“Iedere keer als ik van het centrum naar huis fiets, ruik ik de Caumerbeek. Blij besef ik dat ik bijna thuis ben. Ik verwonder me nog elke dag dat wij hier mogen wonen.”
Categorie: Algemeen
Dubbel feest bij K.E.V.
Mijn naam is Cor Fleming nu, 1957 kwam onze familie in Meezenbroek wonen aan de Tooropstraat/hoek Josef Israelstraat. In mijn jeugd droeg ik de naam Klinkenberg (voor m’n vrienden Klinki) samen met nog 1 broer (Huub) en 3 zussen (Marianne, Claire en Conny) hadden we heel snel veel vrienden.
Villa Eikhold viert feest!
Dit jaar bestaat Villa Welteroord – de villa van Natuurvriendenhuis Eikhold – 100 jaar. Erkend als monument en een begrip in Heerlen, is het voor de organisatie reden om dit samen met belangstellende te vieren.
Susanne: De verandering
De wereld, waarin het altijd zomer was, zou altijd hetzelfde blijven, dacht ik als klein kind: buiten spelen, de tuin van Dinger, het plein, de vensterbanken en de muur van de school, boodschappen doen bij van Heumen, de melkboer, de straatvegers en de vrachtauto van van Gend en Loos. Maar dat was natuurlijk niet zo.
Susanne: In de buurt
Dagelijkse boodschappen deden wij bij van Heumen. Dat was een buurtwinkel op de hoek van de Ambachtsstraat en de Kruisstraat. Die winkel heette in werkelijkheid de Vivo. Het echtpaar dat eigenaar was heette Gielgens maar mevrouw heette met haar meisjesnaam van Heumen en daarom noemden wij die winkel zo.
Susanne: De Ambachtsschool
Vanuit ons huis keken we uit op het grote open plein van de Ambachtsschool dat werd afgesloten door een groot metalen hek. Twee keer per dag ging het open: ’s morgens als de school openging en ’s middags als de leerlingen weer vrij waren.
Susanne: De tuin van Dinger
De Smedestraat eindigde bij de tuin van Dinger; het was eigenlijk geen tuin, meer een uitgestrekt privé-park, aangelegd door meneer Dinger, degene van de bank op het Hesselleplein. Mijn ouders wisten dat hij veel reizen had gemaakt en van daar exotische planten, bomen en struiken had meegebracht en die in de tuin geplant.
Susanne: Altijd zomer
Omdat de Smedestraat een doodlopende straat was, kon je er heerlijk buiten spelen. Wij hoefden bijna niet op het verkeer te letten. De enige auto’s die er reden, waren van meneer van Rijk, onze buurman, van mijn vader en van klanten en vertegenwoordigers die voor onze zaak kwamen.
Susanne: Wereld
Toen ik klein was, toen was de wereld klein, míjn wereld dan. Die is kort en duidelijk te omschrijven: de Smedestraat, aan het einde begrensd door de tuin van Dinger en aan de overkant door de Ambachtsschool. Verder was er het Hesselleplein. Dat was het.
Dromen van de Mariaschool
Als kind was mijn vaste route naar school: vanuit de Guido Gezellestraat nummer 7 de voordeur uit naar rechts, dan rechtsom de Kerkraderweg inslaan, oversteken bij het zebrapad tegenover de bakkerijen Pelt en Lemaire en dan meteen links de Gerard Bruningstraat inlopen. En daar begon de wereld van de scholen, allemaal aan de linkerzijde. Als […]
De sinaasappelopstand: Oranje Boven!
Een memorabele gebeurtenis uit de Oranje Nassaustraat blijft de zogenaamde sinaasappelopstand. Dit was naar zeggen het eerste protest in Nederland tegen de Duitse bezetters. De opstand van scholieren vond plaats op 31 januari 1941 (de derde verjaardag van Beatrix) waarbij steun werd betuigd aan het koningshuis. Aan de opstand deden vierhonderd scholieren van de MTS mee.
Mijn Sinterklaas (1)
Voor onze Inge en mijn beide jongste dochters, Anna en Eva, betekent de Sinterklaasviering, dat ze, vanaf het moment, dat ze een klein rijmpje konden beluisteren, iets hebben moeten aanhoren en vanaf het moment dat ze zich op een of andere manier schriftelijk konden uiten, dat ook hebben gedaan rond 5 december.
Het Droomkasteel
Voor menigeen en zeker voor mij puur jeugdsentiment. Het ‘Droomkasteel” aan de Ganzeweide op Heerlerheide. Nu het alweer jaren gesloten is, lijkt het langzaamaan door de geschiedenis vergeten te worden. Toch zijn mijn herinneringen aan het Droomkasteel springlevend.
Molenberg, je zult er maar jaren gewoond hebben (3)
Bij het schijven van mijn eerdere twee bijdragen schoten mij spontaan zoveel andere herinneringen door mijn hoofd, dat ik het jammer vind deze niet ook te kunnen delen met anderen. Voor de liefhebbers volgen daarom hieronder nog wat uiteenlopende kortere indrukken of ervaringen uit mijn Molenbergse tijd, die liep van 1950 tot ongeveer 1973.
Wilhelminaplein 25, gaat mee met de tijd
Huis De Luijff is een van de weinige, nog bestaande Heerlense huizen uit de 17e eeuw. Een opvallende luifel aan de gevel bezorgde het pand haar naam. Apotheker Albert Schultze, die van 1818 tot 1820 ook burgemeester van Heerlen was, betrok het pand in 1802.