Het is een bonkig betonnen bakbeest, die Annakerk. Op 25 juli 1953 werd de kerk in gebruik genomen en men stelde al meteen de vraag waarom men in godsnaam was gaan bouwen volledig tegen de smaak van de gelovigen in.
Categorie: Heerlen-Zuid: De Hees
Hoe Aarveld de hoeksteen van een verkeersader werd
Het is nu moeilijk voor te stellen, maar er was een tijd dat de snelweg nog vóór de huidige Woonboulevard stopte. Waar nu veel automobilisten gebruik maken van de snelweg, richting Kerkrade of Nuth was het tot begin jaren ’60 normaal om verder naar het Zuiden te rijden via binnenwegen.
Het Bekkerveldfestival: van fancy fair naar succesvol muziekpodium
Wie aan de wijk Bekkerveld denkt of zelfs aan Heerlen, kan niet om het Bekkerveldfestival heen. Al vierenveertig jaar bindt en verbindt het muziekspektakel mensen met elkaar. Van heinde en verre weet jong en oud ieder jaar het festivalterrein te vinden. Wie denkt dat de driedaagse festiviteit er altijd zo heeft uitgezien als het nu […]
Huis der kunsten: Benzenraderweg 201
Mijn ouderlijk huis is ‘verkunst’. Onvoorzien, maar zeer terecht en welkom! Ik ben John Hawinkels, sinds 1945 een van de loten van dat Huis der kunsten.
“Jungsjke, ich krieg binnekôt sjoên krisbeum”
Ik werkte begin jaren ’70 op het ABP te Heerlen. Het pensioenfonds was net overgeplaatst vanuit Den Haag naar Heerlen. Aan een lange periode van wonen buiten Heerlen was een einde gekomen.
Oog voor detail: “Het mooiste plein van Heerlen” (2)
Het De Heselleplein is te vergelijken met een groot openluchtmuseum. Tentoongesteld is bouwkunst op ware grootte. Het is de moeite waard om de verschillende gevels stuk voor stuk te bekijken en te genieten van de vele verschillende bouwkundige details.
Oog voor detail: “Het mooiste plein van Heerlen”
De Fransen zeggen: A chaque oiseau son nid est beau. (Elke vogel vindt zijn eigen nest het mooiste.) Zo beschouwd, is èn het De Hesselleplein èn het Tempsplein het “mooiste plein van Heerlen. In dit hoofdstuk worden een aantal verhalen over dit plein nog eens samengevat en wordt vooral naar de architectonische details gekeken.
Marie-Louise: De miljonair
In Heerlen woonde vroeger een miljonair. Van beroep was hij bouwkundig ingenieur en hij bracht zijn dagen door met werken op het hoofdbureau van de Staatmijnen in de Saroleastraat. Net zo als onze Jef, Jacques, Lei en Sjir, zoals ook mijn man en mijn twee dochters en nog vele, vele anderen.
Oog voor detail: De Boostendriehoek (2)
De bestaande omgeving werd gevormd door aan elkaar gebouwde huizen met een begane grond, verdieping, zolder, schuine daken en bruin/rode baksteen. De architectuur liet zich kenschetsen door gemetselde vlakken met op zich zelf staande raam- en deuropeningen omkaderd met witte kozijnen en hier en daar glas in lood. De Boostendriehoek vertoonde interne verwantschap maar week […]
Oog voor detail: De Boostendriehoek (1)
Ensembles in de Heerlense naoorlogse architectuur zijn zeldzaam. De naam van de Maastrichtse architect Theo Boosten (1920-1990), zoon van architect Alfons Boosten (1893-1951) bekend van o.a. de St. Gerardus Majellakerk in Heksenberg, is verbonden met deze bijzondere Heerlense plek.
De Brandweerkazerne van Heerlen; “Dat hadden ze in Amsterdam moeten zien”
Bepalend voor de skyline van Heerlen: de toren naast de brandweerkazerne in Heerlen. De slangentoren maakt de kazerne misschien wel klein en nietig. Van buitenaf vallen een voorbijganger namelijk drie dingen op: De rode uitbouw aan de linkerkant, de vele rode deuren en de grote lange toren. Een lang gebouw, maar niet al te groot […]
“Der Roeë Jansen va Welte”
Een prachtige zomeravond in de Hessellestraat – nu Burgemeester Waszinkstraat in Heerlen.
De drollenvanger
Elke wijk in Heerlen had in de vijftig- en zestiger jaren zijn eigen bakker- en broodbezorger. Zo had je Buntinx, met zijn bakkerij aan de Eurenderweg. Hij had klandizie, meen ik, in de omgeving van de zuidelijke Benzenraderweg richting Welten en Benzenrade.
De komst van de Tarcisiusschool (3)
De vloeren in de nieuwe Tarcisiusschool waren kwetsbaar. Iedere leerling diende te beschikken over een paar sloffen welke over de schoenen konden worden aangetrokken. Bij de lessen op de school speelde het verbaliseren een grote rol. Elke leerling moest bijvoorbeeld alle plaatsen van Nederlandse provincies van buiten leren: Groningen, Delfzijl, Appingendam,Uithuizen, Bedum etc. Dat gold […]
De komst van de Tarcisiusschool (2)
De school en de R.K. Kerk hadden innige banden, eigen aan het Rijke Roomse Leven. Het Bestuur was een Parochiaal Schoolbestuur. Het trimester begon met een schoolmis, de lesdag begon met het luiden van de schoolbel en een klassikaal gebed.