Als oud werknemer in de Oranje Nassaustraat , dik 40 jaar bij mijn oom Frans en tante Marianne Macrander in de slagerij gewerkt te hebben, was ik wel benieuwd na de heropening van de On straat 20 september 2014. De straat was leuk versierd, en een leuk idee om de laatste twee vlaggen door een ladderwagen van de brandweer te laten planten door twee wethouders van de gemeente Heerlen.
En nog een beter idee was om de ladderwagen helemaal uit te schuiven hoog boven de huizen. Zo konden de heren eens van grote hoogte zien wat er van ons mooi Heerlen is geworden. Nu zullen er wel vele zeggen er is al zoveel over de Oranje Nassaustraat geschreven, moet dat nu nog. Er zullen heus wel nog een paar dingen zijn die nog onbekend waren.
Eind jaren vijftig toen ik er kwam werken, de IAO bussen stopten toen nog onder in de Stationstraat, deed de straat niet onder voor de Saroleastraat. Dat moet ik weten want ik ben in de Sarool geboren en heb er twintig jaar gewoond. Het winkelaanbod in de Oranje Nassaustraat was toen geweldig. Ik probeer mij de winkels voor de geest te halen. Vergeef mij als ik een winkel of een naam van een ondernemer niet meer weet. Is toch bijna zestig jaar geleden.
Op de hoek van de Stationstraat lag Bakkerij Salden ,met hun zoon Leo heb ik vaker gespeeld. Dan had je nog Bakkerij Robertz, en wat verder der gezellige Funs Hamers met zijn bakkerij. Zijn zoon Otto met zijn vrouw Yvonne zijn er later een goed lopende friture begonnen. Otto had de eerste automatiekhal in Heerlen. Kwartje erin, kroketje eruit. Drie zaken die toen radio’s en een beetje televisie verkochten. Naast Salden, Lebouille, een stukje verder van Brummen en aan de andere kant Begas. Die hadden ook een instalatie bedrijf. Ik weet niet meer of Boy in de instalatie zat en Arthur in de winkel, maar Noortje stond zeker in de winkel. Annie en Joke Spruit, levensmiddelen, hadden voor die tijd al een soort supermarkt en je kreeg er ook al zegeltjes. De heer Gitsels met een melkwinkel en ernaast een viswinkel. Hij had de lekkerste Limburgse Stinkkieës. En dus ook slagerij Macrander. Ik had een mooie slogan bedacht (kijk bij een ander en koop bij Macrander) mocht dus niet.
Dan hadden we drie zaken met stof in de Oranje Nassaustraat.”Anita”de zaak van de firma Wetzels. Funcken Schlösser moest je een paar trapjes op. En naast Funcken Schlösser Annie Ritzen. De man van Mvr. Ritzen was directeur op het postkantoor in Heerlen. Wat heeft hij ons vaak weggestuurd van het Postplein. Want dat was voor ons kinderen van de Sarool een prachtige speelplaats.Kleermaker van den Berg, een kleermaker met hoofdletter K. Later kwam er Toko Baroe, de zaak van Rene Kersten met zijn vrouw. Het was de eerste zaak in Heerlen waar je alles kon krijgen om een lekkere hap nasi of bami klaar te maken. Hun dochter Gaby heeft er nu nog een leuke zaak. De Boerenleenbank met de heer Savelberg als directeur. Later Theo Mengede met zijn bontzaak.
Bert van de Kommer met zijn vrouw Anja een bekende meubelzaak Rustique. Er waren nog twee banken in de Oranje Nassaustraat. Er lag een op de hoek van de Bongerd en een op de hoek Dautzenbergstraat waar de heer Dupont het voor het zeggen had. Naast de zusjes Spruit stomerij Tip Top, later bruidshuis Engelen. De vier schoenenzaken. Durlinger, Brekelmans, Harry Maas, en schoenenzaak Schins. Naast de schoenenzaak had de heer Schins een zaak waar je tassen riemen en alles van dit spul kon krijgen. De zaak van Jan en Lenie van den Burg. Zeg maar van Lenie want Jan was onderwijzer. Lenie verkocht geen hoeden of petten maar BH’s en damescorsetten.
