Bron: Heerlen Vertelt | op 12 oktober 2012 werd de nieuwe naam bekend gemaakt: Mijnplein

Wilhelminaplein 25, gaat mee met de tijd

Huis De Luijff is een van de weinige, nog bestaande Heerlense huizen uit de 17e eeuw. Een opvallende luifel aan de gevel bezorgde het pand haar naam. Apotheker Albert Schultze, die van 1818 tot 1820 ook burgemeester van Heerlen was, betrok het pand in 1802.

Bron: Heerlen Vertelt | Op 12 oktober 2012 werd de nieuwe naam van het Wilhelminaplein bekend gemaakt: Mijnplein
Bron: Heerlen Vertelt | Op 12 oktober 2012 werd de nieuwe naam van het Wilhelminaplein bekend gemaakt: Mijnplein

Hij liet in het begin van de 19e eeuw het huis verhogen, maakte het dak minder hellend en gaf de voorgevel de huidige indeling met vijf vensterassen, de hardstenen omlijsting en de sluitsteen met vijzel. Helaas kostte deze verbouwing het pand de zo kenmerkende luifel. Later kochten de kinderen Stollé-Kemmerling het pand en vervolgens ging het over naar de nakomelingen Preusser-Stollé. Nog drie keer zou het pand van eigenaar wisselen.

Bron: Rijckheyt.nl | ca. 1894 Gedeeltelijk gedempte Bongerd, naar een schilderij van Karel Smits. Links de apotheek en de woning van burgemeester Charles de Hesselle. Op de achtergrond huis De Luijff .
Bron: Rijckheyt.nl | ca. 1894 Gedeeltelijk gedempte Bongerd, naar een schilderij van Karel Smits. Links de apotheek en de woning van burgemeester Charles de Hesselle. Op de achtergrond huis De Luijff .

Dit keer geen particulieren maar de Mijnvereniging (1921), de Gezamenlijke Steenkolenmijnen (1959) en de gemeente Heerlen (1970). De Vereniging De Gezamenlijke Steenkolenmijnen in Limburg (GSL) had in 1921 ‘Huis de Luijff’ aangekocht als kantoor- en vergaderlocatie. Toen de gemeente het pand in haar bezit kreeg, werd het pand het onderdeel van de naast gelegen Heerlense Muziekschool. In 2010 nam het Toon Hermans Huis Parkstad zijn intrek in ‘Huis De Luijff’ en vanaf dat moment is het een ontmoetingsplek voor mensen met kanker en hun familie.

Bron: Rijckheyt.nl | 16-9-1957 | Wilhelminaplein, achterkant van Huis De Luijff
Bron: Rijckheyt.nl | 16-9-1957 | Wilhelminaplein, achterkant van Huis De Luijff

Naar een ontwerp van G.H.M. Gerard Holt
Achter ‘Huis De Luijff’ aan een plein, ligt het pand dat Wilhelminaplein 25 als adres heeft. G.H.M. Gerard Holt (1904-1988) is de architect van het pand. Holt startte in 1923 zijn opleiding tot architect aan de ‘School voor bouwkunde, versierende kunsten en kunstambachten’ in zijn geboorteplaats Haarlem. Toen de school in 1926 opging in de MTS, besloot Holt het architectenvak verder in de praktijk te leren. Hij ging als leerling aan de slag bij verschillende Amsterdamse School-architecten, het langst bij Jan Boterenbrood (1886-1932). Hij vestigde zich in 1929 als zelfstandig architect in Amsterdam. Vanaf 1945 werkte Holt samen met Bijvoet, met wie hij in 1947 in Haarlem een architectenbureau begon. De architect wordt gerekend tot de progressieve architectuurbeweging in Nederland. De ingetogen modernistische architectuur van het pand benadrukt nog eens het 17e-eeuwse karakter van monument De Luijff.
Het pand kende vele bewoners.

De Vereniging De Gezamenlijke Steenkolenmijnen in Limburg
Van 1959 tot en met 1962 vestigt het Secretariaat van de Vereniging De Gezamenlijke Steenkolenmijnen in Limburg (GSL) zich aan de Wilhelminastraat 25. Door de krimpende mijnindustrie wilde de Vereniging kleiner gaan wonen en zo kwam het gebouwencomplex in 1963 leeg te staan. Tegenwoordig bevolken (creatieve) ondernemers het pand. Zij vonden in het Betahuis een vaste of mobiele werkplek. Het plein fungeert vooral als ontmoetingsplek.

Bron: Europarl.europa.eu | 18 april 1951 | Uiteindelijke ondertekening in Parijs van verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) werd in Parijs ondertekend door België, Frankrijk, Italië, de Bondsrepubliek Duitsland, Luxemburg en Nederland.
Bron: Europarl.europa.eu | 18 april 1951 | Uiteindelijke ondertekening in Parijs van verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) werd in Parijs ondertekend door België, Frankrijk, Italië, de Bondsrepubliek Duitsland, Luxemburg en Nederland.

