gezeten maar niet lang het was omdat mijn mams in het ziekenhuis lag het eneige wat ik me kan herrinneren is dat daar een het kind zo het eten wat hij niet lusten naar binnen was aan het proppen dat het kind bijna stikte het was ook altijd puree met hachee en rode kool ik gaf die trut eerlijk gezegd een melding daarover ik kon er niet tegen en het bezoek wat het kind kreeg heb ik ook gewaarschuwd ik vertel dat aan mijn mams en die was meteen die komen meteen naar huis die blijven geen dag langer daar ik was er met mijn zus het was in de jaren 50 we zijn er dan ook hooguit 1halve week geweest dus erg leuk was het daar niet

  18. Hallo. Ook ik (Ex Heerlerbaner) zou iets willen bijdragen aan het verhaal Sterrehuis. In mijn beleving heb ik er veel mooie dingen gezien maar ook veel afschuwelijk dingen. Als U in stamboom forum kijkt dan ziet U ook daar een hele discussie over het Sterrehuis. Bij naspeuringen is gebleken dat de archieven grotendeels vernietigd zijn. In mijn ogen is dat lariekoek. Zulke
    genealogische gegevens worden nooit vernietigd. Zoals zoveel dingen in die
    tijd werd er veel dood gezwegen door de kerk. Daar mocht niet over gepraat worden. Zo waren er ook vele kindertjes die op de vroedvrouwen school geboren zijn . De meestal ongewilde jonge moedertje ( 13 en 18 jaar) werden van huis en haard gestuurd omdat ze ongehuwd in verwachting waren gekomen. Hoopjes ellende heb ik daar gezien bij die meisjes. Meestal waren het meisjes die door buurman of buurjongen “gepakt” zijn. Heb net nog een topic in het stamboom forum gezet.
    Mensen die nog iets proberen te achter halen, ga eens zoeken in het archief van de vroedvrouwenschool. Is tenslotte een geneeskundige opleiding. Die houden vaak hun archieven langer in stand.
    Succes en veel sterkte Joop Esser

  19. Heb vanaf 1965 t/m 1973 in het sterrehuis gezeten met mijn zus Nicole was drie maanden oud toen ik er kwam en kan me ondanks alles veel herinneren van alles wat jullie al schreven over de papjes havermout griesmeel en levertraan. Bah bah al van dit alles lust ik niet meer maar ook de ochtendkerk en de wandeling naar school die tegenover de kerk lag weet ik nog al te goed. Ook de verplichte lidmaatschap van scouting weet ik nog. Streng waren ze zeker die nonnen maar nadat ik in een pleeggezin terecht ben gekomen (toen ik 8 jaar was) en vandaar naar Bethanie in Horn toen ik 12 was. maar het sterrehuis had een zuster Bernadette die mij in ieder geval altijd bemoederde, ook mevr Uiting (naam zal niet juist gespeld zijn ) ben ik eens op gaan zoeken in Arcen (klooster) en haar ging het toen gelukkig goed en heb nog heel veel aan haar kunnen vragen en heb toen ook eerlijke antwoorden gekregen. Maar eerlijk is eerlijk heb zelf niet echt de slechte maar goede dingen onthouden (nee ook niet weggestopt) de kindertijd met een boerderij in de achtertuin van het sterrehuis kan ik me ontzettend goed herinneren Josje toen mijn beste vriendje en ook de rest van de groep heb ik nooit meer gesproken en nooit meer gezien, wat rest zijn wat foto’s.
    Wat sommige in de jaren daarvoor misschien is overkomen of ook in mijn tijd daar is gebeurt is niet goed te praten dat moet dan alsnog worden uitgezocht.
    Gr. Maurice

