Begin jaren zestig, toen de Oostelijke Mijnstreek een zekere mate van welvaart kende, kreeg Laurens Bisscheroux zijn eerste grote opdracht. De familie Belfi wilde een ijssalon en zodoende ontwierp Bisscheroux La Veneziana.
Het ontwerp en het interieur waren voor die tijd gedurfd en vernieuwend. Bisscheroux heeft getracht de sfeer van Italiaanse films uit de jaren vijftig te vertalen in zijn ontwerp. De lange smalle vorm van de salonruimte, de speelse elementen van de inrichting, de strakke ordening van de vloer in een blauwzwart blokmotief, de tafels met de elegante stoelen, de gecapitonneerde achterwand in het ronde trappenhuis van de salon en de gestileerde trap naar boven waren factoren die de sfeer van het zonnige Italië opriepen. De luchtige en zuiderse sfeer werd versterkt door ingewerkte mozaïeken en kunstzinnige versieringen op de wanden.
De gevel aan de Uilegats was volledig beglaasd waardoor de nauwe passage verruimd werd, een knappe architectonische en stedenbouwkundige ingreep. Dit werd nog versterkt door de grote opening langs de Akerstraat waardoor er een diagonale beweging door het gebouw ontstond die de twee straten aan elkaar bond en de hoek letterlijk en figuurlijk oplost.
De verjongende en van vierkant in rond overgaande kolommen, met daaraan de autonome, terug liggend ingehangen vloeren zijn een constructief hoogstandje. De kolommen werden bekroond met vingers die dunne schaalvormige koepels droegen waarlangs het daglicht tot op de begane grond doordrong. Het geheel leek een toevallige indeling en een ongekende vrijheid te hebben maar lag vast in een strakke structuur.
De compositie van raampartijen en bouwvolumes, het spel met licht en vorm en de toepassing van het betonskelet getuigen van een beheersing van het metier en vormden een basis voor een structuralisme dat vijftien jaar later bij het AZM-gebouw haar hoogtepunt zou beleven. La Veneziana bestaat inmiddels niet meer. Maar op de hoek van de Uilegats en de Akerstraat in Heerlen is de gevel van deze eens beroemde ijssalon nog steeds herkenbaar.
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Als deze ijssalon niet had bestaan, was ik er misschien niet geweest. Mijn vader kwam er regelmatig en heeft hier mijn moeder leren kennen. Ons gezin heeft dan ook regelmatig bij Veneziana ijs gegeten.
Emonds van de drukkerij op de Akerstraat?
Heeft iemand misschien ook nog foto’s van “La Veneziana” onder aan de Oranje Nassaustraat waar de “ijspret” begonnen is. (Dus niet van de zaak die ongeveer in het midden van de straat lag). Tevens verkochten ze ook nog ijs in een houten kiosk, gelegen onder aan de Saroleastraat , in de jaren 1950.
Ik kan me alleen nog het fonteintje herinneren achter in de zaak.
La Veneziana…. ’n Begrip in Heerlen. Vroeger heeft papa Belfi de eerste zaak opgericht in Heerlen op de Oranje Nassaustraat. Zoon Gigi begon naderhand zijn zaak aan de Akerstraat. Gigi heeft later op de promenade in Heerlen zijn nieuwe zaak geopend. De Akerstraat kreeg een andere bestemming.
Zoon Enzo startte de ijsfabriek in de Kissel in Heerlen en de derde zoon startte de nieuwe La Veneziana op de Oranje Nassaustraat, schuin tegenover vaders zaak.
Heerlijk ijs: Het echte Italiaanse ijs!!!!
En niet te vergeten het ijskraampje onder aan de Saroleastraat, waar Belfi zelf ijs verkocht.
Tegenover de Pancratius bank.
De voorkant van de balie staat in mijn geheugen gegrift: het leek een opgetrokken muurtje van keien. In mijn kleutertijd liep ik vaak binnen om om een ijsje te bedelen, personeel zag me niet staan omdat ik onzichtbaar was achter de hoge balie, ze hóórden me alleen….enfin, in mijn herinnering liep ik altijd met mijn ijsje naar buiten, dolgelukkig!
