Verhalen en herinneringen kunnen op vele manieren vastgelegd worden.
Met als inspiratie het lied van Wiel Knipa, “miene Oambusj” legde de zus (Wies) van Fris Bardoul onderstaande herinneringen vast aan het Aambos in Heerlen.
Het Aambos onder aan de Groene Boord,
sterke verhalen heb ik er aangehoord.
Er zaten kabouters achter de bomen,
alleen mijn Papa zag ze altijd komen.
Hij kocht mij daar mijn eerste ijsje,
ik was 3 of 4, een heel klein meisje.
Het was een zondagmiddag en heel heet,
goed h猫, dat ik dat nog weet.
Een ijsje, niet van Venezia of een ijssalon,
van een heel klein karretje dat er stond.
Er waren hertjes en een prachtige pauw,
wij zongen “Pauw, pauw, ik ben veel mooier dan jouw”.
Dan spreidde hij zijn kleurige staart en
stapte trots rond, statig en bedaard.
Naar de speeltuin voerde een lange steile trap,
gemaakt van boomstammen, heel knap.
Maar de beentjes waren nog zo klein,
ze werden moe en deden pijn.
Dan klossen over de houten brug,
naar de speeltuin, al heel vlug.
Op de schuitjes, wip of in de zandbak spelen,
en daarom leken wij ons nooit te vervelen.
Ook in de beek kon je je amuseren,
niet zelden hadden we natte kleren.
Of schoenen die verloren raakten,
als iemand plotseling de sluis open maakte.
Koelkopjes vangen deden we graag,
maar de vele bloedzuigers waren een plaag.
Als er ijs was gingen wij “scholletjes trappen”,
maar dat eindigde dan vaak in klappen.
In de herfsttijd in de oorlog moesten wij beukenoten rapen,
daar konden de “Moffen” dan olie van maken.
In de winter hadden wij dikke pret,
de “steile berg” af op een “bret”.
In het paviljoen was “s-zomers muziek,
en dan gaan dansen met een hele kliek.
Na afloop vrijden wij dan er op los.
dat kon allemaal in het Aambos.
Het waren mooie jaren, zorgeloos en blij,
toch jammer, ze gingen zo snel voorbij.
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
chapeau voor dit herkenbare stukje aambos in dichtvorm.
Als ras-molenberger heb je meegenomen terug in de tijd. We delen dezelfde herinneringen! Knap van je om het ook nog eens in dicht-vorm te kunnen gieten. Groetjes. Ton.
In de oorlog zat ik op de Molenberg op school. De Maria-school.
Tijdens de oorlog gingen we met de juffrouw of zuster naar het Aambos. Daar moesten we beukenootjes zoeken die we moesten inleveren. Die werden aan de duitsers gegeven die daar olie uitpersten. (zo werd ons verteld !!!!!!
Maar een middag Aambos was altijd leuk.
Ja, zo herinner ik het mij. Het nam een grote plaats in in ons leven.Jammer dat de kindjes van nu het nooit zo zullen ervaren. Die hebben andere interesses.
Wij hadden een vader die veel met ons optrok, dan had Mamma even rust. Dat was wel nodig met 10 kinderen. Sommige zomerse Zondagen nodigde Pappa de hele buurt uit en wandelden we naar Schin op Geul.
Het is heerlijk om nu naar een vrolijke en veilige jeugd terug te kijken. Ondanks de oorlog.
Hartelijke groeten aan eventuele bekenden die dit lezen.
Riet Rubingh-Bardoul Noordwijk
Wat een ongelooflijk toeval! Rudi is binnenkort jarig, net als ik trouwens en ben jij niet ook jarig of vergis ik me? Daarom ben ik voor hem op zoek naar herinneringsmateriaal uit zijn, onze, Heerlense tijd. En zo kwam ik op deze website terecht, met Wies’ ontboezeming en jouw reactie daarop. Ik neem aan dat je je de tijd in de Franciscusweg goed herinnert, inclusief de kleuterspelletjes die jij en ik (een enkele keer maar, hoor, voor zover ik mij tenminste herinner) in het Aambos speelden; het waren niet alleen de ‘groteren’ die van het bos goed gebruik wisten te maken. Wies – Piet – Jan – jij – Roos – Frits en … daarna houd mijn herinnering aan namen op, dat waren zulke kleintjes buiten mijn horizon. Je reactie is bijna twee jaar oud, ik hoop dat je nu goed maakt.
