In het najaar van 1974 volgt het jubileumfeest van 7 x 11 jaar Bokkeriejesj, er wordt een enorm groot paviljoen op de oude markt opgebouwd en er wordt twee weekenden gefeest.
Jubileumprins in 1975 is Prins Thei III Koonen, in februari van dat jaar trekt een geweldig mooie en lange carnavalsoptocht over Groeët Ghen Heij waarin ook voor de eerste maal de “Blauw Sjuut” van de Winkbülle van Heerlen aanwezig is. Dit jubileum levert ook weer een aantal nieuwe contacten met andere carnavalsverenigingen op, o.a. ”De Peelknijnen” uit Volkel, de “Zuipschuiten” uit Poortugaal, de “Kaskarvieten” uit Alphen a/d Rijn en de “Swatze Schömmele” uit Vaals.
Het succes met de dansmariekes zet zich voort, de groep vertrekt in 1975 voor een bezoek aan Calgary in Canada en oogst daar enorm veel bijval bij de geëmigreerde Nederlanders maar ook bij de Canadezen, tot de uitverkorenen behoren; Yvonne Franssen, Sissi Smeets, Margit Tuba, Marijke Wiertz, Lysette Szymanski, Enke Kleintjens, John Knol en Yvonne Knol en de leidster Willie Vrolings.
Groot is de verwondering en hilariteit als in februari 1975 op aswoensdag een volle bus met geüniformeerde Bokkeriejesj en familieleden op Schiphol aankomt om daar de terugkerende dansmariekes uit Canada te verwelkomen. De voorselectie voor het Limburgs Buutekampioenschap onder auspiciën van de Limburgse vereniging van karnavals artiesten (L.V.K.A.) wordt op Heerlerheide georganiseerd.
In 1976 ontvangt de voorzitter van het K.K.H. Toine Mertens de “Orde van Verdienste” van de F.H.C. In 1978 krijgt de carnavalsviering op Ghen Heij een enorme impuls als het Comité Herrensitzung Heerlerheide start met de organisatie van de Herrenzitsungen op de zondagochtend, van heinde en verre komen jaarlijks de mannen naar Heerlerheide, de entreekaarten zijn altijd al lang voor de zitting uitverkocht.
In 1977 wordt de orde van de “Bok mit de Gouwe Heure” ingesteld en de eerste drager wordt de Commissaris van politie Harrie Gielens, na hem volgen nog in 1978
H.Lindeboom, de directeur van het de Wever ziekenhuis en in 1979 Pastoor Jos Kerckhoffs, hij wordt in 1978 ook ingeschreven als het 50e K.K.H.lid.
In 1978 wordt er ook gewisseld van verenigingslokaal, d’r bokkesjtal hotelcafé-restaurant “Royal” aan de Ganzeweide wordt gesloten en een nieuw onderkomen wordt gevonden in het schutterslokaal café Stassen-Erens ook aan de Ganzeweide, de prinsengalerij krijgt een fatsoenlijke plaats en het lokaal wordt broederlijk gedeeld met de Koninklijke schutterij St.Sebastiaan. Thei Vrolings geeft na 13 jaar de scepter van Opperbok over aan de interim Opperbok Jo Houkes.
De carnavalsoptochten worden langer en het aantal deelnemers groeit gestaag, vooral het aantal groepen neemt een enorme vlucht, er zijn vaak groepen van ruim 40 tot 50 deelnemers, de bekendste uit die tijd zijn wel de “Braggelèëre”, “Ummer doa” en de groep “Dortant”, er wordt een wisselbeker ingesteld voor de mooiste Raadswagen. Het carnaval bloeit als nooit tevoren, de prinsencommissie heeft weinig of geen moeite om kandidaten te vinden en het aantal Raadsleden neemt toe hoewel er bij de oudere generatie ook wel de een na de ander stopt zijn er veel jonge mannen die lid van de Raad van Elf worden nadat zij Prins geweest zijn.
