Het ziet er voor velen misschien niet uit, maar de vijver op de foto is nu de huidige LTM vijver in Schandelen. Toen ik nog een broekie was, heette dit stukje water gewoon ‘de poel’. Ik heb daar een geweldige jeugd gehad.
Halverwege de jaren zestig was het aantal inwoners van Heerlen gestegen tot meer dan 75.000. Er was een grote behoefte aan nieuwe woningen. Het particuliere autobezit groeide.
De bevolking van de Oostelijke Mijnstreek nam aan het begin van de twintigste eeuw in korte tijd aanmerkelijk toe als gevolg van de kolenwinning. Heerlen was in 1900 een dorp met ongeveer 6.000 inwoners. Het groeide uit tot een stadje van meer dan 30.000 inwoners in 1930. De grootschalige mijnbouw bracht voor de streek ingrijpende […]
Toen ik in het voorjaar van 1945 zeven jaar werd en naar school mocht – moest in mijn geval, vond ik – was het nog altijd oorlog. Hier niet meer, maar in het noorden, boven de grote rivieren was het nog altijd een rommeltje. Pas toen de Amerikanen de St. Arnoldusschool verlieten en de oorlog […]
Niets is vervelender voor een kind dan saaie ouders. Ouders met pit, waar je wat aan had, die iets met je doen en daarbij ook nog een rijke fantasie hebben. Dat is wat een kind wil. Niets is leuker dan een vader of opa te hebben die griezelige verhalen verteld en daarbij onbeschaamd harde winden […]
In 1933 kregen mijn ouders Mathieu en Paula van Hout-Bauer een huis in Meezenbroek, aan de Savornin Lohmanstraat nummer 17. Mijn oudste broer Jeu – toen één jaar oud, verhuisde met hen mee.
Ook bang geweest voor de mijntandarts aan de Kloosterkensweg te Heerlen?
In en rond Heerlen was (en is nog steeds) het Kapellebos en het Imstenraderbos.
Eigenlijk is het een verkeerde naam voor de vijver die tussen de Grasbroekerweg en de Meezenbroekerweg gelegen is.