Het is voor velen misschien niet voor te stellen, maar de Oranjestraat was zo’n halve eeuw geleden een van de drukste straten van Nieuw Lotbroek.
Maar dan 50 jaar geleden.. Aan de “even” kant van de straat was een slagerij, meerdere kruidenierswinkels (Co-op, Spar en VéGé), de Ster, een elektrozaak en een sigarenwinkel met kapperszaak. Aan de overkant, de “oneven” kant, ter hoogte van de huidige huisnummers 17 t/ m 27 stond het toen meest bezochte gebouw van Nieuw Lotbroek: de kerk, met rechts ernaast een klooster dat “doorliep” via de prins Clausstraat tot aan het kerkhof.
Kerk en klooster waren middelpunt van de wijk, vandaar dat er ook meerdere winkels in de Oranjestraat moesten komen. (De geschiedenis herhaalde zich in de 60-er jaren toen er winkels kwamen aan het Pius XII-plein, waar pas de Christus Koningkerk gebouwd was.) Het begint allemaal rond 1916 als Hoensbroek zich gaat uitbreiden in de richting van het station.
Er wordt een groep van 161 woningen gebouwd, in de volksmond “kolonie’’ genoemd. Er blijkt een grote behoefte aan een eigen kerk. De paters Montfortanen, volksmissionarissen die reeds geruime tijd een klooster in Meerssen en Schimmert hadden, worden bereid gevonden in Hoensbroek een “nederzetting” te beginnen. In 1920 krijgt pater H. Ramakers de beschikking over een woning aan het plein midden in de nieuwe woonbuurt.
Op dat plein wordt een houten noodkerk gebouwd. Sindsdien heeft het de naam “Kerkplein” gekregen en tot op vandaag heet dit plein nog zo. Al is rond dit plein anno 2008 geen kerk (meer) te bespeuren, door deze benaming worden we eraan herinnerd dat het ooit anders was (ook de Montfortstraat herinnert aan deze vervlogen jaren, net als de “rectorenbuurt” die ontstond ná de jaren van de paters Montfortanen.
De straatnamen uit deze nieuwe buurt werden gegeven als hommage aan deze paters die veel voor Nieuw Lotbroek betekend hebben).
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
leuk Guy! Persoonlijk vind ik dit de methode bij uitstek om oude wijken, pleinen, straten of woongemeenschappen weer eens terug uit het verleden te halen. Op deze manier heb je ertoe bijgedragen om een stukje geschiedenis te behouden.
Ik hoop dat velen jouw voorbeeld zullen volgen.
Groetjes. Ton Otten.
Beste Ton,
Ik begrijp dat jij deze website hebt opgezet, mijn complimenten!
Ronn
Ik kan mij de kerk en het patronaat heel goed herrineren, want ik woon nu al 59 jaar in de montfortstraat, 40 jaar heeft de kerk daar gestaan en werd toen afgebroken. Links v/d kerk was het nonnen-klooster en de meisjesschool en rechts v/d kerk was het patronaat en de tuin v/d kerk. De kerk stond pre-cies aan het einde v/d Monfortstraat want je keek recht op de toren. Ik vind het jammer dat alles gemo-derniseerd is want dat heeft de gezellige sfeer teniet gedaan. Maar ja, schijnbaar moet dat zo zijn,jammer.
hoi een leuke herrinnering
Ik heb in 1969 mijn opa die op Teneschen woonde op het kerkhof van Lotbroek begraven, kan me de kerk en de mariagrot nog goed herrinneren
Te voet achter de lijkwagen aan over de Eschender weg over de Bailybrug naar beneden tot aan de Kerk, mijn Grootouders Heiligers liggen nog steeds op het Kerkhof van Lotbroek begraven
Hierbij wil ik reageren op mijn broer Henk Uitterlinde
Ik deel helemaal zijn mening en woon nu hier 60 jaar. En nog steeds woon ik hier heel graag. Bijzondere leuke herinneringen zoals samen het oud papier ophalen en dan naar gerards brengen voor een paar centen. Wat waren we daar blij mee. Ik ben heel blij dat deze site er is en dat mijn lieve broer nog steeds in mijn straat woont.