    1. Hallo Maurice
      leuk dat ik je hier op vindt hoe is het met jou en Nicol
      Ja weet niet of je me nog kan , ik ben de zus van josje en er was ook nog een philo dat waren mijn broertjes , mijn naam is carolien heb er gezeten van 1962 tot 1972 eerst in het oud gebouw en daarna heb ik in de nieuwbouw gezeten in de paddestoel bij juffr Andrea en juffrouw mien en jufvrouw wilma en jufvrouw liesbeht en jufvrouw maria
      ik zou graag willen weten hoe we in contact kunnen komen en je krijg de gr van josje ;)hiihihih

    2. Hallo Maurice,

      Heel leuk dat ik jouw hier terug vind. Laats had ik het nog met mijn pleegmoeder over jullie en dat ik opzoek ben naar jullie, en toen vertelde ze mij, dat je zus plotseling is overleden. Ik was behoorlijk geschrokken, nog zo jong.

      Ik heb met jouw en je zus samen in het Sterrehuis (Blokhut) gewoond. Ik heb samen gezeten met mijn Broer Henk Prevos. Jouw pleegouders ken ik ook. Vroeger kwamen wij wel eens bij elkaar op bezoek mijn pleegouders met mij en jouw pleegouders met jullie. Jouw zus woonde later in Maastricht. Ik heb nog steeds contact met mijn pleegmoeder. Mijn pleegmoeder heeft ook nog contact met jouw pleegmoeder. Hoop dat jij nog weet wie ik ben. Jullie woonde ook in het pleeggezin op een boerderij. Ik zou het heel leuk vinden om contact te houden met mij. Mocht het wederzijds zijn, laat dan hier een berichtje achter. Groetjes Linda Prevos.

    3. Hallo Maurice,

      Heel leuk dat ik jouw hier terug vind. Laats had ik het nog met mijn pleegmoeder over jullie en dat ik opzoek ben naar jullie, en toen vertelde ze mij, dat je zus plotseling is overleden. Ik was behoorlijk geschrokken, nog zo jong.

      Ik heb met jouw en je zus samen in het Sterrehuis (Blokhut) gewoond. Ik heb samen gezeten met mijn Broer Henk Prevos. Jouw pleegouders ken ik ook. Vroeger kwamen wij wel eens bij elkaar op bezoek mijn pleegouders met mij en jouw pleegouders met jullie. Jouw zus woonde later in Maastricht. Ik heb nog steeds contact met mijn pleegmoeder. Mijn pleegmoeder heeft ook nog contact met jouw pleegmoeder. Hoop dat jij nog weet wie ik ben. Jullie woonde ook in het pleeggezin op een boerderij. Ik zou het heel leuk vinden om contact te houden met mij. Mocht het wederzijds zijn, laat dan hier een berichtje achter. Groetjes Linda Prevos.

    4. Dag Maurice, per toeval kom ik je reactie op deze site tegen. Ik kan me jullie nog goed herinneren. Ik zat samen met jos en mijn zus Carolien in de paddestoel. We zijn nog lang daarna op zoek geweest naar jullie. Ik kon goed overweg met je zus. Ik hoop dat het goed gaat met je zus. Misschien kunnen we op deze manier in contact komen met elkaar.
      De boer van de boerderij gaf ons weleens eieren. Die werden dan af en toe gebakken tussen de middag. Ook zal ik nooit vergeten dat ik een keer op water en brood gezet werd in een apart kamertje. omdat ik weigerde om te eten. Wat ik me daarvan herinner is een intens gelukmoment. Water en 2 bruine droge boterhammen waar je niets aan kon verzieken. Ook het moment dat mijn broertje in zijn broek had geplast en dat hij op de gang moest gaan staan en dat we daar dan met zijn allen langs moesten lopen en dan moesten we wat roepen. Wat een vernedering en ellende. De portomonneetjes die in de kast stonden daar haalde mijn zus dan centjes uit (uit die van ons) en gingen we snoep halen. Wij zijn in 1972 naar een pleegezin gegaan in nijmegen.
      Afijn ik heb genoeg verhalen. Helaas met niet al te beste herinneringen, behalve zuster Andrea.