(Er is blijkbaar nog een andere Fons Jaspers, uit die tijd, die onderaan de Molenberg woonde, en ik kan toch helemaal niet bedenken wie dat dan wel is!?)
Groet.
Fons Jaspers.
Beste Fons,
Je vraagt je af wie die andere Fons Jaspers is, welnu: dat ben ik, geboren in ’48, gewoond in de Caumerdalschestraat vanwaar ik de Broederschool op de Molenberg en nadien de Handelsschool op Bernardinus heb bezocht. Is er nu een tipje van de sluier opgelicht?
Beste groet,
Fons Jaspers
Ja, in ons gezin hebben wij goede herinneringen aan de tochtjes met jullie vader. Vooral mijn oudere zussen, Cootje (z.g.) Mieke Wies en Els hebben daar goede herinneringen aan. Zelf was ik waarschijnlijk te jong. Ook Fons Jaspers herinner ik me nog wel.
Leuk, deze nostalgische herinneringen.!
ja als kind altijd gekomen in het aambos maar het is niet meer zo mooi als toen weet nog dat je er wat kon drinken in het paviloin wat er was
Het Aambos blijft voor veel Heerlenaren en oud Heerlenaren een plek vol jeugdherinneringen. Een belangrijke functie van het aambos is nog niet belicht, het was na zonsondergang het domein van veel vrijende paartjes. In die tijd, eind 50er, begin 60er jaren kon je je verliefdheid nog niet in het openbaar
tonen. De kids van tegenwoordig hebben het wat dit betreft een stuk makkelijker.
Nog eind 50er jaren moest ik met mijn vriendinnetje en wederzijdse ouders voor het kantongerecht in de Saroleastraat verschijnen wegens vrijen (zoenen) in het openbaar. De plaats delict was een bankje in de buurt van Terworm of Voerendaal. Het gebeurde op klaarlichte dag. Een overijverige politieman (in burger) voelde zich geroepen een procesverbaal op te maken.
Geen wonder dat de paartjes de beschutting van het
Aambos opzochten!
Ha, het Aambos,
waar ik zo rond 1980 iedere keer weer de meeste tamme kastanjes uit de bomen gooide.
Waar ik enkele malen tijdens “strenge” winters met ware doodsverachting onder de houten brug ging slee毛n.
Waar Ik later na het stappen in Bijsmans doorheen terugliep met mijn vrienden om afscheid te nemen op de Molenberg, die vrienden die dan weer door hetzelfde bos met mij weeeer terug lipen naar de Groene Boord omdat het zo gezellig kletsen was. Zoooo gezellig dat we het dezelfde nacht weer vice versa deden.
Het Aambos waar ik met de scouting vanuit het Gejem vlaggetje ging veroveren. Het Aambos waar mijn eigen ouders nu met mijn eigen kinderen wandelen.
Nostalgieeeee 馃槢
Ik wist niet dat mijn vriendin zo prachtig kon dichten. Ik zelf heb ook veel herinneringen aan het Aambos. Vlak na de bevrijding in 1944, zaten er veel Amerikaanse soldaten in uitgegraven schuilhutten in het bos. We gingen ze dan opzoeken en kregen vaak een stuk chocola dat we in geen jaren gehad hadden. In 1946 ging ik naar het Claracollege in de Gasthuisstraat en moest dan iedere dag door het Aambos naar school. Wat een heerlijk bos. Je hoorde en zag altijd veel vogels en andere kleine dieren.
Ik heb ook nog een foto, waar ik als klein kleutertje op de grote steen sta, boven aan de ingang van het bos.
Willy als je een zus hebt Thea heet,dan weet ik wie je bent.
Heb je op de Bergstraat gewoond?
Wij woonden op de Kerkraderweg in dezelfde blok tot 1950.
Misschien herinner je nog mijn zus Jo.
Dus het Aambos is mij wel bekend,vroeger was daar nog een paviljoen waar gedanst werd.
misschien lees ik nog iets over jou.
groetjes Theo.
Beste Willy ik ben een detector amateur met toestemming van de gemeente om onder andere in het Aambos te mogen detecteren laats heb ik in het beukenbos 18 mitraliurkogels gevonden en nog twee nog niet geindentieteerde munten.Nu is mijn nieuwschierigheid natuurlijk gewekt.Na aanleiding van u verhaal kunt u mij misschien vertellen waar die schiulhutten zich bevonden hebben.ik verheug mij op u bericht.
