De thuishaven van de Heerlense dameskegelclub “entre nous” van de HKB (Heerlense Kegele Bond) die in 1956 in Amsterdam landkampioen van Nederland werd, was in de vijftiger jaren in het Kegelpaleis, gelegen aan de Pancratiusstraat (toentertijd Emmastraat geheten) te Heerlen. Entre nous werd op 19 maart 1953 opgericht.
Categorie: Ingezonden verhalen
Een technische school: wat een school! (2)
De Ambachtsschool stond in de samenleving en tussen de middag mengde de schoolpopulatie met het winkelend publiek in de binnenstad. Dat was interessant en spannend.
Een technische school: wat een school!
Mijn belangstelling voor auto’s en voor alles wat van ijzer was leidde vanzelfsprekend tot de keuze voor werktuigbouwkunde. Ik vond het een prachtig begrip en ik vertelde het met trots en antwoordde wanneer iemand vroeg wat dat betekende: ‘dat gaat over alles wat van ijzer is’. Dat zou ook lang ongeveer juist zijn.
“Treebeek had een middenstand waar Brunssum nu nog jaloers op zou zijn”
Crisistijd. We hebben er de mond vol van. Ik ben van 1941 en heb het gevoel dat we in mijn jeugd altijd in een crisis leefden.
De rode “hulken” van de Glasmaatschappij
In 1965 werd ik bij de Glasmaatschappij aangenomen als vertegenwoordiger Vlakglas en geslepen glas voor de provincies Noord en Zuid-Holland. In ongeveer een half jaar heb ik alle afdelingen doorlopen, of zo U wilt doorgelopen teneinde de nodige productkennis op te doen.
Blokje Zondag-Woensdag-Maandag-Dinsdag-Zondagstraat
Wat een gemak als je zo dicht bij je school woont. Kijk nou eens naar al die auto’s waar de tegenwoordig kinderen mee naar school worden gebracht, niet alleen gevaarlijk maar veel beweging is er niet meer bij. Wij woonden aan de achterkant van de school in de Zondagstraat.
“Álle boten binnenkomen!”
In de jaren ’50 en ’60 deed mijn moeder bijna alle boodschappen vlakbij huis aan de Kerkraderweg. In mijn herinnering zag je in die tijd nooit vaders bij een kruidenier, bakker of slager.
Terug naar de onvergetelijke Espressobar
Als geboren Treebeekenaar (1947), bracht ik mijn schooljeugd en vooral mijn pubertijd grotendeels door in het, toen nog dorpsachtige en sfeervolle centrum van Heerlen.
Mijn herinneringen aan de Henricus Mulo
Na de Broederschool kwam ik in 1958 op de Henricus Mulo. Allereerst nog aan de Schaesbergerweg met de ingang aan de achterkant. Lekker dichtbij vanaf de Zondagstraat. Veel namen was ik alweer vergeten, maar door deze website komen er weer herinneringen naar boven.
“Souvenirs” van het front in Duitsland
Voor de kinderen van ongeveer 12/13 jaar was de tijd van de bevrijding een spannende-mooie periode. Naar school gaan was er toen een tijdlang niet bij, hoewel er af en toe les werd gegeven bij goedwillende ouders thuis.
“Der Roeë Jansen va Welte”
Een prachtige zomeravond in de Hessellestraat – nu Burgemeester Waszinkstraat in Heerlen.
Werken op het Hoofdkantoor van de Staatsmijnen
In november 1961 overleed plotseling mijn vader. Ik zat net een paar maanden op de Kweekschool. Mijn vader werkte als instrumentmaker bij de Staatsmijn op het Centraal Proefstation in Treebeek. Maar er moest nu geld op de plank komen en met wat hulp van pastoor Corbey van de Molenberg kreeg ik een baantje op het Hoofdkantoor van […]
[IN]Beeld: De Zondagstraat
Dankzij de mijnbouw staat de twintigste eeuw voor Heerlen in het teken van een explosieve groei. Rond 1900 heeft Heerlen 7000 inwoners maar in 1930 al 50.000 en daarmee is Heerlen uitgegroeid tot het industriële centrum van de oostelijke mijnstreek.
Een bijzondere kerstnacht op Molenberg
Aan de Broederschool op Molenberg ging voor mij de kleuterschool vooraf bij de nonnetjes en een heel aardige juffrouw Nonnie. Op haar was ik best wel verliefd, of wat het dan ook voor een 5-jarige geweest mag zijn.
Onderweg naar de hypermoderne Vroom & Dreesmann
Wanneer ik in de stad moest zijn, liep ik van huis over de S-bocht naar en door het mooie Aambos. ‘s Zomers en ’s winters kon je je in het Aambos prima vermaken op en rond bijvoorbeeld de heuvelachtige Zonnewei.