Een bezoek aan het Glaspaleis confronteerde ons onlangs (september 2013 red.) met een lege (maar nog steeds fraai uitziende) restaurantruimte op de bovenste etage. Dit is wel eens anders geweest. Al in de jaren ’60 schreven zelfs de kranten over de luxe en uitgebreide lunchroom.
De lunchroom had plaats om een kleine 200 bezoekers te voorzien van koude of warme schotels, allerlei dranken, ijs en diverse specialiteiten. Privacy was toen ook al belangrijk. Bewust werd er namelijk voor gekozen om de tafeltjes uit elkaar te plaatsen zodat er geen “burengeruchten” door de zaak dwaalden.
Een ruim aanbod
Hoofdzakelijk was de lunchroom bedoeld voor het winkelend publiek in Schunck, die tijdens het winkelen behoefte had aan een rustpunt. Wie vaker kwam winkelen bij Schunck kon zelfs sparen voor een gratis consumptie op het dakterras van het warenhuis. Naast de 2200 m2 herenmode, ingedeeld in 276 strekkende meters met vele confectie artikelen waren er ook 25 paskamers. Ook stond Schunck bekend om zijn uitgebreide assortiment aan stoffen aangevuld met tapijten, karpetten, kokostapijten en linoleum. Wie een groot assortiment aan waren aanbied moet ook bedacht zijn op ontspanning en een lekkere hap.
Acht soorten pannenkoeken!
Voor de prijs van 35 cent dronk u er ’s morgenvroeg een uitstekend kopje koffie. Geheel nieuw – op dat moment – was de uitbreiding van het menu met maar liefst acht soorten pannenkoeken! Leuk detail was dat deze opgediend werden op kolossale Delftsblauwe schalen. Daar waar een willekeurige bezoeker nu enkele met bibliotheekboeken het Glaspaleis verlaat werd er in de jaren ’60 met een goed gevulde maag én Schunk tassen naar buiten gelopen.
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
De foto (Rijckheyt) van de keuken lijkt genomen te zijn eind jaren 60 begin jaren 70 in het latere pand van de Lunchroom gelegen aan de promenade tussen Schunck en de Grand Bazar en grenzend aan de bioscoop.
Ik heb daar rond 1971 enige maanden gewerkt als spoeljongen samen met de onvergetelijke kok “Ferry” en zijn boomlange jonge hulpkok.
De traditionele stroopinwijding in de koelkelder is bij mij helaas niet gelukt.
Ondanks dat konden wij het goed met elkaar vinden.
Er heerste een leuke sfeer en de met heel veel plezier bereide maaltijden vlogen soms letterlijk door de zaak. Mooi tijd! (En de hond van mijn toemalig vriendinnetje Fieny is mij posthuum waarschijnlijk nog dankbaar voor de vleesresten die ik voor haar verzamelde van het geretourneerde serviesgoed).
Wat een geweldig artikel en wat een goede website! Op dit moment ben ik samen met een compagnon bezig met de voorbereidingen voor de opening van een Brasserie (brasserie Mijn Streek) op de 5e etage van het glaspaleis. Hoe kom ik in contact met de schrijver van dit artikel? Ik zou hier graag eens mee willen spreken. Onder andere over de “traditionele” stroopinwijding en de drinkvoucher ter waarde van 35ct.
Ons doel is om met Brasserie Mijn Streek een stukje van de bovengenoemde nostalgie terug te laten komen in het brasserieconcept. Dit soort informatie is dus super 🙂