    5. Hallo Maurice Ik heb in het Sterre huis gewoond 1963 tot 1972. wij zijn nog bij elkaar op bezoek geweest in de pleeggezinnen. weet je dat nog?

      . Groetjes Linda Prevos

  20. hallo ook ik heb in het sterrehuis gezeten en heb er ook nog heel wat foto’s van ik zat in de groep van toon sars. De pap en levertraan kan ik mij ook goed herrinneren en die kreng van een kuypers .Ook zuster de jager kon ik wel schieten ik zou heel graag iets horen van marlies

    1. hallo J welk jaar woonde jij in het sterrehuis ? Ik was er in 53/54 (mijn 1e en 2e levensjaar) Heb je foto’s van de zusters (nonnen) en/of van kinderen die er woonden. Ik was er dus als baby. weet jij iets van die afdeling en hoe ze daar mee omgingen. Ik hoor het graag

  21. Alice van Cleef [ kamer training en later nog lang bevriend mee geweest maar uit het oog verloren] , Gerdien [ Paddestoel, Fons zei dat je in de kraamzorg terecht was gekomen? ] , Gerrie en Piet [ zaten in de roodborst]….waar zijn jullie…?

  22. Hallo,

    Ook ik heb met mijn broertjes Peter en Paul in het Sterrenhuis gewoond van 1974 tot 1976. In die tijd werd de verplichte pap net afgeschaft voor kinderen boven 6 jaar (dacht ik) alleen ik mocht pap blijven eten, want die vond ik heerlijk. De levertraan kwam toen al in bolletjes, daar proefde je verder niks van. Ik zat die tijd in de Blokhut, namen die ik me kan herinneren zijn Petra, Pia, Anita Benedyckzak (ze vroeg me altijd om thee te drinken, ze had zo’n speelgoed thee setje), Angela, Manuel, Martin, Borghans, en ik herinner me nog veel gezichten waarvan ik de naam kwijt ben, helaas. Wij kwamen uit een gezin waarin veel ruzie was, en in het Sterrehuis heb ik de tijd van mijn leven gehad, veel vriendjes en vriendinnetjes in en buiten het tehuis. Zaterdags naar de welpen onder de kerk. De vakanties op boerderijen in de Vredepeel en in Zeeland. Ik ben nog gaan zoeken of ik die boerderijen nog terug kon vinden maar dat is me niet gelukt. Boekhandel Roosenboom, veel met de dochter, die bij me in de klas zat, gespeeld. Vooral veel geknikkerd. Ook met de zoon van het Mobil tankstation verderop de Heerlerbaan, ik weet alleen nog dat ie ook Ronnie heette. Op de jozefschool gezeten en op een school iets verderop, groot oud gebouw met een grote kastanjeboom. Vond ik een prachtig gebouw. Ook veel in het Imstenraderbos geweest en rondom de Heerlerbaan. Wat dat betreft werd me geen strobreed in de weg gelegd, ik kon gaan en staan waar ik wilde. ’s Nachts liep ik van de blokhut via de luchtbruggen tot helemaal vooraan naar de entree. Op het terrein van het Sterrehuis stonden ook een aantal grote bomen waar ik vaak in klom, een grote holle boom, en een hoge spar.
    De slacht van de varkens heb ik ook meegemaakt, was een hele happening toen. Ik was er helemaal door gefascineerd, en na afloop kreeg ik nog een varkensoog van een slachter waar ik nog de hele avond mee heb rondgelopen.
    De Ganzen op de kinderboerderij, ’s zomers lag ik hele middagen onder een frambozenstruik. heerlijk.
    De aanleg van een rondweg, konden we met zijn allen op spelen.
    Ik kan me één keer herinneren dat ik straf gekregen had, toen moest ik een uur in een bergruimte blijven. Was een flinke ruimte met veel om te ontdekken, voor ik het wist werd ik er al weer uitgehaald.
    Ik heb gehuild op de dag dat ik er heen werd gebracht, maar ook op de dag dat ik weer naar huis moest, want voor mij was het een nieuw thuis geworden, met zoveel vriendjes, en die was ik weer allemaal kwijt.
    Leuk was om naderhand, toen mijn zoontje naar het MKD ging dat er nu zit,er nog eens rond te kunnen kijken. De lampen in het trappenhuis van de entree waren nog dezelfde als veertig jaar geleden 🙂