Mijn moeder heeft bij “la veneziana” gewerkt en hier mijn vader leren kennen. Hier zijn dus meerdere relaties ontstaan 🙂 amore in la veneziana
De familie Belfi leverde ook ijs aan mijn opa en oma gatignon uit waubach. Ze hadden naast de bakkerij dus ook een ijssalon alwaar Belfi dus het ijs voor leverde. Mijn moeder is vaker op bezoek geweest in de zaak in de oranje nassaustraat, alwaar zij zelfs in hun privewoning mochten komen. Mijn moeder heeft onlangs nog dit verhaal aan mij verteld. Ik vind dit echt jeel erg leuk om ovet deze beroemde familie uit heerlen dit nog te kunnen lezen.
Ik ben nu al weg uit Nederland 54 jaar,maar kan me nog goed herining in de vroege 50 th jaren ging vaak daar een ysje halen.
I rememberr Gigi and Dino ,at one of my trips back home I bought a coin collection from Dino.
Werner ken je Wim Brink nog
Heeft Wim Brink vroeger in de Geerstraat gewoond?
Werner Grootenboer, ken je het jongste zusje van Jack nog?
Weten jullie dat de eerste ijsjes zelfs met de i.a.o de bus gebracht zijn. Gr. Ennio Belfi
Hi Ennio,
Mensen kunnen ook allemaal naar Zuid Afrika komen. Kijk naar onze website om kom voorbij. Veel groetjes uit Zuid Afrika. Miguel Belfi
He Miguel.
We zijn nog altijd heel gek op jullie ijs, maar Zuid Afrika. Iets te ver toch?
Nog altijd jammer dat Areanne niet door ging met de zaak.
Groetjes Rick
Hallo Miguel.je zal mij wel niet meer herinneren, maar ik heb bij jouw vader in de zaak gewerkt en ook wel eens op jouw en je zus Ariana gepast in die tijd. Heb indertijd met Franco en Alfredo mijn huidige ex-man samen gewerkt. Waren leuke tijden.
Ok als corona voorbij is kom ik. Maar wel de vissoep die je vader maakte ook regelen.
Waar is je zus gebleven? Nog steeds in de regio.?
Rob
Hi Miguel,
We kennen elkaar van naam, en meer denk ik eigenlijk helaas niet. Mijn ouders hadden destijds een Patisserie in de Dautzenbergstraat: Hendriks.
Bij toeval kwam ik voor Corona jouw zus tegen in een restaurant te Kerkrade, zij werkte toen bij restaurant ‘Jules’. Zij en ook ik waren zeer aangenaam verrast! Dit na al die jaren, ik heb haar mijn visitekaartje gegeven en ook zij zou het zeer leuk vinden om elkaar weer eens te contacten. Echter ik ben haar “kwijtgeraakt”, waar kan ik haar vinden?
Hartelijke groet,
Léon Hendriks
Mijn eerste afspraakje met mijn man was bij Belfi in de Oranje Nassaustraat tegenover Vincken Meisters, dat was in januari 1960, dat was een mooie tijd.
Mijn herinnering aan la Veneziana is in de Oranjenassaustraat waar zij eind jaren vijftig een ijssalon begonnen Ik was toen verkoopster bij bakkerij Funs Haemers ’t pand ernaast Ik liep er vaker naar binnen om ’n ijsje te halen Nadat Veneziana vertrokken was heeft KallerSchunck er nog een aantal jaren gezet
6
Heb bij de Belfi,s gewerkt mijn eerste horeca ervaring,als 16jarige.
1964 was dat,werkte vaker overal Oranje nassau straat en of Akerstraat als ook in de kissel was mijn werkterrein.
Heel mooie tijd en een mooie ervaring,trouwens heb er mijn eerste liefde ontmoet.
Mijn vader was een échte ijsliefhebber. Hij heeft het ooit klaargespeeld om, toen er iets te vieren viel, samen met een collega in deze ijssalon de héle kaart te eten. Van de ‘Coupe Bambi’ tot en met de ‘Coupe Venetiana’ achtereenvolgens werd alles besteld en genuttigd. Niet verwonderlijk dat hij ‘la Veneziana’ steevast betittelde als: ‘het mooiste plekje van Heerlen’.