Bij voorbaat dank
gr.LeoBeelen
Wat een verassing dit leuke gedicht te lezen van mijn vriendin op jeugdige leeftijd. Zij maakt ook mijn herinneringen aan het bos wakker. Ik heb mooie herinneringen aan het bos want wij woonden er dichtbij. Ik heb nog een foto van mezelf, ik sta als een klein kleutertje boven op de grote steen bovenaan de ingang van het bos.
Gemaakt in 1936. Vlak na de bevrijding in 1944 waren er Amerikanen die in het bos diepe schuilhutten hadden uitgegraven. Ze sliepen er ook in. We gingen er naar toe en kregen heerlijke chocolade, die we in geen jaren geproeft hadden. In 1946 ging ik iedere dag door het Aanbos naar het Claracollege in de Gasthuisstraat. Wat een heerlijk bos, je zag en hoorde er altijd veel vogels en kleine zoogdieren. Nu gaan we er nog wel eens wandelen op onze ouwe dag.
Wat een verrassing dit leuke gedicht te lezen van mijn vriendin op jeugdige leeftijd. Zij maakt ook mijn herinneringen aan het bos wakker. Ik heb mooie herinneringen aan het bos want wij woonden er dichtbij. Ik heb nog een foto van mezelf, ik sta als een klein kleutertje boven op de grote steen bovenaan de ingang van het bos.
Gemaakt in 1936. Vlak na de bevrijding in 1944 waren er Amerikanen die in het bos diepe schuilhutten hadden uitgegraven. Ze sliepen er ook in. We gingen er naar toe en kregen heerlijke chocolade, die we in geen jaren geproefd hadden. In 1946 ging ik iedere dag door het Aambos naar het Claracollege in de Gasthuisstraat. Wat een heerlijk bos, je zag en hoorde er altijd veel vogels en kleine zoogdieren. Nu gaan we er nog wel eens wandelen op onze ouwe dag.
Het oude en het nieuwe aambos , althans zo herinner ik me dat . Het oude met de Kei en de houten brug en bovenin een speeltuin . Het paviljoen om een pintje te pakken en de tango te dansen , het hertenkamp met hele mooie pauwen en een “bronnetje”om de dorst te lessen. En het nieuwe met een fantastische ligweide . In de winter een sleebaan voor waaghalzen zonder angst voor een nat pak in de keutelebeek en het bonnenboekje van agent Beurs , het was te gevaarlijk en slecht voor het gras. Ook was het nieuwe aambos met regelmaat het oorlogsgebied tussen de muhlepieken en de tuindorpers , bij de nutschool.De oliemolen nog in gebruik als molen door de fam Roeks.De “stiele berg “als beul in de wielerrondes , ik zie Wim van Est om de bocht komen , hij ziet de berg en barst uit in een geweldige vloekbui , beulenwerk om aan het einde van een etappe nog 3 rondjes met de stiele berg te moeten rijden.
Wie weet eigenlijk waar die grote steen (vindeling) vandaan komt en waar is hij vrijgelegt worden? Die steen uit het Aambos?
De vraag is, waar komt die grote steen (vindeling) vandaan . Ik heb het ook van horen zeggen, maar hij zou bij het bouwen van het Retraitehuis tevoorschijn zijn gekomen en ik kan me voorstellen dat hij daar in de weg lag, maar vraag me niet hoe ze hem in het Aambos hebben gekregen .
Palvijoen Aambos kan ik mij nog goed herinneren. Het werd toen gerund door de heer Clements Waardenburg.
Het waren mooie tijden. `s Avonds disco buiten. De man verkocht puntzakken frites en fricandellen. Met de sluitingstijd nam Clements het niet zo nauw. Ik ben vaak tot diep in de nacht blijven doorzakken. Samen met de jongens van de Molenberg. Helaas is het Palvijoen afgebroken en weer een stukje nostalgie van heerlen is verleden tijd.
Dat kleine ijskarretje in het aambos was van mijn opa. Opa Veerkamp.
Vele jaren stond hij daar trouw.
Heb er vaak gasten van ons kleine pension op de Zondagstraat naar het Paviljoen gebracht. Ik kreeg er dan een kwartje van…voor de moeite, maar weet nu wel beter hahaha.
