Dit jaar bestaat Villa Welteroord – de villa van Natuurvriendenhuis Eikhold – 100 jaar. Erkend als monument en een begrip in Heerlen, is het voor de organisatie reden om dit samen met belangstellende te vieren.
Categorie: 1950 – 1960
Susanne: De verandering
De wereld, waarin het altijd zomer was, zou altijd hetzelfde blijven, dacht ik als klein kind: buiten spelen, de tuin van Dinger, het plein, de vensterbanken en de muur van de school, boodschappen doen bij van Heumen, de melkboer, de straatvegers en de vrachtauto van van Gend en Loos. Maar dat was natuurlijk niet zo.
Susanne: In de buurt
Dagelijkse boodschappen deden wij bij van Heumen. Dat was een buurtwinkel op de hoek van de Ambachtsstraat en de Kruisstraat. Die winkel heette in werkelijkheid de Vivo. Het echtpaar dat eigenaar was heette Gielgens maar mevrouw heette met haar meisjesnaam van Heumen en daarom noemden wij die winkel zo.
Susanne: De Ambachtsschool
Vanuit ons huis keken we uit op het grote open plein van de Ambachtsschool dat werd afgesloten door een groot metalen hek. Twee keer per dag ging het open: ’s morgens als de school openging en ’s middags als de leerlingen weer vrij waren.
Susanne: De tuin van Dinger
De Smedestraat eindigde bij de tuin van Dinger; het was eigenlijk geen tuin, meer een uitgestrekt privé-park, aangelegd door meneer Dinger, degene van de bank op het Hesselleplein. Mijn ouders wisten dat hij veel reizen had gemaakt en van daar exotische planten, bomen en struiken had meegebracht en die in de tuin geplant.
De Heerlenaar die aan de wieg van het betaald voetbal stond
In de tijd dat het nog normaal was dat een voetbalteam bestond uit postbodes, mijnwerkers en zelfstandige ondernemers moest menig voetballer zicht haasten om vanuit zijn werk op tijd het voetbalterrein te halen.
Susanne: Altijd zomer
Omdat de Smedestraat een doodlopende straat was, kon je er heerlijk buiten spelen. Wij hoefden bijna niet op het verkeer te letten. De enige auto’s die er reden, waren van meneer van Rijk, onze buurman, van mijn vader en van klanten en vertegenwoordigers die voor onze zaak kwamen.
Susanne: Wereld
Toen ik klein was, toen was de wereld klein, míjn wereld dan. Die is kort en duidelijk te omschrijven: de Smedestraat, aan het einde begrensd door de tuin van Dinger en aan de overkant door de Ambachtsschool. Verder was er het Hesselleplein. Dat was het.
De verhalen van Susanne Gondrie-Belt
Dit jaar bestaat de Ambachtsschool aan het Burgemeester de Hesselleplein 100 jaar. Vanwege dit jubileum legde Susanne Gondrie-Belt haar herinneringen aan het plein en de omgeving vast.
Marie-Louise: De paarden van mijn vader
Als ik aan mijn vader denk, dan denk ik ook aan paarden, want dat waren zijn beste vrienden. Nooit meer ben ik iemand tegengekomen, die zo verstandig en met zoveel liefde met paarden omging als mijn vader.
Overnachten in Hotel de la Poste
De reis gaat naar Gulpen; buiten is het grauw en grijs, maar in de auto heerst de verwachting. Want sinds 2012 schrijft Heerlen Vertelt zijn verhalen vanuit een pand aan de Geleenstraat 32 in Heerlen.
Marie-Louise: Kermis!
In de winter lag er sneeuw en als het gevroren had maakten we een lange glijbaan. Altijd was er wel iets waar we ons op verheugden. Met Pasen kreeg je gekleurde eieren en met Sinterklaas zette je de schoen, als je dat niet meer deed, was je volwassen. Kermis vieren betekende hoogtijdagen beleven.
Werken als kegeljongen in het Kegelpaleis
De thuishaven van de Heerlense dameskegelclub “entre nous” van de HKB (Heerlense Kegele Bond) die in 1956 in Amsterdam landkampioen van Nederland werd, was in de vijftiger jaren in het Kegelpaleis, gelegen aan de Pancratiusstraat (toentertijd Emmastraat geheten) te Heerlen. Entre nous werd op 19 maart 1953 opgericht.
De rode “hulken” van de Glasmaatschappij
In 1965 werd ik bij de Glasmaatschappij aangenomen als vertegenwoordiger Vlakglas en geslepen glas voor de provincies Noord en Zuid-Holland. In ongeveer een half jaar heb ik alle afdelingen doorlopen, of zo U wilt doorgelopen teneinde de nodige productkennis op te doen.
Blokje Zondag-Woensdag-Maandag-Dinsdag-Zondagstraat
Wat een gemak als je zo dicht bij je school woont. Kijk nou eens naar al die auto’s waar de tegenwoordig kinderen mee naar school worden gebracht, niet alleen gevaarlijk maar veel beweging is er niet meer bij. Wij woonden aan de achterkant van de school in de Zondagstraat.