Waren slimme jongens die Belfi.s…..daar werkten de mooiste meisjes van Heerlen….en wij…jongens stonden niet alleen van het ijs likkebaardend te genieten…..maar zeker van beiden…..mooie tijd…..toen was de Oranje Nassaustraat nog een straat.
Er was ook een Venetiana op de Schaesbergerweg waar we vaak kwamen als we van de Henricus Mulo naar de Molenberg terug gingen.Vlak achter de slagboom via de Voskuilenweg.Daar gingen we vaak na schooltijd heen voor een kwartje kreeg je zo een grote Sorbet meen ik.Wat zijn we daar vaak geweest.De Oranje Nassaustraat was fantastisch wat een tijd daar met die Bananen Royal.Wat was die lekker.Dat vergeet je nooit wat jammer dat die er niet meer is zoals zoveel in Heerlen en vooral ook de Molenberg.Belfi die naam vergeet je nooit! Groetjes Rudie.
de ijszaak op de Schaesbergerweg heette “La Milano”
ook heerlijk ijs, maar “la Venitiane”was een tikkeltje beter.
Op de hoek Kloosterkoolhof – Schaesbergerweg was ijssalon Salla.
Het was een klein zaakje. Ik woonde toen op de Schaesbergerweg. En op zondag na het eten werd ik als 5 jarige, het was1958, de straat overgezet om ijs te halen. Gewoon wat geld in mijn ene hand en een pan in de andere. In die pan werd het ijs geschept, en afgedekt met een stukje papier.
beste rudie op de schaesbergerweg was ijssalon la milano van de fam. salla met zijn twee dochters ina en marina groetjes hein hollanders.
Dit was La Milano een had niets met La Venetiana te maken.
Was dat niet Milano-ijs. Ik weet nog dat je halverwege de berg naar boven rechts bij de deur aan de zijkant ijs kon kopen. Heel erg lekker. Tot nu toe ga ik ervanuit dat dit geen Veneziana was.
Er is ’n prachtige maquette van de ijssalon La Veneziana aan het Uilegats
gemaakt met veel details./het zou mooi zijn als de echte La Veneziana weer “ontmanteld” zou kunnen worden als (jong) monument voor Heerlen
er weer ’n ijssalon van te maken.
Misschien wel zo leuk om de maquette uit de kelder van het Schunck glaspaleis te halen en ergens te etaleren.(in het jaar van de mijnen?
Hans Fransen.
Rudi,
De ijssalon op de Schaesbergerweg was Milano.
Ik kwam er ook vaak na school (Henricus).
La Veneziana was een begrip in Heerlen, die in de Uilengats en die in de O.N. straat! Overigens: in de Pancratiuskerk tegen de achterwand hangen herinneringskruisjes van overledenen. Het kruisje met de naam van Dino Belfi hangt daar ook.
Gilbert,je hebt gelijk het was ook erg lekker en goedkoop!Inderdaad na school(Henricus).Met velen zaten we daar van de Molenberg in die prachtige tijd.
Wij zijn moeten verhuizen voor de bouw van La Veniziana.
Op de hoek waar La veniziana is gebouwd was een van de eerste
fritezaken van Heerlen tevens tabakzaak Van Zandvoort.
Het roept herinneringen op die al jaren vervlogen zijn. Al woon ik alweer jaren in Arnhem, deze verhalen blijven boeiend. Ook ik ben geregeld bij La Veneziana in de Akerstraat, maar meer nog in de O.N.straat, geweest om daar ijs te eten. Een van mijn achternichtjes, Dinie Vinke, heeft daar gewerkt en heeft ook gewerkt bij La Veneziana in de Akerstraat. Heerlijk ijs toen. Ik begrijp uit de verhalen dat deze zaken niet meer bestaan wat heel jammer is.
Dinie en Josien Vinke waren familie van mij. Familie Roering- Giebels. Ik heb ook nog met mijn overleden zus Irmie samen met hen gewerkt bij La Veneziana in de O.N straat.
Dan ben ook in zekere mate familie van mij mijn zuster ria heft daar ook gewerkt
Ik heb er in de jaren 88-91 met veel plezier gewerkt onder meneer Dino. Een hoop geleerd van het Horeca vak en de Italiaanse keuken. Ambachtelijk ijs maken vond ik altijd nog leuk. Tegenwoordig maak ik nog steeds de spagetti Carbonara zoals ik het heb geleerd van meneer Dino. Mijn dochters zijn er verzot op ;-).