@Jan Meijer, ik weet nog dat ik op Clemen’s Z眉ndapp naar Nieuwenhagen mocht rijden om een vriendinnetje van hem op te halen. Als de meisjes er waren, kwamen de jongens van zelf, was zijn wijze les. Het ijs, de coupe Clemens, was van dubbele porties voor de prijs van e茅n. Het had een soulclub moeten worden destijds. Een beetje naar voorbeeld van de Bonanzabar in Heerlen in de kelder over het spoor. Het is er nooit echt van gekomen. Clemens kwam van het Castellum in Heerlen, maar het paviljoen Aambos is volgens mij onder zijn leiding nooit echt een succes geworden.
Dit moet zo’n beetje 1966/1968 zijn geweest
@Jos Essers, gossiemikkie, ‘de Bonanza in de kelder over het spoor’, dat was de aller-, allereerste plek waar ik ‘uitging’. Pilsje pakken, een beetje om ons heen kijken als jochie van pakweg 15, 16. Luisteren naar de ‘Interpreters (de gebr. Bronswaer, Hans Gadiot en een drummer). Geld had je nauwelijks maar dat deerde niet. Een of twee pilsjes was al een godsgeschenk. Ik herinner me nog dat de barmannen schots geruite hesjes droegen. En het Aambos, dat is ook voor mij een plek van pure nostalgie. Behalve sleetje rijden (waarbij ik meer dan eens in de toen nog stinkende Caumer ben beland) bespiedden wij in het voorjaar de vrijende paartjes die inderdaad naar deze ‘vrijzone’ kwamen om elkaar onbespied de liefde te betuigen zonder zich te realiseren dat wij als piepjonge pubertjes, trekkend aan de gebietste Hofnar sigaar van onze vader (roken was nog een ‘must’) alles in het ootje hielden. Wat waren we gelukkig!
Het aambos het oude en het nieuwe was fantastisch!Nu zie je er geen hond meer!Wat een tijd daar!Het hertenkamp,de grote steen waar we vaak kort bij ons cafe met 15 man opzaten!Met het paviljoen,en de brug naar de nonnen waar we aan de appelen etc. gingen!Het nieuwe aambos picknicken,voetballen, sleeen in de winter de beek in,op de banken met de meisjes wat geweldig!Altijd verzonnen we weer wat nieuws om te doen wij verveelden ons nooit zelfs tijd tekort!Wielrennen langs ons cafe geweldig die steile berg op 13% met grote renners die bij ons in het cafe kwamen!Wij hadden heel veel tuinstoelen in de Oliemolenstraat bij ons cafe staan!Bomvol,drank,lol,en ieder keer via de steile berg naar beneden de Holleweg nu,de Voskuilenweg,de Groene Boord en zo de berg op langs ons cafe!Wat een tijd toen als je daar nu kijkt krijg je de tranen in de ogen!Waar is die jeugd zoals wij van de Molenberg wat doen die nog? Dat geluk neemt ons niemand af wat we daar gehad hebben!Toen was geluk nog heel gewoon past zeker bij de twee aambossen!En dan heb ik het alleen over de aambossen en niet over de speeltuin,het VVH16 terrein en alle andere plaatsen maar dat zijn er teveel om op te noemen!Wat waren we gelukkig alleen Ter Worm wil ik nog even noemen geweldig daar!En nu niks meer wat triest dat dat weg is!
Die grote kei of vindeling boven aan de ingang aan de ingang van het Aambos wie weet waar hij gevonden worden en vrijgelegt worden is?
Deze kei is gevonden en uitgegraven tijdens de bouw van het toenmalige “Retraitehuis” aan de Oliemolenstraat.
Ja zo is het.
Hier een foto van het uitgraven van de kei.
De kinderen op deze foto zijn leerlingen van de broederschool (waaronder mijn oom)
http://members.home.nl/frebeckers/foto1.jpg
“MIENE OAMBUSJ”, bezongen door Wiel Knipa.
Het Aambos met z’n hertenkamp en die kapotte lamp waar heel wat Heerlense kinderen hebben vertoefd, inspireerde Wiel Knipa tot dit prachtige lied. Het is te vinden via de linken:
http://www.youtube.com/watch?v=QQ21PEX4duo
of
http://www.youtube.com/watch?v=WI18V3YoxnI
Hier is de tekst:
Went zoaterdes de sjoe毛l oet woar, dan ve毛gde vier noa heem.