Op de hoek Dautzenbergstraat Wevers, ik weet niet wat je daar niet kreeg. Niet lang erna kwam er Juwelier Consten en opticien Consten. De oude heer Consten met zijn vrouw waren dikke vrienden met het echtpaar zeg maar Sjang Vincken Meisters. Later kreeg José de juwelen en Fons de brillen. Ik heb menig uur met Fons op de Spijkerse wei onder in de Klompstraat waar het kleine viaduct lag naar de Schaesbergerweg gevoetbald.
Ook in de straat die er nu nog is Juwelier Vaessen een begrip in Heerlen, nu nog. Tegenover Juwelier Consten de dierenzaak van Frissen. Waar later Wennie Veugen een friture is begonnen, en is afgebrand, een behoorlijke fik. Wennie was de zoon van Sjir Veugen die half Heerlen in zijn Volkswagen Kever het rijbewijs heeft laten halen. Daarnaast De Limburger met Hein en Mia Sistermans. Naast juwelier Vaessen de brillenzaak van Beek en Wierda die ook een neef in dienst hadden. Peter Hawinkels. Als ik wel eens op tijd klaar was ging ik met Peter eentje drinken in de Steh Bier Halle aan het Station waar vroeger de heer Franssen in zat. En toen een neef van mijn oom Frans Jo Smeets. Naast de brillenzaak De Hödjes van Dreu. Die zaak is nu nog hetzelfde als in de jaren vijftig. Daarnaast meen ik een drogisterij. Dan de drankenzaak waar de familie Simmers boven woonde. Jaq Simmers was een vriend van mij. Op de hoek drukkerij Anten.
Kantoorboekhandel en drukkerij de Graaf. Later overgenomen door Jo Jacobs en de dochter van Pa en Ma de Graaf, Libert. Naast onze slagerij Notaris Wolfs. En op de bovenverdieping Mvr. Herings met haar neef Henk. En verder eerst onder straat Veneziana. Waar de heer en mevrouw Bellfi met hun drie zonen Gigi, Enzo, en Dino het lekkerste ijs van Limburg maakten. Gigi is later op de Promenade een zaak begonnen. Enzo is met een ijsfabriek op de Kissel , en Dino met zijn vrouw Finie in het midden van de ON straat een ijssalon maar zeker een goed lopend Italiaans restaurant. Maar ze hadden ook een houten keet bij ons in de Sarool. Tussen de achteruitgang van Café van Ingen en Parfumerie Americain. Daar stond Els in die verkocht toen een bolletje ijs voor vijf cent, moest je wel hebben. Els is later getrouwd met Bertus Beukenveld. Daar waar Veneziana onder in de Oranje Nassaustraat had gezeten kwam Peter Käller met zijn zaak te zitten. Man wat was dat een publiekstrekker “Käller Schunck” bij ons in de Oranje Nassaustraat.
Nog even vermelden bij Veneziana zijn heel wat paartjes gevormd. Niet alleen in het Pancratiushuis of op de renbaan Saroleastraat, Markt, Oranje Nassaustraat, Stationstraat. En na vijf keer lopen anders om. En dan tegenover onze slagerij Vincken Meisters. Ik zie de oude heer Sjang Vincken bij mooi weer met zijn strooien hoed op nog voor hun zaak zitten in een tuinstoel. En elke keer als hij mij zag steevast “En schlächterke, wie is et met dich?” Ze hadden twee zonen, Lambert en Sjra. Lambert zat in de Rosenthal en Wedgwood. Bij Sjra kreeg je alles om in de keuken een goede maaltijd op tafel te toveren. Maar ik denk toch wel dat hij een goede bron van inkomsten had met het verhuren van porselein. Ik zal wel een of ander ondernemer zijn vergeten vergeef het mij. Het is wel een straat die mij na aan het hart ligt.
Wat een herkenbaar verhaal, leuk!!! Mijn moeder werkte in de zaak van Theo Mengede en wij hebben als kind menig uurtje doorgebracht in de ONstraat.
Van Theo weet ik nog wel dat die met de bakfiets als slagersknecht de bestellingen bezorgde. Af en met een paar man bij oud heerlen een dortje drinken, allemaal met hetzelfde hoedje op.
Gaarne zou ik nog een zaak willen toevoegen die destijds ook heel bekend was in Heerlen, nl. Fotozaak van Geffen, genaamd “Foto Jenny”.
