Wie herinnert zich niet deze woorden nadat je met wijd open mond machteloos achterover in de tandartsstoel zat of lag.
Auteur: Bert
Bert Nijkamp werd in 1941 in Heerlen geboren. Twintig jaar woonde Bert in Meezenbroek. Deze tijd was voor hem onvergetelijk. Na een (mislukte) start in de horeca diende hij zijn militaire dienstplicht te vervullen en in die periode was zijn gezin in 1961 naar Apeldoorn verhuisd. Na te zijn afgezwaaid, had hij een paar jaar een adm. functie bij een constructiefabriek om daarna als burger-ambtenaar in verschillende technisch/ administratieve functies bij een TD-eenheid van Defensie zijn brood te verdienen. Al sinds zijn jonge jaren schreef hij graag en was hij geïnteresseerd in historie. Zowel voor die constructiefabriek, als voor zijn militaire werkgever heeft hij verschillende artikelen geschreven. In 2010 schreef Bert samen met een oud-collega een boek over over “150 jaar Kamp Nieuw Milligen”, een militair complex midden op de Veluwe. Ze hebben er twee jaar aan gewerkt. En in 1991 kwam een door Bert geschreven boek uit over 75 Jaar Apeld. Chr. Mannenkoor (zie www.acm-apeldoorn.nl) waarvan hij al jaren lid was (de basis voor zijn liefhebberij voor mannenkoorzang was n.b. bij het K.H.M. St. Pancratius gelegd!). Bert is op 10 oktober 2012 in Apeldoorn overleden.
De Neutrale Volksschool in Meezenbroek
In de verhalen van Ton Otten lees ik geregeld over scholen die in Molenberg gestaan hebben of er nog steeds zijn. Zo ook in zijn verhaal “In een zwerftocht naar de Broederschool”.
Doe de wasch de deur uit
Het is nauwelijks voor te stellen dat het nog niet zo verschrikkelijk lang geleden is dat niet iedere huishouding over een eigen wasmachine beschikte.
De jaren vijftig van de vorige eeuw
Het is al zestig jaar geleden, de jaren 50 van de 20e eeuw. In mijn herinnering: jaren van veel veranderingen.
IAO-bussen in Heerlen
Behalve autobussen van de LTM waren tot medio jaren ’80 van de vorige eeuw bij het oude treinstation van Heerlen ook bussen van de IAO te zien.
Mijn eerste autorijles in Heerlen
Het was op een dag in september 1960 dat ik in Heerlen mijn eerste autorijles kreeg.
Heerlen toen: Steenkool én Bruinkool
Een tijdje geleden was ik op een feestje bij mijn nieuwe (jonge) buren. Toen ik vertelde dat ik in Heerlen geboren ben en dat mijn vader in de mijn heeft gewerkt, merkte een van de aanwezigen verbaasd op: “Zijn er in ons land mijnen geweest?”
De eerste zelfbedieningswinkel van de Edah werd hier geopend!
Of het de eerste zelfbedieningswinkel van Heerlen was, weet ik niet.
De LTM-vijver
Eigenlijk is het een verkeerde naam voor de vijver die tussen de Grasbroekerweg en de Meezenbroekerweg gelegen is.
Zwemles in het Sportfondsenbad
In het verhaal over mijn eerste twintig levensjaren in Heerlen heb ik al even het schoolzwemmen in het Sportfondsenbad aangestipt.
De legendarische White Cars
Op oude foto’s van het vroegere Emmaplein, het huidige Pancratiusplein, is tussen het hoekpand waarin de voormalige winkel van “De Gruyter”
Met de dubbeldekker (van LTM) door Heerlen
Na afloop van de 2e Wereldoorlog was er van het vaderlandse autobusbestand niet veel meer over.
Mijn herinneringen aan de muziekschool
Afgelopen jaar (2010) bestond de muziekschool in Heerlen 100 jaar. De muziekschool in Heerlen heeft in haar 100 jarig bestaan vijf directeuren gehad die
Jeugdige herinneringen aan de voetgangersbrug aan de Willemstraat
Als oud-Heerlenaar herinner ik me nog de “Friture” van Baeten die onderaan de voetgangersbrug aan de kant van de Spoorsingel begin jaren ’50 pommes frites ging verkopen.
Electrische trams in Heerlen
Waar nu duizenden mensen per dag gebruik maken van het openbaar vervoer om in of uit Heerlen te komen gaat dat merendeels met de autobus.