‘S zaterdagsmorgens werd er gewoon gewerkt. Ook de lessen op school gingen door tot het middaguur.
Een gedegen voorbereiding op een lange koude winter
Behalve de winkel van Souren was er o.a ook de kruidenierszaak van Den Held in
Bewoners van Dr. Schaepmanplein (1)
Na de benoeming van de oud-bewoners van ons plein ga ik nu proberen U een beeld te schetsen van
Bewoners van Dr. Schaepmanplein (2)
Hoe leefde men begin jaren 50 op het Dr. Schaepmanplein en waarvan?
Het winkelcentrum van Nieuw Lotbroek
Het is voor velen misschien niet voor te stellen, maar de Oranjestraat was zo’n halve eeuw geleden een van de drukste straten van Nieuw Lotbroek.
De jaren ’40 en ’50 op het Dr.Schaepmanplein (3)
De komende weken verschijnen er enkele verhalen over het Dr. Schaepmanplein op de Molenberg.
De Meezenbroeker vijver
Al heel lang vraag ik mij af hoe en wanneer de Meezenbroeker vijver ontstaan is.
De jaren ’40 en ’50 op het Dr.Schaepmanplein (2)
De komende weken verschijnen er enkele verhalen over het Dr. Schaepmanplein op de Molenberg.
Spelen (op straat) toen er nog geen computers waren (2)
Zoals ik al in verschillende van mijn verhalen heb laten weten ben ik een oorlogskind; geen “babyboomer”.
Van loopstraat, naar een straat met speciaalzaken
De Oranje Nassaustraat is een begrip sinds 1903 in Heerlen. Met vele ups en downs werd veelvuldig
De poort van ‘Herle’
Bij vertrek of aankomst via het station van Heerlen lopen veel mensen het hoekpand dagelijks voorbij.
De jaren ’40 en ’50 op het Dr.Schaepmanplein (1)
De komende weken verschijnen er enkele verhalen over het Dr. Schaepmanplein op de Molenberg.
Iets met Heerlen
Mijn moeder, mijn vrouw en mijn beide zonen, zijn geboren in Heerlen. Daarom heb ik iets met die stad, dit in tegenstelling tot het dorp Brunssum, waar ik zelf ben geboren.
Luitenant Henckens: van Eygelshoven naar Moskou en weer terug
Op een avond in 1794 kwam de 13-jarige Leonard Henckens uit het toen piepkleine Eygelshoven plotsklaps in contact met de grote mensenwereld.
Spelen op straat toen er nog geen computers waren
Ton Otten verhaalt op sublieme wijze hoe de toenmalige jeugd van Molenberg hun vrije tijd doorbracht in het tijdperk waarin er nog geen computers waren…