Marie-Louise: Kermis!

In de winter lag er sneeuw en als het gevroren had maakten we een lange glijbaan. Altijd was er wel iets waar we ons op verheugden.
Met Pasen kreeg je gekleurde eieren en met Sinterklaas zette je de schoen, als je dat niet meer deed, was je volwassen. Kermis vieren betekende hoogtijdagen beleven.

Naar aanleiding van mijn herinneringen aan de kermis schreef ik onderstaande twee gedichten.

Dit is deel 4 uit “Verhalen over Heerlen van Marie-Louise Verhelst-van Loo”

De kermis komt
Was dat een droom of werkelijk waar
Kermis in de stad, drie dagen lang
Mam, komt die ook voor zondag klaar?
En dan gingen we kijken, bij pap aan de hand.

Op de markt was een grote janboel
Daar werd gesjouwd, gevloekt en gebouwd
Stoomcarrousel, lunapark en de waterschuit van Janviër
De kop van Jut, de waarzegster en de oliebollenkraam.

De paardjes- en de kettingcarrousel
Het Frisiotheater en de steile wand
Touwtje trekken en de lootjeskraam
Pijpenstelen schieten, uit de losse hand.

De botsauto’s voor het Hamburger Buffet
En het vlooientheater op de goedkoopste plaats
Volendammers met paling, glanzend van het vet
Monte la Mar nougat, in brokken of een staaf

Een suikerspin of iets met slagroom voor vijf cent
Wie kan dan nog kiezen
Of een roze zuurstok, waar geen eind aan komt
Goed oppassen om de beurs niet te verliezen

Maar op woensdag braken ze alles weer af
De lol was voorbij, de beurs was leeg
Alles wat overbleef was die lange roze staaf
Hij plakte, smaakte zuur en lag alleen maar in de weg.

Uit was de droom.

De paardjescarrousel
Wie op de markt geboren is in Heerlen
Dat is en blijft een kermisklant
Die houdt van paling, oliebollen en wafels
Die wil touwtje trekken en op pijpenstelen schieten
In de botsauto’s rijden en slaan op de kop van Jut
Lootjes kopen om de grote beer te winnen
Niks gewonnen, maar nog niet blut
Naar de waarzegster gaan
Om het geld kwijt te raken.

Dat hoort allemaal bij de kermis
Net als haantjes, vla en koek
En de zingende Volendammers op de hoek.

Maar de grootste attractie van al dat plezier
Bij groot en klein al jaren in tel
Is nog altijd en steeds weer
In volle glorie, de paardjescarrousel.

Pas als de processie binnen was
En het laatste snippertje was gestrooid
Begon het orgel te spelen en trok de baas aan de bel.
Dan ging het carrouselletje draaien en was de kermis open.

Waar men zich weken op had verheugd
En van spanning slecht geslapen
Een droom werd werkelijkheid
Een andere wereld was geschapen.

Och kon ik toch nog een keer die droom beleven
Even vergeten dat ik geen kind meer ben
De kermisbaas mijn laatste vijf cent geven
En hopen dat ik het gratis ritje win.

Onze Sjir heeft er het niet bij laten zitten
Die bouwde zijn eigen carrousel
Greet verkoopt kaartjes van vijf en tien ritten
En Sjir is de baas, die trekt aan de bel

Wie nog één keer die droom wil beleven
Die moet naar de Waalhavenstraat gaan
En hoor je dan het orgel spelen en ruik je wafels tot buiten
Dan is de kermis open, voor kleinen en voor groten.

Wilt u dit verhaal in het origineel, het Heerlens lezen?
Laat dit dan even weten d.m.v. een e-mail naar:lgjvanloo@planet.nl. Dan sturen wij u het origineel toe.