  23. Ik heb, samen met m’n 2 zusjes, herfst 1953 of 1954 een tijdje in het Sterrehuis gezeten omdat m’n moeder in het ziekenhuis lag. Ik was toen 4 of 5 jaar.
    Veel kan ik me niet herinneren. Serre achter(?) grote slaapkamer met figuurtjes op bedden zodat je wist welk bed van wie was, dennebomen, Zr. de Jager, (Ik kan me heel zwaar vergissen maar toen ik de film “Mathilda” zag met mevrouw Bulstronk, dacht ik meteen aan haar….) aanleg(?) bushalte overkant weg (is er nog steeds), wandelingen door bos vroedvrouwenschool, erwtensoep die, als je je bord niet leeg at, over je hoofd gegooid werd, grote badkamer met rij douches. Verder gaan m’n herinneringen niet.

    1. Dag Matthijs,
      Ik heb als baby van 1 jaar (van april 1953 t/m februari 1954) samen met mijn 1 jaar oudere zusje in het Sterrenhuis gewoond.
      Aan jou de vraag: Hoe gingen ze met baby’s en peuters om ? Weet je daar wat van ? En ken je ook aardige nonnen uit die tijd ? Ik hoor graag van je

  24. Wat verschrikkelijk om al die nare ervaringen van de mensen, die hier tijdelijk of langere tijd gewoond hebben. Ik had vroeger op de RK Basisschool “Schilhorst” een vriend/klasgenoot: Jimmy van Haandel. Hij verbleef ook in het Sterrehuis. Ik praat dan over de jaren 70. Ik woonde zelf op de Jeruzalemstraat, maar heb nooit geweten, dat het zo erg was in het Sterrehuis. Ben heel benieuwd hoe het nu met Jim van Haandel is… ik heb hem nooit meer gezien.

    1. Hallo Jeanette en Anja,
      “Jimmy” van het weeshuis. Dat was het enige wat ik van hem wist, apart van dat het een lieve en graag geziene jongen in de zesde klas (11-12 jaar) op de Schilhorst, Palestinastraat (bij Meester Scheepers als ik mij niet vergis). Jimmy en ik hadden zo’n kinder verliefdheid (als ik voor mij mag spreken). Anja, ik denk dat jou broertje DIE Jimmy is, want hoeveel “Jimmy’s” woonden in het Sterrehuis? Ik zou het zo geweldig vinden om te horen hoe het met hem gaat. Ik denk dat ik nog ergens een klassenfoto moet hebben. Zie zijn gezichtje nog goed voor mij. Hoop iets te horen (via facebook?). PS; is het “Sterrehuis” of “Sterrenhuis”?

    2. Dag Frank, we zijn alweer 6 jaar verder nu ik dit lees. Misschien zouden wij elkaar moeten kennen gezien ik ook op de Schilhorst zat en een klasgenoot Jimmy had. Hij zou mij voor verkering vragen (hahaha), mijn eerste verliefdheid in de 6de klas. Ik ben ook wat omver geblazen door de getuigenissen van het Sterrehuis. Eerder op deze site, las ik over een Jimmy van Kamphuis in het Sterrehuis. Jij hebt het over Jimmy van Haandel. En ik herinner mij de achternaam niet meer van “mijn Jimmy” (om het maar eventjes makkelijk te zeggen 🙂 ). Hoeveel Jimmy’s zullen er in het Sterrehuis verbleven zijn? Jij hebt het over de jaren ’70, In de 6de klas waren wij 11-12 jaar oud, dus zou het 1980-1981 moeten zijn. Jimmy Kamphuis of Jimmy van Haandel? Lees je dit en herken je het of heb je nieuwe info; ik hoor het graag! Ik ga ook eens navragen bij een paar klasgenootjes van die tijd met wie ik nog contact heb. Hoop dat we elkaar ooit kunnen bijpraten allemaal.

