De oksel van de grote weg van Maastricht naar Aken was grotendeels een braakliggend veld totdat in 1940 een landbouwploeg de Romeinse thermen aan het licht bracht. Deze open plek die in de Middeleeuwen wellicht het karakter had van een steengroeve, kreeg later in de volksmond de naam “Zwarte veldje”.
Categorie: Verhaal type
Susanne: Altijd zomer
Omdat de Smedestraat een doodlopende straat was, kon je er heerlijk buiten spelen. Wij hoefden bijna niet op het verkeer te letten. De enige auto’s die er reden, waren van meneer van Rijk, onze buurman, van mijn vader en van klanten en vertegenwoordigers die voor onze zaak kwamen.
De Romeinen komen!
De roots van het huidige Heerlen liggen voor de meeste bewoners bij de explosieve groei begin 1900 met de mijnindustrie.
Terug naar de St. Jozefschool
Regelmatig kom ik nog wel eens in de buurt van mijn lagere school. De St. Jozefschool aan de Dr. Clemens Meulemanstraat op de Heerlerbaan. En wat ik me dan afvraag, zou het er nog net als vroeger naar potloden en gum ruiken?
Susanne: Wereld
Toen ik klein was, toen was de wereld klein, míjn wereld dan. Die is kort en duidelijk te omschrijven: de Smedestraat, aan het einde begrensd door de tuin van Dinger en aan de overkant door de Ambachtsschool. Verder was er het Hesselleplein. Dat was het.
De verhalen van Susanne Gondrie-Belt
Dit jaar bestaat de Ambachtsschool aan het Burgemeester de Hesselleplein 100 jaar. Vanwege dit jubileum legde Susanne Gondrie-Belt haar herinneringen aan het plein en de omgeving vast.
De Joodse gemeenschap in Heerlen (2)
De uitroeiing van het Joodse volksdeel is een zwarte bladzijde in de Nederlandse geschiedenis. De Nederlanders aan hun kant krijgen, of de economische uitbuiting van het land, lukten niet. Van de 100.000 Joden in Nederland lukte het de Duitsers wel ongeveer twee derde te vernietigen. Nergens in Europa is het percentage zo hoog als in […]
De Joodse gemeenschap in Heerlen (1)
We weten weinig van de aanwezigheid van Joden in Heerlen gedurende de geschiedenis. Er is een enkel archiefstuk uit de Middeleeuwen dat er op wijst, maar tot aan het begin van de achttiende eeuw is vrijwel niets daarover bekend.
Dromen van de Mariaschool
Als kind was mijn vaste route naar school: vanuit de Guido Gezellestraat nummer 7 de voordeur uit naar rechts, dan rechtsom de Kerkraderweg inslaan, oversteken bij het zebrapad tegenover de bakkerijen Pelt en Lemaire en dan meteen links de Gerard Bruningstraat inlopen. En daar begon de wereld van de scholen, allemaal aan de linkerzijde. Als […]
Mijn opa: Handelaar of smokkelaar? (2)
Door het uitbreken van de tweede wereldoorlog breken er voor de Nederlanders moeilijke tijden aan. Wat dat betreft wordt ook opa Smeets niet gespaard.
Mijn opa: Handelaar of smokkelaar? (1)
We schrijven het jaar 1836. Het is het geboortejaar van ene Johan Hendrik Smeets en van Paulus Logister. Uit de huwelijken van deze voorvaderen komen twee kinderen voort: mijn Opa, Johan Hendrik Smeets, geboren op 18 augustus 1887 en mijn Oma, Rosalina Theresia Robroek, geboren op 30 augustus 1898.
Marie-Louise: Mijn huwelijksdag
Na bijna 52 jaar getrouwd te zijn, wordt het toch wel tijd om mijn huwelijksdag en wat daaraan vooraf ging voor mijn kinderen en hun kinderen op te schrijven.
135 jaar zangkunst
“Heerle, mogelijk het fraaiste dorp van geheel Limburg”. Zo beschreef een Hollandse toerist Heerlen omstreeks 1870. Inderdaad, het was een dorp van hooguit 6000 inwoners. Petroleumlampen als verlichting, een waterleiding, maar openbare putten, het gemeentebestuur vergaderde in een zaaltje boven het brandspuitenhuis, men werkte vooral in de landbouw.
Heerlenaar Jurg Krits aan boord van de V.O.C.
We gaan terug in de tijd, een tijd die wij ons nu moeilijk kunnen voorstellen. Eind 18de eeuw hebben de inwoners van de Landen van Overmaas (waaronder Zuid-Limburg en dus ook de Heerlen) de handen vol met zogenaamde Bokkenrijders. Volgens het volksgeloof waren de bokkenrijders geesten. Van dit volksgeloof maakte een bende gauwdieven en inbrekers […]
De Heerlense Münchhausen
In 1883 ontsproten aan de fantasie van Heerlenaar Mathieu Kessels heeft “d’r Kuëb va Heële” zich ontwikkeld tot een ware volksheld, die in menig opzicht doet denken van de baron Von Münchhausen.