Hoy!Ook ik ben in mijn jeugd opgegroeid in Nieuw-Lotbroek.Was de MOOISTE tijd uit mijn leven.Achter in de grot kon je door een beetje klimwerk door een soort gang in een hol komen waarin in de oorlog een paar soldaten ondergedoken hebben gezeten.We hadden dat op school in een boekje gelezen dat over Hoensbroek ging.Er lagen foto s en brieven kranten en kaarsen en nog van alles in.Jammer dat we de waarde van dat spul niet konden.
wat een mooie verhalen ik heb als kind ook in nieuwlotbroek gewoond en herinner me er veel van wat geschreven word prachtig
ook ik ben een oud lotbroeker ben inmiddels al 46 jaar weg.
maar steeds als ik in de buurt kom moet ik even door de “kolonie” rijden.
een zeer mooie kindheid hadden we in lotbroek. we woonden in de prins –
hendrikstraat juist daar waar de pius school gebouwd werd.
de eerste drie maanden gingen we noch naar de onze lieve vrouwenschool.
meester Heggen was het hoofd van de school. zijn vrouw was de eerste lerares die we hadden. na de kerstvakantie ging het dan eindelijk in de nieuwe school. ik geloof extra voor ons hadden ze de eerste voetgangersoverweg (zebrastreifen ?) gemaakt. ik had het altijd goed, ik hoefde pas de deur uit als de eerste bel ging.
hartelijk dank marga voor het “naar gerards brengen van het oud papier”
dit was voor de drumband marijke. als gerards zijn busje beladen had en er mee naar de kouvenderstraat reed (daar was een papierverwerker) lag hij altijd behoorlijk diep.
van het geld werd alles gekocht wat we noch nodig hadden bij de drumband.
hij was ook een van de oprichters van de drumband.
tja en het (sowieso) katholieke limburg. iedere dag naar de kerk!!
en zondags ok noch. en dan de “mariamaand” ik geloof oktober.
dan ging het sávonds in processie van de kerk naar de “Grot” hier werden dan marialiedjes gezongen.
dit soort dingen moet de jeugd ook eens verteld worden. wij wisten niet beter maar het waren wel oude tradities , die heeeeel lang behouden gebleven zijn.
Herkenbare verhalen
Geboren en gewoond tot mijn 14e jaar op marktplein 4.
Reuzemooie jeugd beleefd.
De winkelstraat van nieuw-lotbroek. De boodschappen werden gehaald bij de cooperatie van Wim Hendriks,naast slagerij Naeberts. Verder hadden we Het Element voor de electra en Luc Habets met de Ster kleding en stoffen o.a
Op de ander hoek was de Spar en een stukje verder kapper Hulscher en de VeGe waar we onder de schoolpauses het snoep gingen kopen,strooplollies. Dan was er bij de Julianastraat natuurlijk nog melkboer Wiel Bemelmans,drogisterij Jac van Well en de VIVO met het postkantoortje.
Dan hadden we verder nog 2 schoenmakers Van Schijndel,en op de heerlerweg slagerij Boshouwers en ernaast levensmiddelen Boshouwers
In de Montfortstraat was ook nog een bakker. ik herinner mij nog dat wij als kind het deeg ( wat mijn moeder gemaakt had voor brood ) naar de bakker brachten voor te bakken.
Ja en dokter Vorage had ook nog in het begin z’n praktijk in de montfortstraat.
Leuk die herinneringen met naam en toenaam.
Aan Nieuw Lotbroek, en met name aan de kerk en omgeving heb ik, ondanks dat ik er nooit gewoond hen, nog goede herinneringen.
In de jaren zestig speelde ik namelijk in een Beat-bandje, genaamd The United Commotion.
Onze thuisbasis was Nieuw Lotbroek, waar onze leadgitarist, Jan Grela, woonde, aan het Oranjeplein.
Onze basgitarist was toen Fred Askamp, later bekend geworden met het trio Kwatsch, De EP Band van Piet Knarren, en Circle.
Wij repeteerden in de jaren ’65 t/m ’68 met de band in de grote keuken, of andere ruimtes van de huishoudschool, soms in het scouting keldertje, of ook in het Gemeenschapshuis, op het podium.
We hebben daar ook vaak opgetreden met de band.
Er was toen een jeugdsociëteit ALKABA, waar een aantal van ons lid van was.
Er traden heel wat bekende bands op in dat gemeenschapshuis toen.
Jammer dat het gebouw later afgebroken werd.
Enkele bandleden maakten ook deel uit van het jongerenkoor dat de zgn. “jongeren missen” in de kerken muzikaal ondersteunde.
Ik was daarbij zelf de drummer.
Dirigent was pater Roode.
Die heeft heel wat afgezien met de onstuimige koorleden.
Ik herinner mij een reisje met het jongerenkoor naar Brugge-België, waar wij zouden optreden.
Door een grote brand in een Brussels warenhuis, waarbij vele doden te betreuren waren, werd er een nationale rouw afgekondigd in België, waardoor ook ons optreden verviel.
