In de nacht voorafgaande aan Bevrijdingsdag brengen lopers van atletiekvereniging AVON elk jaar de vrijheidsfakkel in een estafette van Wageningen naar Heerlen. Dit gebruik heeft historische wortels.
- Door Martin van der Weerden
De geschiedenis van AVON (voorheen ONS), de oudste atletiekvereniging van Limburg, is sterk verweven met de ontwikkeling van de steenkolenmijnbouw. De letters ON in de naam verwijzen naar de Oranje Nassau Mijnen. De delvers naar het “zwarte goud” wilden men vanaf de oprichting in 1923 verantwoorde ontspanning bieden. Leden van AVON maakten indruk bij tal van sportevenementen tot en met de Olympische Spelen.
Tijdens de Duitse bezetting waren leden van AVON sterk vertegenwoordigd bij het verzet in de Mijnstreek. Fanatiek sport bedrijven staalt kennelijk niet alleen de spieren, maar ook het karakter. Via de mijnen én via de sportvereniging ontstond een fijnmazig ondergronds netwerk. Een belangrijke rol daarin speelden Giel Benssen, Siem Petit en Ad Paulen. Clubvoorzitter Benssen, in het dagelijkse leven mijnpolitieman, werd verdacht en dook onder. Paulen, voormalig topatleet en inmiddels ingenieur bij Staatsmijnen, nam het voorzitterschap over, maar werd begin mei 1943, tijdens de Mijnwerkersstaking, samen met andere directieleden gevangen genomen. Zij weigerden namelijk de namen van stakers te noemen. Tijdens een aantal scherpe verhoren vreesde Paulen voor zijn leven. Maar hij hield zijn mond en kwam weer vrij. In september 1944 drong hij door de Duitse linies heen om zijn kennis van de Duitse verdedigingswerken ten dienste te stellen aan een oprukkende Amerikaanse tankdivisie.
Diegenen die in verzet kwamen, namen grote risico’s. Vijf leden van AVON hebben het niet overleefd: Wim Rooijakkers, Harry Tobben, Gust van der List, Sjef Janssen en Frits van Ommeren.
Met dank aan Joop Hoevers
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Martin, de namen van de mijnwerkers die in het verzet zaten kennis vanwege mijn werkzaamheden . Bensen en petit heb ik wel eens persoonlijk gesproken. Mijn afdeling behandelde de verzetsgepensioneerden. Er waren en zijn overigens nogal wat misverstanden. Deze uitspraken van mij wekken aversie bij sommigen op. Maar: er waren NSB-ers in Heerlen die zeer nauw betrokken waren bij het verzet. Er zelfs deel van uitmaakten. Dat was een landelijk bekend feit. Wat te denken van Rost van Tonningen..
Zelfs zijn vrouw ( bijnaam “ de zwarte weduwe “) . Beiden waren op grond van hun activiteiten in verzet in het genot van een buitengewoon verzetspensioen. Goed dat je zo deskundig aandacht besteed aan dit onderwerp.
Rost van Tonningen, de Zwarte Weduwe, NSBers, allemaal in het verzet ?
Is de heer Otten aan ’t dementeren of heeft hij ook zwarte vlekjes in het familieverleden?
Anonieme Joep. Dement ? Zou kunnen. Dat laat ik dan maar niet door iemand als jij controleren.
Geen vertrouwen in jou, lekker anoniem insinuaties plaatsen op internet. Voel je je zelf aangevallen? Misschien zwarte vlekjes in de familie? Ik werkte 32 jaar op de afdeling die verzetspensioenen beheerde. Ooit gehoord van de rel omtrent de zwarte weduwe die niet welkom was in ijsselsteijn? Zal wel niet he? Vergeten , quasie-onberispelijke Nederlander, dat zelfs een gerespecteerd en geliefd lid van ons koningshuis , beticht werd van banden met de vijand?succes met het bestuderen van de geschiedenisboeken.
Anonieme Joep, geniet je ervan om te laten zien dat jij het durft om insinuaties hier te plaatsen? Bang dat je bewijs krijgt geleverd dat mijn bewering juist is?
Beste Ton Otten,
wilt u svp contact met mij opnemen, noudsmeets@gmail.com
Hallo Martin,
Zoek naar gerechtigheid naar de juiste winnaar van het volgende: Het jaar 1940 en gaat over het Limburgsch en Nederlands kampioenschap veldlopen over 5 km en werd gelopen in Lindeheuvel-Geleen. De winnaar in de krant de heer boon “beatrix”uit heerlen. Deze man had vals gespeeld de laatst 400 meter. Hij was de plaatselijke favoriet en wist dus een tussendoor weggetje en wist zodoende te winnen. Rode kaart!