Van Geffen had een knappe dochter ik weet de naam niet meer.Door haar mocht ik met twee vrienden altijd op hun soos komen.Meestal met Pierre van der Lenden,en nog iemand daar geweest.Prachtige tijd toen.Ik zat toen op de Henricus Mulo.Waar is de tijd gebleven?Pierre is later naar den Helder gegaan als marinier.Hij heeft mij toen nog brieven gestuurd toen ik in militaire dienst zat.
Dat is toch de eerste prins van de Winckbulle Leo van Geffen inn 1947.
Hallo. Alhoewel ik wat jonger ben zijn er wel bekende zaken die ik me nog herinner. Maar mijn moeder is onlangs overleden en in de dois van haar foto’s ligt een foto van 3 zussen Wevers waar zij als jong meisje in betrekking is geweest.
Weet iemand hier iets over? Is er nog familie van de zussen Mia, Lily en Annie Wevers?
Zou leuk zijn als iemand mij kon helpen.
Groet A.A.Bakker – v. Kuijk
Lily Wevers was mijn moeder. In 2021 is zij overleden. Mijn tantes Mia en Annie Wevers leven wel nog. Hoe heette uw moeder?
Die zaak van Wevers die u bedoelt (op de hoek Oranje Nassaustraat/Dautzenbergstraat) was van mijn opa en oma, Jean en Greetje Wevers, het was een speelgoedzaak. Mijn moeder Lily Wevers en haar zussen Mia en Anneke Wevers woonden boven de zaak, vanaf de jaren dertig tot de jaren zestig. Mijn andere opa en oma hadden een parfumerie (genaamd Americain) in de Saroleastraat 80.
Heimwee, hier in het verre (maar ook mooie) Brabant naar mijn zo geliefde Heerlen. Bedankt voor je prachtige herinneringen!
Dag Theo,
Ik ken jou nog van de tijd dat we wel eens een biertje dronken bij cafe oud heerlen rond 1960 denk ik.
Vlak daarna ging je bij de slagerij in de oranje nassausteaat werken.
Het ga je goed.
Henny
Wat leuk om te lezen. Herinneringen. Frans Macrander was vriend van mijn vader, Winny Vaessen. Hij had een groot aquarium en een mooie treinbaan. De spreuk: Kijk bij een ander, maar koop bij Macrander, is bij ons nog zeer bekend. Bij Wevers mocht ik een pop uitzoeken van mijn moeder. Wist niet welke te kiezen. Het was een tweeling en ik heb ze nog steeds.
Iedere zaterdag werd bij ons gesneden vlees bezorgd van Macrander met ook een portie voor de hondjes. Dierbare herinneringen.
Ineke
Hee, beste neef Theo. Of moet ik zeggen ‘broer’. Zolang ik thuis woonde was jij er altijd. En wat was het gezellig met jou. Jammer dat we nu zo ver van elkaar vandaan wonen. Wie gaat er nu ook naar Friesland 😉 Wat een leuk artikel over de mooie Oranje-Nassau straat. Veel van die oude winkeltjes was ik vergeten, maar nu staan ze weer volledig op mijn netvlies. Met alle bijzondere bewoners. Misschien bruidshuis Pereboom nog toevoegen? Zij zitten toch ook al lang in de ON straat. Ook leuk dat Ineke Vaessen zich de vriendschap tussen haar en mijn vader herinnert. Een mooi stukje nostalgie over een prachtige straat.
Hallo Lucienne Macrander,
Het was zo n mooie tijd!
Ik ken jou nog als klein meisje.
Heel veel groeten, Ineke Eurlings Vaessen
En niet vergeten jaren lang boetiek Bonaparte
Onder in de straat komende van t spoor
Eigenaar was Ad Puthaar die ook n Bonaparte had in Sittard.
Daarvoor was Bonaparte gevestigd op de Geleen str
Ik ben tot einde zeventig bedrijfsleider geweest.
Wel laat gereageerd
John van Broekhoven
Mijn vader leverde in de laatste jaren ’40 en begin jaren 50 vanuit Puth winter aardappelen bij bakker Robertz
(en getrouwde kinderen en familie) in de O.N straat.
Toen reed nog een vee wagen zonder problemen de straat in. ik ging toen vaker mee en dat was altijd feest.