Wat een gemak als je zo dicht bij je school woont. Kijk nou eens naar al die auto’s waar de tegenwoordig kinderen mee naar school worden gebracht, niet alleen gevaarlijk maar veel beweging is er niet meer bij. Wij woonden aan de achterkant van de school in de Zondagstraat.
Auteur: Ingezonden verhaal
Als lezer van HeerlenVertelt.nl zal het vaak voorkomen dat u gebeurtenissen, locaties of gebouwen herkent. Wanneer u graag zelf een verhaal hierover wilt schrijven en insturen kan dit natuurlijk!
“Álle boten binnenkomen!”
In de jaren ’50 en ’60 deed mijn moeder bijna alle boodschappen vlakbij huis aan de Kerkraderweg. In mijn herinnering zag je in die tijd nooit vaders bij een kruidenier, bakker of slager.
Terug naar de onvergetelijke Espressobar
Als geboren Treebeekenaar (1947), bracht ik mijn schooljeugd en vooral mijn pubertijd grotendeels door in het, toen nog dorpsachtige en sfeervolle centrum van Heerlen.
Mijn herinneringen aan de Henricus Mulo
Na de Broederschool kwam ik in 1958 op de Henricus Mulo. Allereerst nog aan de Schaesbergerweg met de ingang aan de achterkant. Lekker dichtbij vanaf de Zondagstraat. Veel namen was ik alweer vergeten, maar door deze website komen er weer herinneringen naar boven.
“Souvenirs” van het front in Duitsland
Voor de kinderen van ongeveer 12/13 jaar was de tijd van de bevrijding een spannende-mooie periode. Naar school gaan was er toen een tijdlang niet bij, hoewel er af en toe les werd gegeven bij goedwillende ouders thuis.
“Der Roeë Jansen va Welte”
Een prachtige zomeravond in de Hessellestraat – nu Burgemeester Waszinkstraat in Heerlen.
Werken op het Hoofdkantoor van de Staatsmijnen
In november 1961 overleed plotseling mijn vader. Ik zat net een paar maanden op de Kweekschool. Mijn vader werkte als instrumentmaker bij de Staatsmijn op het Centraal Proefstation in Treebeek. Maar er moest nu geld op de plank komen en met wat hulp van pastoor Corbey van de Molenberg kreeg ik een baantje op het Hoofdkantoor van […]
[IN]Beeld: De Zondagstraat
Dankzij de mijnbouw staat de twintigste eeuw voor Heerlen in het teken van een explosieve groei. Rond 1900 heeft Heerlen 7000 inwoners maar in 1930 al 50.000 en daarmee is Heerlen uitgegroeid tot het industriële centrum van de oostelijke mijnstreek.
Een bijzondere kerstnacht op Molenberg
Aan de Broederschool op Molenberg ging voor mij de kleuterschool vooraf bij de nonnetjes en een heel aardige juffrouw Nonnie. Op haar was ik best wel verliefd, of wat het dan ook voor een 5-jarige geweest mag zijn.
Onderweg naar de hypermoderne Vroom & Dreesmann
Wanneer ik in de stad moest zijn, liep ik van huis over de S-bocht naar en door het mooie Aambos. ‘s Zomers en ’s winters kon je je in het Aambos prima vermaken op en rond bijvoorbeeld de heuvelachtige Zonnewei.
Groente-, melk- en broodbezorging aan de Heerlerbaan
De wijk Heerlerbaan zal in 1945/1946 rond de 5500 inwoners geteld hebben. De eerste exacte gegevens vinden we pas vanaf 1959. In de directe naoorlogse jaren is vooral gebouwd aan de A gen Giezen, Hambeukerboord, Pastoor Erensstraat, Corisbergweg en Caumerboord.
De drollenvanger
Elke wijk in Heerlen had in de vijftig- en zestiger jaren zijn eigen bakker- en broodbezorger. Zo had je Buntinx, met zijn bakkerij aan de Eurenderweg. Hij had klandizie, meen ik, in de omgeving van de zuidelijke Benzenraderweg richting Welten en Benzenrade.
Mijn Sinterklaas (2)
Samen met Wim Jongen kijken wij naar zijn herinneringen aan Sinterklaas. Het bezoek van Sinterklaar in de V&D, de intocht en het bezoek aan school.
Mijn Sinterklaas (1)
Voor onze Inge en mijn beide jongste dochters, Anna en Eva, betekent de Sinterklaasviering, dat ze, vanaf het moment, dat ze een klein rijmpje konden beluisteren, iets hebben moeten aanhoren en vanaf het moment dat ze zich op een of andere manier schriftelijk konden uiten, dat ook hebben gedaan rond 5 december.
Het Barbarabeeld van de Oranje Nassau III
Jaarlijks op 4 december was er feest in de Mijnstreek en stonden de schachtwielen stil. Nagenoeg in elk dorp werden er festiviteiten georganiseerd voor mijnwerkers en hun gezinnen.