Mooie herinneringen aan over gehouden.
Ik heb dierbare herinneringen aan Bisscheroux en La Veneziana. In mijn stagejaar van de HTS heb ik gewerkt op zijn kantoor aan de Akerstraat in Heerlen en op de bouwplaats van La Veneziana, van bouwput tot de bovenste verdieping.
Met twee bouwvakkers had ik de grootste pret. Beide hadden in het Vreemdelingenlegioen gezeten. Ruwe bolsters blanke pit.
Ik herinner mij nog goed dat wij een aarden potje met munten van chocolade en zilverpapier half zichtbaar in de bouwput hadden verstopt, als ware het een Romeinse vondst. Om de uitvoerder schrik aan te jagen.
Het lukte.
Toen de bovenste verdieping was bereikt ontving iedereen een envelop met inhoud van de opdrachtgever en nam de aannemer ons mee uit stappen. Met te veel bier.
Ik heb wel eens heimwee gehad naar de bouw.
Ik zou graag wat foto’s van de maquette willen plaatsen,
Hoe doe ik dat ?
Hans Fransen.
Beste Hans,
Deze kunt u het beste sturen naar info@heerlenvertelt.nl
Bij voorbaat dank!
De redactie
I do not know if this will translate into Dutch but here it goes. I have such fond memories of going on the back of my cousins motor bike with a bowl to pick up ice cream from Venezia. It was at the top of a hill on the outskirts of Heerlen and we would rush it back to 91 Kasteellaann.
Met oma een ijsje eten was een feest en een mooie herinnering!
Lekker ijs…maar ik ging het in Oranje Nassau str halen. De oudste winkel…Er boven zaten we met de Mulo als een noodschool in 1945.
Mijn vader en ik gingen ‘s-zondags een groote bak ijs halen voro 10 gulden toen met alle smaken bij la venezia in de O.N. We reden vanaf de Heksenberg naar het centrum.. het ijs was heerlijk en die bak was in mijn ogen toen erg groot en erg lekker… het was een traktatie van jewelste
Jammer!
Het is jammer dat niemand van u zich meer precies herinnert dat het eerste schepijs van en uit Heerlen afkomstig was van mijn overgrootopa en oma, de familie Onink uit de nobelstraat in Heerlen. Met paard en wagen werden daar destijds, jarenlang voordat er italiaans ijs was, hard gewerkt met veel kinderen om de ijsstaven kapot te slaan om er uiteindelijk consumptieijs van te maken. Deze opa begon met een handkar met koperen ketel met een koperen deksel met eromheen staven ijs om het koel te houden. Ze stonden op de markt en jarenlang op de kermissen in Heerlen. Toen er de eerste auto’s kwamen hadden ze op het plein bij het glaspaleis tegenover v&d later ook een ijswagen staan. Toen jaren later de concurrent is gekomen met het italiaanse ijs, was dat ijs gemaakt volgens een andere bereidingswijze en ook een ander soort ijs. Hierdoor heeft het italiaanse ijs het uiteindelijk langer kunnen volhouden. Dit ijs heb ik natuurlijk wel vaak gegeten.
Het blijft echter jammer dat ikzelf nooit een hapje van mijn overgrootouders haar ijs heb mogen proeven maar als ik de verhalen binnen mijn familie hoor, die er erg trots op zijn, geniet ik er eigenlijk toch van 🙂
beste lezers
la milano ijs was van begin jaren 75 tot 2000 van de heer en mevrouw Frans en Toos Brouwers.
zij hadden geen kinderen .
ik kan het namelijk wete daar ik van jongs af aan van een leeftijd van 7 jaar daar heb geholpen .
wij stonden op markten en braderie,kermissen, evenementen en dergelijke in de mijnstreek
la milano ijs is uitgegroeid tot berijden van en verkoop van ijs , friet , rijfkoeken ,en printen .
op de marktten heerlen ,eygelshoven iedere dinsdag aan het glaspaleis heerlen ,op de markt in eygelshoven in de keul, tevens reden wij mederemalen met een bakfiets gemoterrizeerde ook zondags naar de zandgroeve <Sigrano .