      1. Hoi Milly, via het programma van Cultura Nova op deze site terechtgekomen. Volgend jaar wordt er een voorstelling gemaakt over het Sterrehuis en ze zoeken herinneringen aan het Sterrehuis. Meteen moest ik denken aan Jimmy van Haandel, die bij ons in de klas zat. En nu lees ik jou reactie. Bij ons in de klas zat dus Jimmy van Haandel. Kan me nog herinneringen dat ik hem heel leuk vond ;-). Frank van Nisselroij zegt me niks. Hij zat volgens mij niet bij ons in de klas, misschien in de andere zesde klas…

  25. Ik ben nu 74 jaar. Ik ben met mijn oudste broer Harry tussen 1949/1953 in het
    sterren tehuis geweest. Er zijn toentertijd veel foto’s gemaakt door mijn oom,
    dit was zijn hobby. Helaas zijn deze vernietig bij zijn overlijden. Ik kan mij nog enkele details herinneren. We werden altijd in een groep naar de lagere school
    gebracht. Achter deze school was een kleine speeltuin. Deze school lag op de weg naar de vroedvrouwen school. Ik werd altijd voor meisjes gek uitgemaakt omdat ik steeds met de meisjes bezig was.Een van deze meisjes kwam met haar broer uit Hoensbroek.Het ergste was als mijn vader op bezoek kwam en daarna weer vertrok. Mijn oudste broer heeft hier altijd wat aan overgehouden wand hij had veel heimwee naar huis. Na het sterrenhuis ben ik nog in overbunde geweest en voor het sterrenhuis ben ik vanaf 1946 in de kollenberg te Sittard geweest. Ik kan mij verder geen namen meer herinneren en vind het nog altijd jammer van de foto’s wand het heerschap wat deze vernietig heeft is moete gaan lopen wand ik was op dat moment woedend.

  26. Ik heb ook in het sterrehuis gezeten .
    Ik denk 1977 1978 . Dacht dat ik ook in de blokhut zat. Ik meen dat er een jongen zat die maurice Benz hete. Het kinderhuis werd gesloten en ik werd overgeplaatst naar een kinderhuis in Sittard. Maurice werd geadopteerd Door een leider wat er werkte. Kent iemand maurice. .? Wij hebben samen veel tijd doorgebracht en voetbal gespeeld op het terrein erachter. Mvg peter

  27. Ik heb van 1967 tot 1974 in de Paddestoel gewoond.

    De namen juffrouw Uiting en zuster Jager herinner ik mij wel. De bijbehorende gezichten echter niet meer.

    Het enige wat ik me nog weet te herinneren is dat wij naar de bruiloft van Bert en Ine gingen en daar het volgende lied zongen. “Onze leider Bert viert met Ine heel groot feest. Iedereen is blij maar de leider nog het meest. Hij heeft ook de hoofdprijs in de liefdesloterij. Daarom roepen wij joechij. Glorie Glorie hallelujah” etc.
    Daarnaast herinner ik mij de namen Anita Benedyczak, Philo Scheffer & Francesco Lemaire nog.

    Ook herinner ik mij dat ik iets tegen de hoogste officier van de AFCENT mocht zeggen en hem een cadeau mocht aanbieden. De tekst die ik uit mijn hoofd geleerd had luidde: “This is for you from all children from “Sterrehouse” for your home”.

    Ik zat elke dag wel een paar uur op een van de 2 betonnen bollen aan het begin van de oprit naast het hoofdgebouw. Hier telde ik hoeveel auto’s van elk merk er op de Heerlerbaan voorbij reden.