Het tijdperk van de dansmariekes en vaste hofnarren gaat ten einde. De jaarlijkse rondgang langs de café’s van Groeët Ghen Heij heeft de vormen van een marathon aangenomen, er worden gedurende de carnavalsdagen plusminus 48 gelegenheden bezocht. Ook werden er weer nieuwe schlagers: in 1975 “Ghen Hei Alaaf”, “Sjpas in der bokkesjtal”, van Wiel Sijstermans en “Vier gont aan der sjoenkel” van Jan Valize; in 1976 “Doe bis mie gitje en ich diene bok” van Wiel Sijstermans en “D’r Bok” van Pieere Mertens; in 1977 “Ching boem” van Wiel Sijstermans; in 1978 “Karnaval op Groeët Ghen Heij”, van Jan Valize; in 1979 “Gans Genhei deet mit” van Jan Valize; in 1981 “Dat is Hèëlehei” van Mia Jacobs en “Pas doe mer op dien eege” van Jan Valize; in 1982 “De Heerensitzung” , “Keppe An” , “Sjang Pappesj” van Mia Jacobs; in 1983 “Is der bok van sjtal” van Wiel Moonen; in 1985 “Der Hedsjer Carnaval”van H.Palmen.
De jaren tachtig luidden weer een ander tijdperk in, het gaat de Bokkeriejesj voor de wind, de bevolking leeft mee, de middenstand is bereid om financieel te steunen en er wordt weinig of geen tegenslag ondervonden. In 1981 schenkt de bekende Heerlerheidenaar Guus Quaedvlieg de vereniging een nieuwe zilveren prinsenketen. Het K.K.H. draait op volle toeren, het ledental groeit gestaag tot boven de honderd leden en daarmee natuurlijk ook de financiële middelen. Zij geven de bekende kunstenares Truus Coumans opdracht om een beeldje te ontwerpen van de “Bokkeriejer”.
In 1981 neemt Rob van Ham het roer over van Jo Houkes en wordt hij de nieuwe Opperbok, hij is dat tot 1987. In 1983 wordt het nieuwe Corneliushuis in gebruik genomen Prins René I Kleijkers heeft de primeur om als eerste Prins geproclameerd te worden, alles wordt groter, mooier, deftiger en chiquer, zelfs de kleding van de Bokkeriejesj wordt chiquer, een rokkostuum, een wit vest en een hemd met hoog boord en andere representatieve attributen doen hun intrede, het aantal carnavalsonderscheidingen dat nog gedragen mag worden door de leden van de Raad van Elf is teruggebracht tot één namelijk de eigen huisorde.
De opening van het carnavalsseizoen gaat van start met een H.Mis, de sluiting van het carnaval wordt in de bokkesjtal café Stassen gehouden en onder enorme belangstelling elk jaar bijgewoond. Niek Odekerken en later Ton Leerssen voelen zich geroepen om tijdens de sluitingsceremonie in de bokkesjtal een dankwoord uit te spreken aan de Bokkeriejesj namens de bevolking van Ghen Heij. Het optochtbal begint te groeien. Het scholencarnaval wordt nieuw leven ingeblazen en er komt een aparte jeugdcarnavalsviering.
Maar er is ook enige tegenslag, zo wordt de finale van het buuttekampioenschap niet aan de Bokkeriejesj gegund. Het lukt de Bokkeriejesj ook niet om aansluiting te krijgen bij de Samenwerkende Limburgse Vasteloavesverenigingen (S.L.V.), maar er wordt wel veel succes geoogst met de organisatie van de sjpaskapellenconcoursen en de soundmixshows.
In samenwerking met het K.K.H., de Koninklijke fanfare St.Joseph en het Parochieel Zangkoor St.Caecilia wordt in het seizoen van 1981-1982 een langspeelplaat met Hedsjer Schlagers gemaakt en uitgebracht. In 1983 wordt de eerder opgerichte showgroep “Daisy Chain” zelfstandig. De “Orde van Verdienste” van de F.H.C. wordt uitgereikt aan Thei Vrolings in 1982, Hein Holtus in 1983 en Jan Vrolings in 1984.
Lees verder:
– Deel 4: Een nieuw tijdperk voor de Bokkeriejesj: 1986 – 2010
Lees ook:
– Deel 1: De Bokkeriejesj van Groeët Ghen Heij
– Deel 2: De Bokkeriejesj in de na-oorlogse tijd: 1953 – 1975
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Groot is de verwondering en hilariteit als in februari 1975 op aswoensdag een volle bus (copy text) : en dan verwacht je een uitleg over de hilariteit ? wat is er dan gebeurd of misgegaan tijdens die ontvangst ? we zullen het nooit weten:s