Als geboren Treebeekenaar (1947), bracht ik mijn schooljeugd en vooral mijn pubertijd grotendeels door in het, toen nog dorpsachtige en sfeervolle centrum van Heerlen.
Ik was kind van de onvolprezen, baanbrekende, bevrijdende en spetterende jaren ’60, dus altijd in gezellige groepjes; wij voelden ons vrij, vol zelfvertrouwen en kwamen op voor elkaar.
Veel van de Heerlen-Vertelt-lezers, verplaatsten ons tussen en ontmoetten elkaar in de helaas verdwenen cafés Op gen Trepkes Geleenstraat (halve liter voor 70 cent !), Hamers (?) Kruisstraat, kelderbar Cartouche met Willem als barkeeper, Oud Heerlen, en natuurlijk de geweldige Bonanza-bar aan de Spoorsingel met Ernst aan de draaitafel !
De avonden en weekenden werden gevuld met feesten en bijeenkomsten in A gene Bek, de Jeugdraad en S66 in het Pancratiushuis en het Juphuis in Schandelen. Maar de mooiste herinneringen heb ik toch aan de onvergetelijke Espressobar in de oude V&D van ongeveer 1962 tot 1968.
Hét trefpunt, nee eigenlijk meer een huiskamer, van de ochtend tot de avond voor alle (niet alleen) spijbelende scholieren. Cultuur-, niveau- en milieuverschillen bestonden niet in de Espressobar.
De geel/blauw/bruine Bernardinus-sjaal vermengde zich moeiteloos met de wit/groene van Grotius en de rood/zwart/grijze van het Clara. En met de Pancratius Mulo, Peter en Paulus, MDS, MTS. Wij smeedden snode plannen, of ruilden huiswerk en opstellen met elkaar.
Eén grote familie met Moeke aan het hoofd, een kleine maar doortastende vrouw uit Brunssum (Wie kent haar nog? Leeft zij nog ?), die enerzijds met ijzeren hand regeerde, branie- en lawaaischoppers resoluut buiten zette en de discipline bewaarde. Maar anderzijds de grootste kleerkast nog aan het huilen kreeg na het vertellen van zijn liefdesproblemen. Problemen die alle aan de sta-tafels werden besproken én opgelost. Kortom, een houvast !
En vooral niet te vergeten : de Puch Club Heerlen werd hier opgericht. Dit tot groot ongenoegen van de Hema-directie aan de overkant, omdat de Espresso-gangers vanaf dat moment niet alleen fietsen, maar ook de brommers op “zijn” stoep parkeerden…
In de glorietijd toch gauw 25 leden, wel met alle soorten en maten hoge sturen, maar zonder structuur en organisatie, hetgeen ons echter niet belette de nodige bijeenkomsten te houden, waarbij eenieder zijn identiteit in de eigen Puch probeerde vast te leggen: met zweefzadel of duo-sit, kleine koplamp of de luxe uitvoering, recht of gebogen stuur.
Omdat Ernst (jawel, weer die Ernst) eigenlijk Mister Espresso en de lieveling van Moeke was, was hij als enige geautoriseerd, met zijn Averos bij de Puchs aan te sluiten. Met een hoog stuur, dat dan weer wel.
Lang geleden allemaal, maar vergeten is niet mogelijk.
Dat geldt voor veel Heerlense generatiegenoten die ik spreek, zij hebben zonder uitzondering dezelfde herinneringen, gevoelens zo je wilt. Zou het niet een té gek idee zijn, de wederopstanding van het Espresso-fenomeen te realiseren of te bewerkstelligen in hartje Heerlen.
Een ontmoetingsplaats/trefpunt in de vorm van een sfeervol Grand Café, voor eenieder toegankelijk, maar bijvoorbeeld tweemaal per week van 14.00 tot 17.00 uur speciaal voor de vaste klanten van Moeke !
Noem het een reünie, of nostalgie, wat je wilt.
Tot zover, ik ben benieuwd !
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Niet alleen de Espressobar maar ook de combinatie met de er naast gelegen boeken afdeling was meer dan geweldig. Ik heb er vaak – alleen – gezeten en te bladeren en te lezen in Prisma Aulapockets over onderwerpen die mij veelal boven de pet gingen maar waarbij ik het gevoel had dat ik het wel ooit zou begrijpen. Dat waren gelukzalige moment in een wereld waarvan ik verder hoopte ze zo snel mogelijk achter me te laten.
Vooral de lekkere slaatjes in een kartonnen bakje en plastic vorkje erbij herinner ik me nog.