Maar dat kon niet verhinderen dat Brugge die dat weekend onveilig werd gemaakt door een aantal koor en bandleden….
Een ander uitstapje ging naar Vught, alwaar er opgetreden moest worden voor een grote groep begeleiders en begeleidsters van zieken, die jaarlijks naar Lourdes gingen.
Erg “heilig”ging het er daar in Vught, in een soort van jeugdherberg, niet aan toe gedurende dat weekend…
Er waren daar toen ook de toentertijd bekende protestsong artiesten Elly Nieman en Rikkert Zuiderveld aanwezig.
De “manager” van de band, en tevens ook van het jongerenkoor, was kapelaan Ger Ritzen, ook woonachtig in N-Lotbroek, naast de “nieuwe” kerk.
Wij hebben de goede man heel wat hoofdbrekens gekost met onze capriolen destijds.
In 1968 is de band uit elkaar gevallen, door onderlinge meningsverschillen over het repertoire.
Zelf ben ik kort daarna als zanger (en af en toe ook drummer) mee gaan doen in de Hoensbroekse band van Lou Willé, die toen LES heette.
Dat was geen lang leven beschoren, want twee leadzangers was er toch een teveel, haha.
Momenteel ben ik wel nog steeds muzikaal actief met een eigen Bluesband.
Ik heb nog enkele foto’s genomen vanaf de kerktoren aan de Oranjestraat, met een mooi overzicht van de huizen.
Helaas weet ik niet hoe ik die hier kan plaatsten.
Een tip is welkom.
Een geweldige tijd bij het Jongerenkoor ! Pater Roode , dirigent. En op zondag de dienst. de kerk was afgeladen vol. heerlijk. En na de mis nog enkele nummers spelen. Ja het was voor mij het begin als beroepstrompettist.
Pater Rooden is inmiddels overleden, zijn zoon zit wel op FB
The United Commotion kan ik me nog herinneren.Jan Grela[r.i.p.] woonde tegenover mij op het kerkplein,en Lou Lou ging toen om met een vriendin van mij.
Bij de groep LES speelde daar Lei Knibbeler niet in mee/
Leuk om dat te lezen Margriet.
Betreffende Lei Knibbeler, nee, die speelde gitaar in de Christoph Ladin Group.
Daar zat ook nog een broer van hem in.
(Ergens moet ik nog foto’s van die band hebben liggen)
Overigens had mijn eigen broer Hans (R.I.P.) verkering met Jannie Knibbeler, ik dacht een zus van beiden.
Het is winter 1959 als ik ’s nachts wakker schrik, op de wekker kijk en zie dat het al kwart over vijf is geweest. Ik moet door de wekker zijn geslapen, die mij had moeten wekken om op tijd te zijn voor de vroegmis van zes uur. Ik ben dan 9 jaar en misdienaar. De vroegmis is er vooral voor de mijnwerkers, die om zeven uur met hun werk moeten beginnen.
Ik kleed me snel aan in het donkere, slapende huis en ren de straat op. Buiten is het spookachtig donker; zonder op of om te kijken ren ik van de Heerlerweg naar het Kerkplein. Er brandt geen licht in het voorportaal, vreemd. Nog vreemder wordt het wanneer de deur op slot zit. Zal ik zo hard gelopen hebben dat ik er nog voor half zes ben, het tijdstip waarop de koster de deur van zijn slot haalt? Nog maar even wachten dan.
Dat wachten duurt wel erg lang, er zal toch niets gebeurd zijn? En dan hoor ik plotseling de kerkklok slaan: een, twee, drie, vier………..en niets meer. Langzaam dringt tot me door wat er aan de hand is. De wekker stond bij mijn wakker schrikken niet op kwart over vijf, maar op vijf voor half vier, ik had niet goed gekeken! Dus nu is het pas vier uur en moet ik óf nog anderhalf uur wachten totdat de koster de deur openmaakt, óf in dat enge donker naar huis rennen, om een dik uur later weer terug te komen.
Ik heb er voor gekozen om in een stil hoekje van het kerkportaal weggedoken te wachten totdat de koster om half zes de deur opendeed en toen net gedaan alsof er niets aan de hand was.
Dag Frans,
Dank je wel voor je verhaal. Mij is iets dergelijks overkomen, ook in Hoensbroek, ook als misdienaar, maar dan wel in de oude kerk van Mariarade, ook enkele jaren voordat we samen bij meneer Gerits in een klas van de V.K. aan de Hommerterweg kwamen te zitten en daarna tot geloof ik VI Gym bij elkaar in de klas bleven.