    In 1974 ging ik naar een pleeggezin in het Brabantse Oss. Hier heb ik slechts een jaar gewoond. In 1975 verhuisde ik naar een tehuis in het Utrechtse Amersfoort. Vanaf 1980 woon ik er zelfstandig.

    Mvg Peter Duckers

    1. Dag Peter, ik kan me jouw ook nog herinneren. Ik ben Philo Scheffer. Is het allemaal goedgekomen?
      Verder heb k niet veel goede herinneringen aan het Sterrehuis. Van de kinderbescherming heb ik het dossier nog, van hoe we binnenkwamen, zindelijkheid enzovoorts.

      1. Dag Philo,

        Het is met mij best nog goedgekomen ondanks de mindere jeugd. Hoe is het jou in de afgelopen jaren vergaan? Als je er prijs op stelt kunnen we op een of andere manier onze emailadressen uitwisselen. We kunnen dan elkaar meer vertellen hoe het ons de afgelopen jaren is vergaan.

        Mvg Peter Duckers

      1. Ik kan me het liedje op de bruiloft ook nog goed herinneren. Wij waren met 5 kids uit een gezin. We hebben in het roodborstje gezeten. 73-75? heb mijn eerste communie ook in het sterrenhuis gedaan.

  28. Daarnaast ben ik de vernedering niet vergeten dat ik na de zomer in een rode meisjesbroek naar school moest omdat zuster Jager het niet nodig vond om nieuwe jongensbroeken aan te schaffen.
    Gelukkig heeft dat geen nare gevolgen opgeleverd.

    Mvg Peter Duckers

  29. volgens mij ben ik hier geboren, op 23-06-1965, mijn moeder mocht mij niet houden i.v.m. de schande toendertijd.
    na 6 maanden ben ik bij mijn adoptief ouders gekomen maar hebben nooit verteld welk tehuis dit was.
    volgens mij zou het deze moeten zijn, zou dat kunnen kloppen ?

  30. Ik ben in het bezit van een niet zo’n grote foto uit ca 1949. Op de foto staan alle kinderen plus leiding.
    Ik ken niet de namen. De kinderen zijn zo te zien tussen de één en zes jaar
    Indien er interesse is, kan ik een kopie opsturen.

    1. Dag Hans
      Als baby (1953 t/m 1954) heb ik samen met mijn 1 jaar oudere zus in het Sterrenhuis gewoond.
      Ik schrijf nu een boek over mijn jeugd en zou het zeer op prijs stellen een foto te hebben van die periode.
      Ik hoor graag van je, alvast veel dank.

    2. Hoi Hans,
      Ik heb als baby, geboren 1947, in het Sterrehuis gelegen. Mogelijk sta ik op de bewuste foto.
      Ik zou je zeer erkentelijk zijn als je me een copy zou willen toesturen.
      Bij voorbaat dank.
      Joep.

  31. ik ben geboren in nov.1954 en toen naar het sterrenhuis gebracht, kan mij er niks van herinneren.
    ik was wees mijn moeder die Poolse was en niet getrouwd wilde mij niet hebben. moest mij weg doen van haar ouders. weet iemand nog iets over deze periode. heb trouwens mijn ouders nooit gekend. of iemand die mij nog kan herinneren. weet helemaal niks van mijn verleden en mijn pleegouders wilde mij nooit iets zeggen. mijn dossier van de kinderbescherming heb ik nooit mogen inzien. tot op de dag van vandaag leef ik met die leegte.

  32. Graag zou ik een kopie van die foto uit 1949 van Hans (Hier bovenstaand stukje van 13 september 2018) gemaild krijgen.
    Ik heb zelf in het Sterrenhuis gezeten van april 1953 t/m februari 1954.
    aik hoop dat dat op deze manier gaat lukken.
    Bij voorbaat mijn hartelijke dank.
    vriendelijke groet
    Joke

  33. @ Linda Prevos

    Hallo Linda, na enkele jaren niet op deze site te zijn geweest kom ik tot de ontdekking dat jij mij herkent van die tijd. Ik kan me jou niet meer herinneren maar misschien doe ik dat wel weer als ik de foto van de bruiloft van Bert en Ine zie.