De zaal waar ten tijde van de muziekschool menige muziekuitvoering werd gegeven, heet nu de Bet@arena; een ovale ruimte op de begane grond. Wat minder bekend is, maar niet minder belangrijk, is dat in deze zaal een oprichtende vergadering voor de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS), de voorloper van de huidige Europese Unie werd belegd. De EGKS had tot taak de handelsbelemmeringen tussen de deelnemende landen, Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk en Italië, weg te nemen en de internationale handel te bevorderen. Deze vergaderingen verklaren de aanwezigheid van de vertaalkamertjes, grenzend aan de grote zaal.

Op 3 augustus 1970 deelde de gemeenteraad van Heerlen mee het pand aan de Wilhelminastraat 25 te willen kopen voor 1,1 miljoen gulden. Ook werd 250.000 gulden gereserveerd voor aanpassingen voor de nieuwe gebruiker, de muziekschool. De officiële opening van de Muziekschool vond plaats op 13 oktober 1971. In 2003 vertrokken de leerlingen en muziekdocenten naar het nieuwe onderkomen in het SCHUNCK* Glaspaleis.

Betahuis
Vanaf 2011 is het pand omgedoopt tot Betahuis, waarvan de officiële opening plaatsvond op 20 maart 2012. Sindsdien gebruiken ondernemers het pand en is de zaal met zo’n 100m² de perfecte plek voor lezingen, vergaderingen, en conferenties.

Bron: Betahuis.eu | Lezing in de Bet@arena in 2012
Bron: Betahuis.eu | Lezing in de Bet@arena in 2012

De zaal is dus te huur. Maar het Betahuis in Heerlen is méér. Het is een plek waar creatieve ondernemers elkaar kunnen ontmoeten en inspireren. Op de begane grond is er voor ieder wat wils: een expositieruimte, de Arena: een zaal te huren voor verschillende activiteiten en de Tribune: een horecagelegenheid voor het genieten van duurzame koffie, fris en eten.

Op de eerste verdieping huizen enkele flexibele kantoren. Even een tafel + stoel huren, nieuwe mensen ontmoeten of klanten netjes ontvangen. Kantoren voor af en toe zijn populair onder freelancers en zzp’ers, maar ook thuiswerkers in vaste dienst werken er graag.

Tot voor kort hadden mobiele werknemers en zelfstandige professionals de keus uit de keukentafel, de koffiebar om de hoek of een kantoortje in een bedrijfsverzamelgebouw. Allemaal niet ideaal, want ze voldoen geen van alle aan de veel gehoorde behoefte onder de zogeheten werknomaden: mensen ontmoeten en kennis delen. In het Betahuis vallen deze dingen samen!

Meer weten?
www.betahuis.eu.

Sandra

Sandra Israel (Hoensbroek, 1964) is eigenaar van een schrijfbureau. Ze schreef negen kinderboeken die werden uitgegeven in de serie ‘Borre’, een uitgave van Pica Educatief uit Zoetermeer. In die periode ging de schrijfster ook aan de slag als verslaggeefster voor de weekkranten van Parkstad. Ze schreef vooral human interest verhalen. Ook verschenen er regelmatig columns van haar hand in verschillende week- en dagbladen. In al haar werk is ze steeds geïnteresseerd in het verhaal achter de mens, want, zo vindt de schrijfster: “Verhalen moeten verteld worden, om de persoon erachter te begrijpen.” Onlangs presenteerde ze haar boek ‘Dit ben ik! Ieder mens is een verhaal’.

3 gedachten over “Wilhelminaplein 25, gaat mee met de tijd”

  1. ik kan me het “de Luifel”zeer goed herinneren. vanaf de markt liep je er zo tegen aan.links er van had je een hotel “de post??”rechts er van ca.100 meter had je de dancing Nationaal. de jaren 1935 tot heden staan me noog goed bij.
    rob(bob) van hout

  2. Beste mensen,
    Aardig historisch overzicht; beslist. Maar: de vereniging Gezamenlijke Steenkolenmijnen in Limburg is opgericht op 1 juni 1950. Dus die heeft De Luijff in 1921 niet aangekocht. Dat is (aannemelijk) haar voorgangster geweest, de Mijnvereeniging – Vereeniging tot behartiging van de belangen der Limburgsche Mijnindustrie.
    Van de GSL heb ik de statuten in mijn collectie over de Limburgse mijnen.

    Graag gedaan en met een hartelijk,
    “Glück Auf!”
    Sef Maas
    Mijnbouwhistoricus

  3. Beek en Donk, 10 maart 2020.

    Beste Mensen,
    De GSL gevestigd aan het Wilhelminaplein 25 in Heerlen is niet in 1962 opgeheven.
    Ik heb er nog tot juli 1968 gewerkt op de afdeling Boekhouding.
    mvrgr. Hanny Biermans.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.