Harrie Renckens
Hallo Harrie,
Ja, bij meneer Gerits in de klas en later op het Gymnasium wiskundeles van je vader. Hebben wij trouwens nog samen als misdienaar de mis gediend in de nieuwe kerk van Mariarade? Staat me vaag iets van bij.
Groet,
Frans
Wat was nieuw lotbroek een mooie gemeenschap.Met het verdwijnen van de kerk, was de ziel uit Nieuw Lotbroek ook verdwenen.Vaak denk ik nog aan deze mooie tijd terug.ik doe hiebij alle bekende de hartelijke groeten Theo Roeleven
Hallo Theo
Hebben we het over de wijk nieuw lotbroek boven op de berg van kasteel hoensbroek
Daar waar de wijk overbroek nu gebouwd wordt. LEUK als dat zo is, ben niet bekend in deze regio.groetjes a.b.
nieuw lotbroek, bij het station van hoensbroek, ik heb er gewoond van 1952 tot het einde van de middelbare school. Daarna kwam ik er ook nog veel, want mijn ouders zijn lang in de Julianastraat blijven wonen. Ik ging niet naar de lagere school in de wijk, maar op de steenberg, want wij waren niet katholiek. wel ben ik een aantal jaren op de gymnastiekvereniging ONS GENOEGEN geweest. Dat was in de o.l. vrouwe meisjesschool naast de betreffende katholieke kerk. alles is afgebroken. laatst hoorde ik op een crematie de schneewalzer van leni en ludwig. op de gymnastiek deden wij ritmische gymnastiek op deze muziek. ik zal een jaar of acht geweest zijn. twee buurmeisjes Annie Kessen en Jeanette Otten waren ook op die gym. ik herinner me de bewegingen nog. Naar de slager bij Naebers, bij de STER een klosje garen of elastiek kopen, een ijstaart ophalen in de Prins Hendrikstraat vlak voor het eten, want er was geen ijskast, laat staan een diepvries. Inderdaad een heel winkelcentrum.
En de mandolineclub: repeteren in het Patronaat, tussen de kerk en het kerkhof. Mijn ouders hebben in een blok van vier gewoond in de Julianastraat, vlak bij de VIVO en bij de DROGIST, en bij HARREMAN, en hebben meer dan veertig jaar met de vier buren naast elkaar gewoond. Hierover heeft destijds een leuk artikel met een grote foto in het Limburgs Dagblad gestaan. Knikkeren en knipsen bij de bomen die bij ons in de straat stonden. fijne jeugdherinneringen.
Mijn naam is Pieter Herder en wij woonden naast de vivo.Wij zijn Annie Wietse en Sietse Herder.Het was een mooie tijd op de julianastraat 46 jammer dat we zo vaak verhuisd zijn zodat zo veel verloren is gegaan.Na Hoensbroek volgde Heksenberg en dan Tulpstraat Vaesrade vervolgens Drachten en nu Krems (A).Heb veel tijd en zou het op prijs stellen om oude kontakten nieuw leven in te blazen.Vriendelijk groetend Pieter.
Pieter Herder, zag je verhaal op Heerlenvertelt.nl staan. Hoe gaat het met je , heb je pensioen omdat je nu veel vrije tijd had? Je woont in Oostenrijk weet ik, waar wonen Wietse en Sietse, Annie weet ik wel te wonen. Je moeder dat gaat niet zo goed hè, sterkte hiermee.
Vr. Gr. Melle
Hallo Melle.Dat is alweer een hele tijd geleden dat we elkaar gezien hebben of gehoord.Schrijf je mail adres maar dan kunnen we met elkaar mailen.liefste groeten pieter.
Dag Pieter en familie, ik las je reactie en geef je hierbij mijn emailadres,dat geeft ons de mogelijkheid om contact met elkaar op te nemen.
Vr. Gr. Melle en Janny.
1-12-2015
Wat grappig. Een bijna 100 jaar oude foto van het huis waar wij bijna 15 Jaar in hebben gewoond 🙂
Wat leuk. Ook ik ben opgegroeid in Nieuw Lotbroek. De tweeling van Naebers zat bij mij in de klas. Ik heb een aantal jaren in de zomervakantie bij de Ster gewerkt. Ik zat op de kabouters in het hutje achter de kerk bij de Mariagrot. Leuke herinneringen aan Nieuw Lotbroek.
Ook ik ben in nieuwlotbroek op gegroeid wij woonde in de montfortstraat ik herken veel van wat er door jullie vertelt wordt wat een geweldige tijd.wij zijn naar Brabant vertrokken naar het sluiten van de Emma.