Het laatste hoofdstuk in deze reeks over de acht Heerlense stationsplannen vertelt over het huidige stationsplan: ‘het Maankwartier’. Voor een algemene beschouwing van het project is het eigenlijk nog te vroeg. Eenvoudigweg omdat het nog niet klaar is. De verwachting is dat dit plan in 2018 gereed zal zijn. Maar over ‘het Maankwartier’ is al […]
Auteur: Ton van Mastrigt
Ing. A.E.F. van Mastrigt, (Valkenburg-Houthem,1944) studeerde architectuur aan de Limburgse Academie van Bouwkunst te Maastricht. Hij is stedenbouwkundige en was werkzaam als hoofd ruimtelijke ordening en stadsbouwmeester te Heerlen. Momenteel is hij verbonden aan SCHUNCK* een multidisciplinaire culturele instelling, gespecialiseerd in Moderniteit en Urban-Culture in de internationale hedendaagse kunst en cultuur. Ton van Mastrigt is lid van welstandscommissie in het district Midden-Limburg en woont in Heerlen.
Acht keer over het spoor: Stadspark Oranje Nassau
In de Vierde nota over de ruimtelijke ordening (1988-1989) werd Maastricht samen met Heerlen aangewezen als stedelijk knooppunt. In deze Rijksnota kreeg het versterken van de centrumfunctie van een aantal stedelijke knooppunten in Nederland prioriteit en werd het openbaar vervoer als criterium bij de keuze van woningbouwlocaties benadrukt.1 Optimisten noteerden deze nieuwe dubbelstad op de […]
Acht keer over het spoor: Stationsplan van Coenen
Door handel in drugs was het station van Heerlen, aan het einde van de vorige eeuw, een plaats geworden waar de reizigers zich onveilig voelden. In 1995 wilde het gemeentebestuur de stationsomgeving aanpakken, zodat het een plek zou worden waar Heerlenaren graag komen. “Station Heerlen” werd weer opnieuw onderwerp van studie. Het drugsmilieu in Heerlen […]
Acht keer over het spoor: derde station
De stedenbouw van de jaren zeventig werd weleens aangeduid met het begrip nieuwe kneuterigheid. Tezamen met verspringende gevels, bakstenen en houten decoraties en de kruip-door-sluip-door stedenbouw met veel woonerven, doodlopende straten en woonpaden veranderde het beeld van de Nederlandse woningbouw radicaal.1
Acht keer over het spoor: stationsplan van BOFINEX
Halverwege de jaren zestig was het aantal inwoners van Heerlen gestegen tot meer dan 75.000. Er was een grote behoefte aan nieuwe woningen. Het particuliere autobezit groeide.
Acht keer over het spoor: Stationsplan van Peutz
Heerlen wil een modern station. Na de Tweede Wereldoorlog was de infrastructuur in Nederland vernield. Veel stationsgebouwen, perronkappen en loodsen waren zwaar beschadigd. Met vereende krachten en hulp van anderen (het Marshallplan) werd Nederland weer opgebouwd. In Heerlen viel de schade mee.
Acht keer over het spoor: tweede station
De bevolking van de Oostelijke Mijnstreek nam aan het begin van de twintigste eeuw in korte tijd aanmerkelijk toe als gevolg van de kolenwinning. Heerlen was in 1900 een dorp met ongeveer 6.000 inwoners. Het groeide uit tot een stadje van meer dan 30.000 inwoners in 1930. De grootschalige mijnbouw bracht voor de streek ingrijpende […]
Acht keer over het spoor: eerste station
Op Heerlen Vertelt verschijnt komende weken het bijzonder uitvoerige verhaal van Ton van Mastrigt over de Heerlense stationsplannen tussen 1895 en 2003. Deze week kun je het eerste van de maar liefst 8 delen lezen.
Oog voor detail: Sint Annakerk
Het is een bonkig betonnen bakbeest, die Annakerk. Op 25 juli 1953 werd de kerk in gebruik genomen en men stelde al meteen de vraag waarom men in godsnaam was gaan bouwen volledig tegen de smaak van de gelovigen in.
Oog voor detail: De Kamer van Gabriël
De Andreaskerk is de jongste kerk van Heerlen en is gelegen aan de Palestinastraat in het stadsdeel Heerlerbaan. De kerk werd op 9 oktober 1977 ingezegend (zie afbeelding). Het ontwerp is van Laurens Bisscheroux die de kerk liever noemde naar de Aartsengel Gabriël, die Maria de blijde boodschap bracht (of zoals een van zijn medewerkers […]
Oog voor detail: “De Boerderij” Hoofdkantoor van Staatsmijnen
De centrale directie der Staatsmijnen koos, in tegenstelling tot de Oranje Nassaumijnen, haar domicilie buiten één van de mijnterreinen. Met het hoofdkantoor in Heerlen werd begonnen in 1906. Het gebouw omvatte toen één vleugel, de zogenaamde “Witte Boerderij” aan de Saroleastraat.
Burgemeester van Grunsvenplein, de torens
Het denken over ruimtelijke kwaliteit richt zich meestal op gebouwen en weinig op de ruimte die er tussen gebouwen overblijft. Bijvoorbeeld, wat is een plein? Een plein is een ruimte van enige uitgestrektheid in of aan de rand van een stad.
Oog voor detail: Schip in het Aambos
Op oude foto’s lijkt het Retraitehuis een groot wit schip dat tussen de jonge aanplant van het nieuwe Aambos aan de grond is gelopen. Waarom wordt dit gebouw vergeleken met een schip?
Oog voor detail: Centraal Bureau voor Statistiek
In 1965 werd aangekondigd dat er een einde zou komen aan de steenkolenontginning. De regering beloofde vervangende werkgelegenheid en verplaatste een aantal rijksdiensten, waaronder het CBS naar de vroegere oostelijke mijnstreek.
Het oude mijnterrein van de O.N. I – deel 4
De meeste bedrijfsgebouwen uit de periode van de mijntijd zijn jammer genoeg gesloopt. Maar het mijnverleden is niet vergeten. Bovendien zijn er nog veel andere gebouwen in de voormalige mijnstreek die herinneren aan de pioniers uit de tijd van de steenkolenwinning. In dit laatste deel van ons vierluik wordt verteld over het hoofdkantoor van de […]