Regelmatig kom ik langs Huys De Dohm in Welten. Een statig herenhuis met het aanzien van een sprookjesachtig kasteeltje. Maar anno nu ziet het huis er weliswaar nog steeds sfeervol, maar ook wat verwaarloosd uit. Sfeervol verval noem ik dat, zo’n combinatie van troosteloosheid en romantiek.
Auteur: Peter
Mijn naam is Peter Crombach, ik ben werkzaam in de gezondheidszorg én als ‘trouwambtenaar’ bij de gemeente Voerendaal, maar daarnaast,
al zo’n 25 jaar, actief als dichter/tekstschrijver. Het ‘schrijven’, in de meest brede zin van het woord, loopt als een rode draad door mijn leven. Aanvankelijk lag de nadruk vooral op het schrijven van poëzie, maar de laatste tijd meer en meer op het vlak van ‘verhalen’ en ‘artikelen’, en waar mogelijk een combinatie.
Met betrekking tot Heerlen: ik ben ‘op de Heerlerbaan’ geboren (in 1960) en heb daar 38 jaar gewoond. Natuurlijk heb ik heel wat herinneringen aan Heerlen in het algemeen en ‘de Heerlerbaan’ in het bijzonder. In mijn dichtbundel ‘Is dit nu later’ heb ik diverse jeugdherinneringen al op poëtische manier verwoord, maar langzaamaan heb ik meer en meer de behoefte én zin om een en ander ‘om te zetten’ in verhalen.
Met betrekking tot Heerlen: ik ben ‘op de Heerlerbaan’ geboren (in 1960) en heb daar 38 jaar gewoond. Natuurlijk heb ik heel wat herinneringen aan Heerlen in het algemeen en ‘de Heerlerbaan’ in het bijzonder. In mijn dichtbundel ‘Is dit nu later’ heb ik diverse jeugdherinneringen al op poëtische manier verwoord, maar langzaamaan heb ik meer en meer de behoefte én zin om een en ander ‘om te zetten’ in verhalen.
De St. Josephkerk: ‘mijn’ kerk
De St. Josephkerk, jawel, met ‘ouderwets’ ph, in 1956 gebouwd op de hoek van de Heerlerbaan en de Dr. Clemens Meulemanstraat, is in veel opzichten een bijzonder gebouw. Deze ‘nieuwe’ kerk werd gebouwd als vervanger van de ‘oude’ kerk, die sinds 1917 op dezelfde plek stond, maar werd afgebroken als gevolg van mijnschade. In veel […]
Religieus erfgoed op Parc Imstenrade
Op een bankje nabij de vijver is het alsof de bomen lijken te fluisteren over vroeger tijden. De gebouwen van de voormalige Vroedvrouwenschool kennen dan ook een indrukwekkende geschiedenis. Sinds 1923 zijn hier in de loop der jaren zo’n tachtigduizend kinderen geboren. De St. Elisabethkapel, met een gang verbonden met (een deel van) het appartementencomplex […]
De Bovenste- en Onderste Caumer
Herinneringen verdwijnen zachtjes naar de achtergrond. Totdat ze weer wakker worden gemaakt. Dat merk ik wanneer ik weer eens rondloop door de Bovenste Caumer, het Caumerbeekdal en de Onderste Caumer.
Begraafplaats Akerstraat
Het stadse geruis van het verkeer is nog even hoorbaar. Maar voorbij de oude kruisen daalt de stilte als een fluistering neer. De wind slaakt nog een zucht, de blaadjes van de hoge bomen ritselen voorzichtig. Een duif koert. Dan is het helemaal stil.
Terug naar de St. Jozefschool
Regelmatig kom ik nog wel eens in de buurt van mijn lagere school. De St. Jozefschool aan de Dr. Clemens Meulemanstraat op de Heerlerbaan. En wat ik me dan afvraag, zou het er nog net als vroeger naar potloden en gum ruiken?
Werkzaam als stadsgids bij VVV-Heerlen
Zo rond 1984, 1985 kwam de VVV-Heerlen, toen nog een zelfstandige stichting, met een nieuw initiatief: het inzetten van een team stadsgidsen, met als doel de stad en haar bezienswaardigheden te promoten in de meest brede zin van het woord.
Foeckert’s Bouwbedrijven
Op de lagere school werd regelmatig, meestal bij het begin van een nieuw schooljaar, door de meester of juffrouw gevraagd naar het beroep van mijn vader. Achteraf bezien een niet-relevante en misschien wat onfatsoenlijke vraag. Maar ik herinner me dat iedereen antwoordde, netjes het rijtje af.
Het Droomkasteel
Voor menigeen en zeker voor mij puur jeugdsentiment. Het ‘Droomkasteel” aan de Ganzeweide op Heerlerheide. Nu het alweer jaren gesloten is, lijkt het langzaamaan door de geschiedenis vergeten te worden. Toch zijn mijn herinneringen aan het Droomkasteel springlevend.
Bergdriesch: een gevoel van veiligheid en geborgenheid
De Bergdriesch is een straat op Heerlerbaan. Er is sprake van een zogenaamd ‘bovenste’ gedeelte, van de Bautscherweg tot de Kanaalstraat, en van een ‘onderste’ gedeelte, van de Kanaalstraat tot aan de Corisbergweg.
Het Sterrehuis
Al in de Romeinse tijd was de Heerlerbaan, de straat, een belangrijke verbindingsweg, tussen Heerlen, Kerkrade en de Duitse grens.
Met de bus naar Heerlen
Mijn vader had geen rijbewijs en mijn moeder hield niet van fietsen. Dus gingen we regelmatig met de bus naar Heerlen. Vanuit Heerlerbaan was er een prima verbinding, ook al omdat eind jaren zestig van de vorige eeuw niet alleen de bussen vanuit Kerkrade via de Heerlerbaan naar Heerlen reden, maar ook lijn 44 van/naar […]
De mooiste dag
Of je huwelijksdag per definitie de mooiste dag van je leven is, dat valt vaak nog te bezien.
Het Imstenraderbos, ‘mijn’ bos
Herkenning is belangrijk om een band met de natuur te krijgen en je ergens thuis te voelen.
Die man met die krulletjes
Is het niet zo dat je, in het algemeen maar misschien ook wat uiterlijk betreft, altijd wil wat je niet hebt ?