Op 17 augustus 1956 was het zover. Na maanden hard werken werd dan eindelijk officieel de voetgangerstunnel tussen de Stationsstraat en de Willemstraat geopend.
Onder de spoorlijn tussen Heerlen en Kerkrade was het nu – zonder te wachten op voorbij komende treinen – mogelijk om naar of van het centrum te lopen.
Waar men voorheen ook gebruik kon maken van de voetgangersbrug, was er nu gekozen voor een stabielere voetgangerstunnel. In 1994 werd de tunnel echter gedicht vanwege de toenemende overlast van daklozen en verslaafden. In 1997 werd de tunnel helemaal gesloopt. Sinds 1999 staat hier nu het nieuwe politiebureau.
![QR: [IN]Beeld: Opening voetgangerstunnel Stationsstraat – Willemstraat](data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns=%22http://www.w3.org/2000/svg%22%20viewBox=%220%200%20210%20140%22%3E%3C/svg%3E)
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Het staat er duidelijk: “Zo was het mogelijk om van of naar het centrum te lopen.” Alleen………..wij deden dat zelden waardoor er geregeld botsingen tussen fietsers plaatsvonden en de tunnel soms blauw stond van de rook van knetterende brommers. En de voetgangers? Die stonden bij droog weer voor de overwegbomen te wachten totdat die weer open gingen. Want lopen in die tunnel was levensgevaarlijk!
Wat is er waar van het verhaal dat de tunnel nu gebruikt wordt als verbinding tussen de twee gedeeltes van het politiebureau ?
Oudere Heerlenaren spreken zeer complimenteus over de ,mooie tunnel, licht en met prima openbare toiletten. Het moet kort na de opening wat speciaals geweest zijn hoor.
In de jaren zeventig hebben de ondernemers in de oranje nassaustraat overigens nog plannen gemaakt voor een loopbrug over het spoor, een soort maankwartier avant la lettre.
Volgens mij was hier vroeger ook nog een schuilkelder van de bbb.
Toiletten waren er inderdaad aan de linker kant op het uiteinde van de tunnel aan de kant van de wilemstraat.
Leuk om eens wat over de historie van deze tunnel te zien.
In mijn jeugd (jaren ’80 en ’90) was dit een ontmoetings- en slaapplek voor verslaafden en daklozen. De meeste mensen in mijn omgeving durfden geen gebruik te maken van deze beruchte tunnel. Mooie verhalen hierover spreken daardoor totaal niet tot mijn verbeelding.
‘k Heb deze tunnel geen dag gemist en ik hoop dat de politie hem nu nuttiger gebruikt. 🙂