Voor de rest zijn de herinneringen aan die tijd altijd vervlochten met “de renbaan” van Wiel Knipa’s Oambusjlied.
De Espresso wat een vreselijk leuke tijd met drieën een koffie verkeerd drinken omdat het zakgeld nagenoeg op was. Proefwerken bespreken uittreksels ruilen, welke hit stond nr 1.
Onze kleding, begin van de minirok, opart, Mary Quant, suède laarzen geweldig. Zaterdag na ballet om 3 uur alles stampvol alleen maar staan,hangen of op de grond op je schooltas zitten, er was nog school s’morgens. Ja en Moeke hield alles in de gaten geen gerotzooi wie zich niet gedroeg kon vertrekken. Het was een grote vrienden en vriendinnen club die zomers ook op zwembad Terworm te vinden was.
Heel wat bekende namen schieten me weer te binnen en dat alles is alweer bijna 50 jaar geleden, voor mij tenminste
Heel wat bekende namen schoten me te binnen
Zeker die van rietje notermans, en mschn was die van mij er ook wel bij!
Ja Rietje was mijn vriendin helaas veel te vroeg overleden.
Peter Peijpers, als je degene bent die ik denk, dan heette je anders en was Peter een soort bij naam. Was je echte naam niet Paul? Of ben ik abuis? We waren in die tijd ook altijd op Ter Worm te vinden, nog wat namen, Karin Adje Jessie Karel John Geert Wim jeetje wat hebben we een onbezorgde Jeugd gehad geweldig.
Gr Marianne.
Marianne, dat klopt als een bus! Hebben ook nog een tijd beweerd dat Rietje mijn tweelingzus was maar dat ik bij andere ouders was opgevoed! Is de John die je noemt niet ook al overleden? Karin kom ik nog wel eens in de stad tegen.
Groet, Paul.
Ha die Paul zie net je reactie. Ja van die tweeling dat kan ik me ook nog wel herinneren, we haalden wel vaker van die rare fratsen uit. Ja en John mijn oude buurjongen is inderdaad overleden, zeer plotseling. Na het laatste schooljaar heb ik nog maar weinig van onze club gezien. Tot 1973 nog contact met Rietje maar ook dat verwaterde, ik verhuisde naar midden Limburg waar ik nogsteeds woon.Zou het leuk vinden om nog eens wat van je te horen.
Marianne, kijk eens bij oproepen!
Paul.
Ja, die slaatjes van Paul v. Loo kan ik me nog goed herinneren, want met die plastic vorkjes schoten we de inhoud van de slaatjes naar beneden, want daar was destijds de B.H. afdeling, waarop we wel eens doel troffen.
en niet te vergeten de aapjes in de jukebox voordat je de espressobar binnenging.
Ja die aapjes……………..
http://youtu.be/w4uhTK0c4BM
Een kop koffie smaakte nergens beter als bij V&D. Ja ik herinner me ook nog goed de jukebox met de aapjes en de tijdschriftenafdeling waar je ongestoord bladen als Salut Les Copains, Hitweek, Muziekparade en Muziekexpress kon lezen. Staande dat wel. Juli 1966 werkte ik een maand op de toeristen- en porceleinafdeling, baas was de heer Van Est. Collega’s (niet-studenten) Miny Extra uit de Weltertuinstraat en Wilma Van Eck uit Schinnen.
je op zaterdag middag naar moeke in de espresso en ook nog op de roltrappen bij de grand-bazar (nu v&d). ik was de front-man van de pantoffels ( met rob..Nico..dick en ben) beter bekend als mijn nick-name flipper, zwarte tomos met her hele brede stuur en als het koud was met bontjas. sávonds was het tijd voor sans-souci..femina. st.tropez enz.
ja en op zondag middag ook naar sans-souci waar de py-set ook wel eens optraden. zomers ook naar valkenburg waar de bekende “hollandse”groepen op traden. in heerlen had je dus 2 bekende groepen, de froggs (later the skope) en de snakes.
ik hoop tot ik een beetje heb kunneb bijdragen aan heerlen vertelt.
een hele leuke site..roept weer oude dingen op !
groetjes
hans (flipper)
Als ik ff de kans kreeg,dan zat ik ook in die espressobar.Toen ik later op het AMF ging werken en op goede vrijdag vrij kreeg om naar de kruistocht in de Pancratiuskerk om 15.00 uur te gaan,dan zat ik daar niet ,maar in de jippie……………..juist ESPRESSOBAR!!!!Wie regelt de reunie?