    Mocht je mij die foto willen laten zien dan zou ik dat zeer waarderen. Ik kan jou dan een foto van mij sturen. Ik heb niet veel foto’s uit die tijd maar deze foto is van mijn communie.

    Met vriendelijke groet,

    Peter Duckers

  34. Hallo allen,

    Er wordt gewerkt aan een toneelstuk over het Sterrehuis. Hierbij wordt nog gezocht naar oud medewerkers die daar gewerkt hebben. Zelf weet ik wel een paar voornamen maar achternamen weet ik niet meer.

    Ikzelf zat er in de periode van 1968-1972. Zie ook al eerder mijn reactie.

    Als jullie nog namen weten en/of contact hebben met deze mensen, zouden jullie mij dat dan door willen mailen op: gemakswinkel@drogistscheffer.nl

    Alvast bedankt.

    grt

    Philo

  35. Goedenavond allen,

    As zaterdag, 27-8-22 vindt de uitvoering van het toneelstuk over het Sterrehuis plaats.

    Er zijn 2 voorstellingen. Een ‘s-middags en een ‘s-avonds.

    Wie gaan er allemaal naar toe?

  36. Goede avond. Afgelopen zaterdag is de voorpremiere en premiere geweest van de voorstelling over het Sterrehuis.
    Waar ik zeer benieuwd naar ben is wie er allemaal zijn geweest. Ik was er ‘s-avonds en ik weet dat jij, Philo, er
    ‘s-middags was. Ik heb je kaartje gelezen en wat je daar opgeschreven heb was treffend.
    Ik zou het op prijs stellen als iedereen die de voorstelling gezien heeft, hier een reactie zou willen plaatsen.

    1. Ha Peter, ja jammer dat we elkaar niet hebben ontmoet.
      Mijn facebook reactie op het toneelstuk:

      Ik heb als kind een paar jaar in het Sterrehuis gezeten. Omdat ik zelf de details ken en mijn herinneringen aan het Sterrehuis niet erg positief zijn wist ik niet wat ik kon verwachten van deze voorstelling. Een beetje terughoudend, misschien wel enigzins sceptisch hebben mijn vrouw en ik de voorstelling bekeken. We hebben een voorstelling gezien waarvan ik dacht dat ik niet de beleving zou ervaren die ik kon matchen mijn beleving. Nou fout dus. Het verhaal en de uitvoering voldoet helemaal aan wat ik aan mijn kinderen had kunnen vertellen. Het is mij nooit gelukt om het op deze manier naar buiten te brengen. De overtuiging, de passie en de beleving die de acteurs uitstraalde was alsof ik mezelf daar zag staan meer dan 50 jaar geleden. Een mooie voorstelling die niet afschrikt maar die boeit en toch de waarheid raakt. Complimenten voor de uitvoering.
      Complimenten ook voor de mensen die hebben bijgedragen aan de totstandkoming van de definitieve verhaallijn. De balans tussen drama en luchtigheid is perfect. Zeker ook mede door de uitvoering erbij.
      Ik hoop echt voor jullie dat de interesse van het publiek de komende week er is en dat jullie de waardering krijgen die het verdient. Dit kan zo de grote theaters in en zelfs als stuk op de TV.

  37. Ik heb een jaar in het Sterrenhuis gewoond. In 1952. Ik was toen 9 en herinner me vooral de strenge nonnen. Ik ging toen weer in bed plassen en moest met mijn natte laken over de binnenplaats lopen. Ook de pap met klonten en levertraan herinner ik me goed. De groepswandelingen vond ik heerlijk want dan zongen we mooie liederen. Die ken ik nu, inmiddels 79, nog altijd uit mijn hoofd. Gelukkig kwam mijn vader me na een jaar weer ophalen omdat ik er diep ongelukkig was.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.