V’r kroge dan ing b贸tteram, ing doebbele mit zeem.
Dan woar de Mam 贸s werm ‘ns kwiet, m猫 w贸s woehin ’t g贸ng.
Ze hoe毛t wal wie de ganse kluur ’t zelfde leedje z贸ng:
Gank mit d’r Oambusj in, gank mit d’r Oambusj in,
dan zette vier 贸s doa gem眉tlich 贸p ’n bank.
K贸t an ’t hertekamp, beej die kapotte lamp,
dat is ing plaatsj die woar d’r Pap al good bekank.
Went mit ’n vieftie毛n-zestie毛n joar, ’t hat get fossjer tiekt,
da we毛d de renbaan r-贸nkgesjneurd bis dat e me毛dje kiekt …
En houw me dem dreej rundes lank verle毛ge aa g’n erm,
da zuchde men ‘ns deep en vroog dat leefste prieke werm:
Gank mit d’r Oambusj in, gank mit d’r Oambusj in,
dan zette vier 贸s doa gem眉tlich 贸p ’n bank.
K贸t an ’t hertekamp, beej die kapotte lamp,
dat is ing plaatsj die woar d’r Pap al good bekank.
Went da va vrijje trouwe kunt en mennig j枚毛rke wer ‘ns
d’r kingerze毛ge grutter mak, dan we毛d ’t le毛ve erns …
M猫 ’t Sondes pu毛nt d’r Pap de Mam en kniep d枚毛r vuur de sjpas,
e ze毛t: kom, doog de kinger aa ! en zingt mit fossje bas:
Gank mit d’r Oambusj in, gank mit d’r Oambusj in,
dan zette vier 贸s doa gem眉tlich 贸p ’n bank.
K贸t an ’t hertekamp, beej die kapotte lamp,
dat is ing plaatsj die woar d’r Pap al good bekank.
Went da mit fieftig-zestig joar ’t hat is oesgebroes,
de kinger good getrowd zint en ’t le毛g we毛d i g’n hoes,
dan ze毛t de Mam: v’r g贸nt ‘ns zie毛 of doa die bank nog sjtee-t!
D’r Pap ze毛t: Joa, en of die lamp ’t ummer nog neet deet …
Gank mit d’r Oambusj in, gank mit d’r Oambusj in,
dan zette vier 贸s doa gem眉tlich 贸p ’n bank.
K贸t an ’t hertekamp, beej die kapotte lamp,
dat is ing plaatsj die woar d’r Pap al good bekank.
K贸t an ’t hertekamp, beej die kapotte lamp,
dat is ing plaatsj die woar d’r Pap al good bekank.
bedankt voor die mooie tekst van der oambusj
gr bert kater
voor de oorlog had de fam stienstra uitheerlen de pacht van het aambos bv by de speel tuin een snoepkraam die myn moeder beheerde in het paveljoen zag ik als kleuter de grote mensen dansen grote indruk maakte op my de melodie ich tanze mit dir in die himel hinein9
Hallo Henk Verdonkschot, ik zoek al heel lang een foto van de speeltuin, in het Aambos.De speeltuin lag op de berg, eerst gingen we beukenootjes rapen en dan de speeltuin in.Nu heb ik het over de jaren 1947-1952.Dus van de oude speeltuin gr A Spoelstra.
sorry a Spoelstra geen foto s in myn bezit trouwens myn herinnering zyn uit de jaren 1935 1938 long ago and fareway groeten henk v
Prachtige reacties,
Een onderwerp over het Ambos vind ik nergens maar misschien toch beschreven
De kei boven in het bos.
Wie kan zich deze sage herinneren over die steen?
Mijn opa woonachtig in Palemig vertelde dat er een hint gegeven was door de steen om hem te keren.
Zou gebeurd zijn. Toen hij gedraaid was stond er: ich bin vroe毛 dat ich op de anger ziej lik.
Wie helpt?
Goede dag beste mensen
Wie zou mij meer kunnen vertellen over waar de schuilhutten van de amerikanen gelegen hebben ik ben een detector amateur met toestemming van de gemeente heerlen om daar te detecteren.Ik heb vorige week 18 mitralieur kogels gevonden en nu is mijn interesse gewekt naar de rest van de geschiedenis.Wie kan mij wijzer maken .Bij voorbaat dank.
Gr.Leo Beelen